9598 resultaten.
Klaar-over
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 687 Klaar-over
staat op een zebrapad
in het donkerste deel
van een verlaten stad.
Geen auto,
noch bromfiets,
dwalen daar nog in het duister.
Eenzame familie
blijft verdwaalt
daar
tussen groen en rood stoplicht.
“Beweeg me”,
hoort moeder vader zeggen.
Haar ogen links, dan rechts, gericht.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
de Dichter
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.168 door de stad…
ik aarzel in dit licht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 145 de stad
alles van liefde is kostbaar
zeg je
de pijn van haar glimlach
je hand en gewond mijn weerstand
taal of wijn uit hoge glazen
op de bloemenschuit
aarzel ik in dit licht
dit stilgevallen licht
haar laken ademt
droom ik ieder gebaar…
HET CENTRUM
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 292 Knallend hard de geluiden
de stad leeft zich uit
drommen vergapen zich
spoeden voort
niets ontziend voortgaan
gelijkheid in uiting
allemaal tegelijk
vergeten te kijken
onregelmatig in gedrag
terzijde gesteld
in verwrongen idee
naar de belangen
zo voort te leven
onbezonnen en kortzichtig
brengt koorts
monden bewegen
gesprekken…
voorbij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 240 voorbij het keurslijf
van het vastgevroren woord
en de verpakte beweging
voorbij
de ingeblikte taal
en de ingesnoerde glimlach
voorbij dit alles
lezen we
we lezen elkaar
met handen en ogen
niet eerder
zo nabij…
Passant
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 684 Een stad gegoten uit beton
trams uit ijzer, de vrouwen
lijfjes als colaflesjes
hier dan vreemdeling te zijn
zoals ze al eeuwen op de
terrassen zitten kijken
momenten verzinken in de
zwierende taal, passeren
als sigarettenrook
---------------------------------
http://verlorenwoorden.web-log.nl…
Bouwterrein
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 920 Staarde in de leegte
van veel land dat grijs
getuigde van onwijsheid
steeds meer een stad
waar één een ander hindert
in de beweging van de dag
er is nog horizon
onder een dalende zon
soms zichtbaar in de wind
met heel veel stof
om die hoek in te staren
maar ik zal wijzer zijn…
hoor
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 417 wij lagen precies
op die grens
tussen noord en zuid
LVGDVNVN
hier en nu
nu bestaat niet
de taal is dood
gegaan
in een ander universum
zijn wij geen
aard wezen
beweeg maar op het ritme
dans maar door
de tijd geeft geen gehoor.…
onbegrensde ruimte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 stilte spitst de oren
woorden eenvoudig als gras
zinnen die de zon bewegen
tekens een waterdichte regenjas
taal draagt poëzie
op handen naar de
onbegrensde ruimte
van de ziel
stilte spitst de oren…
Papier
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 67 er bewegen mensen
in de geschilderde stad
het papier wacht geduldig
op een nieuwe streek
van de verdwaalde kwast
naast een onbekend bed
en groene bossen schaamte
onder een strak gestreken lucht
beamen in dat stille verdriet
tranen die de verf verdunnen…
Thalamus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Soms ruik ik
de geur
van een oude stad.
Meegevoerd
door de wind
die zich
laag en traag
beweegt
langs muren
deuren
ramen
en via bewegende gordijnen
tot stilstand komt
bij de rand
van ons bed.
Daar liggen wij.
Samen.
In verdwijnend licht.…
Stadsnacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 132 Zwarte kraai op tak
zit sprookjes te verzinnen
in de duisternis
even bewegen
boven paden van het park
zomervleermuizen
onder grijze lucht
door de straten van de stad
zwermen toeristen
het maanlicht lacht
achter gesloten ramen
liefde ademt naakt.…
dingen die niet gezegd mogen worden (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 een stilte in het kind
de onderstroom van
wat niet gezegd wordt
in een huis zonder lucht
lopen tijd en ruimte
tandenknarsend vast
zonder beweging stremt
het kleine leven
ziet de wereld zwart
aan de rafelranden van
de afgebroken taal sterft
het onthechte kinderhart…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.007 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 606 Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte stad.…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas! ik geef mij laf verwonnen:
Ik ben een wrak op zwalpend-zwarte zee…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 788 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 780 De tjalken schieten aan tussen de strakke dijken
en vullen 't glad kanaal met driftig schuimgedruis,
totdat zij met een vaart hun lange zeilen strijken
en glijdend binnengaan in 't veilig vak der sluis.
Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken,
zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht,
totdat de wachters weer de poorten…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 339 De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat....
Luid kwam, met hard gebel, een tram voorbij gereden....
Toen wisten d' oude huizen niet
wat zij daar deden....…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 930 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 420 Dichter, van uw zachte woorden
waar gij omgaat begeleid,
aan de nooit betreden boorden
zwervend uwer eenzaamheid,
uit de weelderige wegen
van het leven tot de rots
van uw vast geluk gestegen
langs de paden van uw trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid…
KONING FILIP DER BELGEN..spreek je talen!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 een 'jonge' nieuwe Koning:
Filip spreek je talen!…