Alle inzendingen over stad OR wijk OR architect

Alleen door jou voel ik mij beter Op zeldzame wijze lach ik door jou Met een grenzeloze compassie Ik ben een beter mens In hart en geest Je hebt mijn morele huis herbouwd Je bent een begaafde architect Tekende mijn leven opnieuw op Ik was niks Nu ben ik een goed mens Wat als jij gaat?…

Het kan niet zonder een steuntje in de rug, maar houdt blinde architecten weg. Dan zal het sterk en beschut het toonbeeld vormen: dat wat eens begon niet hoeft te lijden. Zie hoe het blaakt in de zon.…

Als oud-Mokumgast - met voorouders uit diezelfde stad - richt ik mij op een andere wind, een die de stad tot ver in deze eeuw dreigt te overspoelen... _________________________________ 'k Ben blij dat ik niet meer naar Mokum hoef De zeventiende-eeuwse Prinsengracht De metro die mij naar de wijken bracht Ver buiten 't centrum, weg…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De haringtest is pas gepubliceerd. De vis bleek bijna overal verpest. Toch scoorde er één visboer opperbest: die was in Deventer gesitueerd. Nu snapt u waar die chloorgaslek voor staat: Een aanslag van het haringsyndicaat!…

gekleed in een jas van steen kruipen de huizen strak geleed nauw sluitend tot aan de keel op de hoekige golf van wijken waait wind dicht aan het lijf vaak lijkt het alleen maar stil het verkeer sluit onverschillig in panden van de nieuwe wijk waar licht een rimpeling begint op een plas de trillende jonge boom staat in een kom van beton…

Of in paniek naar Twitter uit gaan wijken? Het bleef nog lang onrustig in de stad Het lijkt inmiddels al zo lang geleden Dat dagdeel dat er niet werd facegebooked Het was een barre crisistijd. Maar heden FB't men weer zoals men eerst FB'de Nog altijd even -naar ik vrees- gehooked…

Laatste dag samen, ik ging naar mijn Stad. Gij vaart en vist tevreden, ik dwaal rond en vind in stad noch stiller landstreek wijk. Ik ben zó moede, ik heb veel liefgehad. Vergeef mij veel, vraag niet wat ik weerstond En bid dat ik nooit voor uw schoon bezwijk.…

In de nevelige vroege morgen Nestel ik mij in warm nat gras En staar ik naar de zon die ras De resten van de nacht doet worgen In de verte zie ik contouren Van mijn oude stad, het doet deugd Zij herbergt mijn begin en jeugd Wat heeft mij toch kunnen ontvoeren Ik zal later haar schoot betreden De wijken waar ik ben groot gebracht Rouw…

Maar zijn wijk is platgebombardeerd. Zij zoekt al uren in het puin. Een tank staat roerloos in de tuin. Ze roept en huilt allang niet meer. Omarmt haar pluche teddybeer. Er loopt een kind dwars door de stad. Met een mobiel, en een zak patat. Weet niets van oorlog, speelt op het plein. Waar het gewoon nog kind mag zijn.…

Pierre Kartner pochte met zijn zeven zonen Maar prins Bernhard heeft zes dochters op deez' aard Ze zijn hem allemaal evenveel waard En zijn erfenis zal hen gelijk belonen Als Alicia binnen acht jaar wordt ontdekt Kan ze in Venlo aan de slag als architect…

Onderkruip den Haas zijn nering, En word dokter van de Wijk. -------------------------------- Bijtje van Beverwijk aan degene die te dichtbij uw honing komt helder bladeren lekker mollig goed gevormd hoe kan het je zo goed gaan terwijl meisjes schapenmelk kook je een vruchtenmoes lik je druivensap hou je er een uitzonderlijke…

Ervaringen van eenzaamheid, Vreugde, treurnis maken zich uit Mijn onderbewustzijn los wanneer Ik de Canto speel, ook al is het Voor de zoveelste keer, Bach helpt mij om deze Wonderlijk veelzijdige muziek Te spelen, en toch neem ik De moeite om met mijn diepste Gevoelens de confrontatie aan te gaan - Essentieel in deze muziek Is…

Wijk C, Utrecht zo als het eens in zijn stadshart leefde. De Willemstraat, de Korte Koestraat, de Waterstraat; waar een volksbuurt zo met het centrum verweven, nabij het Vredenburg, iets van een klein geluk nastreefde.…

ik droom van appelbomen in mijn wijk of kersen, pruimen, peren in straten die zo lommerrijk oud west met ooft garneren ik droom van groentes in mijn stad in kleine pleinplantsoenen ja, kruiden ook, van alles wat voor elk van de seizoenen en de bewoners van oud west tuinieren met elkander ze harken, zaaien, strooien mest en raken zo…

Ik wandel liever hier dan in de stad waar 'k loop als iemand die zijn naam vergat: hier voel ik vaag een schoner wereld worden. Zuilen en muren streven lijn naast lijn omhoog, en elke steen is koel en rein en leeft in een onttogen orde. --------------------------- uit: 'De stad in', 1964.…

in zwart en wit gespleten met goed of kwaad gemeten architect van glazen toren wil nuances niet meer horen lood verdringt steeds meer glas doorzichtigheid verhardt tot grimas de bouwmeester volhardt het tot keihard ivoor zijn eigen noodlot in zwart of wit gemeten tot goed en kwaad gespleten…

Eens heb jij je tijd gehad en voor je 't zelf weet behoor je tot één grote stad, een stad die Vlaanderen heet. Dit je te bekennen valt me zwaar, o, lieflijk dorpje van weleer. Na welvaart van zo'n vijftig jaar herken 'k je haast niet meer.…

Architecten strooien formules over schaduwrijke lanen. In het oude Valencia lopen kwistige vrouwen door roodgelakte stegen terwijl dikke mannen haastig hun paella eten en de fonteinen spuiten van plezier.…

de architect had geen liefde getekend had dus ook niet berekend dat er wolken zullen komen op zolder wolken als gewichten grijs grauwe waterketels wie tilt ons om te wegen wie voert ons door het blauw wie waakt er voor het ogenblik als ons afgestorven ik beurtelings hatend en zich verzoenend steeds wakend en in dromen nooit meer voorbij…

Als ik mijn gezicht schilder word ik geen clown of hindoegod maar bang van mezelf ik ren naar buiten de mensen wijken uit, ze laten me voelen dat ik gevaarlijk ben het trilt in mijn bloed op het ritme van de hamers van de slopers achter de schutting Midden in de stad sta ik alleen met gebalde vuisten en vuur- spuwende verwensingen…

bij kilo’s het leven lieten Ik adem echter opgelucht De winter vertoeven ze in bunkers Onder de Wassenaarse duinengrond Zodra de warmte stevig toeslaat Vliegen ze weer naarstig in het rond Ze breien zo de wereld aan elkaar Houden mijn eigen isotoop in stand En beschermen zo dier en plantenstand Tegen verwording door mensenhand Welk architect…

De deur viel nog maar net achter hem dicht Of de verdachte die voor straf moest zitten Begon meteen de muren daar te witten En hij heeft het cachot heringericht. En zo ontstond in no time het model Van de Jan-des-Bouvriepolitiecel.…

schellen vielen van m’n ogen, zag ik het goed want waar honderdduizenden vaak fast food vretend de straten, pleinen en grachten beliepen, bezatten werden nu enkele wandelaars, ’n hond en daklozen mijn deel en wat fotografen, het stilleven vastleggend op hun camera want wat is Amsterdam mooi en heel mooi gerenoveerd knap staaltje werk van architecten…

de inwoners hebben nu gestemd toch een nieuw museum in het centrum het komt nu tussen de winkels ingeklemd dat was de uitslag van het correctief referendum de politici hebben het toch voor elkaar gekregen voorstanders in minderheid, want tweederde was tegen NB:gisteren was het referendum,de architect Abe Bonnema liet Leeuwarden 18 miljoen…

achter schoonheid geniet pracht en praal in paleizen en kerken vind je de werken van de gewone man een leven in dienst van anderen om tijdelijk in eeuwig te veranderen in ornamenten vind je hun gezicht stiekem uit het zicht de beelden zijn heren hun schaduwen lijken de eeuwen te regeren dat is er niet meer er is nu een architect…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…