Alle inzendingen over stem OR horen

Ik luister naar jouw stem zie in het blauw van je ogen de warmte van de zon het geruis van de zee de mystiek van de wolken de wereld aan mijn voeten maar niet te lang en niet te vaak want het grijpt me naar de keel en het verlangen het verlangen doet zo'n pijn…

Ik zie mijn spiegelbeeld in het raam zachtjes hoor ik mijn naam ik kijk om mij heen maar het geluid verdween komt het omdat ik aan je loop te denken of moet ik er geen aandacht aan schenken of zit je stem gewoon nog in mijn hoofd gelukkig is het nog niet gedoofd ook hoor ik in mijn gedachten nog steeds je lach denk nog vaak terug aan je sterfdag…

vertel me waarom waarom woorden klinken zoals ze zijn je stem zo dichtbij krachtig warm doet verhalen klinken zoals ze zijn ik voel jou en voel mijn pijn laat me laat je woorden zijn zoals jij bent en blijf mijn lief blijf onbekend…

hij heeft van zichzelf een dode gemaakt zij het een milde dode die weleens van zich laat horen voor ons bestaat hij sinds jaren uit een stem zijn lichaam houdt hij voor zichzelf het moet al oud zijn nu hij heeft van ons een blinde familie gemaakt we zijn getraind op zijn stem horen precies hoe hij zich voelt ook al blijft hij praten…

Als ik iets van jouw hand lees wat het ook is elke reactie of opmerking die je maakt hoor ik je stem Dan is het net of ik je aanwezigheid kan voelen.…

Ik hoor van buiten geluiden, ze dringen zich brutaal naar binnen Ik zet de muziek wat harder, en luister naar de stem van mijn hart.…

Ik luister naar de wind hoe deze door de spelonken van de oude muren van het huis waait ik zie de zon schijnen over de schaduwloze straten van de stad ik hoor je stem die spreekt met oude woorden. Ik hoor en zie het ontluisterd aan.…

Half slapend hoor ik dat de wind aanwakkert... Heerlijk want nu zijn mijn woorden van liefde die jouw lippen goede nacht kussen veel eerder daar waar ze horen... En daar bij de stem die het ritme van mijn hart aangeeft. Slaap lekker…

als ik niet meer leef maar nog wel bij je ben terwijl je me niet meer ziet noch hoor je mijn stem als ik in je dromen slechts in flarden verschijn proef dan uit deze woorden dat ik er ALTIJD zal zijn…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Zacht hoor ik de adem van de vrouw die ik liefheb. Zo ze hier naast me ligt En haar borstkast op en neer beweegt. Daar alle pijn uit mijn wereld veegt, Als ze haar ogen op de mijne richt. Eb wordt vloed en vloed wordt eb bij het horen van haar stem.…

Per stem wijzer. Ieder stem krijgt zijn eigen klank. In alle kleuren van bedanken; of van wanklanken met het rode potlood in de hand. Per stem wijzer. Het kiezen laat zich horen tussen jong en oud. Een verliezende kiezer heeft nooit definitief verloren. Zolang die stem heeft en hoorbaar op zijn toekomst vertrouwt.…

Jij bent de stem in mijn hoofd, die mij de weg wijst naar de horizon zullen wij gebaande wegen treffen houden wij elkaar altijd vast jij bent de stem in mijn hoofd ik voel je naast me, je bent heerlijk warm ik hoor je ademhaling en geniet jij bent de schat, die in mijn verlangens voorziet jij bent de stem in mijn hoofd, die ik gelukkig…

door elke zucht van jouw stem hoor ik oneindig verlangen als zacht geruis van sterren waar eenzaamheid verblijft en elke droom beloofd ik aanschouw in lachende ogen tot stille tranen breken duizelen om mij heen luistert de eeuwigheid naar het gefluister van sterren hoor ik jouw stem diep in de nacht waar het zuchten ontwaakt door…

Hoor je de stilte van een hart wat niet meer leeft bereken jij de afstand van jou naar mij naar de dood leg mijn verdriet maar naast jouw adem ik ga wel met de wind verdwijn zo in het niets hoor jouw stem uit diepe ziel geboren.…

loop je daar rond tussen al die boeken die zwijgen het is stil in de bibliotheek maar pak je een boek en sla het ergens open hoor je opeens een stem die tegelijk jouw stem is zeker maar ook van een ander "Het leven is wel mooi en ook wel leelijk. Men kan elkaar liefhebben en ook niet."…

Steeds weer hoor ik een stem, een stem die zingt. Een zacht gezang, zo rustig. Maar plots is alles guur en laait er een helder vuur. Een vuur stralend rood, maar zo koud als de dood. Uit het leven gedreven, angstig benauwd, door een duivelse stem, verraderlijk, gevoelloos en koud.…

Trillend op zijn eigenfrequentie resoneert mijn ziel bij 't horen van haar stemgeluid. Verschaft me hopelijk eloquentie voor de productie van enig loos gepiel over 't horen van haar stemgeluid.…

mij herkent mijn broertje van net negen jaar dan is mijn broertje Erik er hoor ik fluisterend zijn stem wacht hij uren naast mijn bed pakt mijn hand, en volg ik hem…

Als ik je stem hoor, valt de wereld in stilte Als ik je zie, verdwijnt de rest Als ik aan je denk, vervul je mijn hoofd want jij bent mijn roos, mijn leven, mijn alles…

Goh, jouw stem weer te mogen horen en weet je wat het gekke is het klonk meteen alweer zo vertrouwd die warme klanken in mijn oren…

Al zie ik je niet Ik weet dat je er bent Al voel ik je niet Mijn vingers kennen je Al hoor ik je niet Je stem zit in mijn hoofd Al spreek ik je niet Mijn woorden zijn doordrenkt van jou Je bent altijd bij me…

Als ik mijn ogen dichtsla Hoor ik nog steeds jouw stem Alsof je me wil troosten Mijn stil intens verdriet Je geluid verdwijnt weer in het niets Omdat je er niet meer bent…

in de diepste stilte fluistert ergens een stem in de somberste duisternis gloort een voorzichtig licht en als het gordijn wordt weggetrokken horen en zien we hem…

In het geluid van mijn woorden hoor ik de klanken van je stem die mij hebben gevormd tot de vrouw die ik nu ben geworden. Jouw zachte handen hebben mij gestreeld en je armen hebben mij omhelst, je zachte stem heeft me getroost.…

Hoor je diepste stem volg z’n wijze woorden wees een met hem en erken hij wijst de weg naar onbekende oorden waarin ik nog zoiets als paradijs herken je ware echte stem schat z’n waarde in heb vol vertrouwen in hem en wat ik hiermee win is dat hij mij toont wie ik werkelijk ben…

Een telefoontje van jou brengt me van mijn stuk ik hoor jouw stem ik hoor jouw adem het lijkt net of ik in jouw lijf zit Ik zeg niets wil alleen maar luisteren wil alleen maar stil zijn me verbonden voelen met jou en mijn eenzaamheid is voor even weg...…

die herinnering gaat nooit verloren Mijn moeders stem, die blijf ik horen…

Ik zie de afkeer in je ogen hoor de woede in je stem als ’t klappen van de zweep voel ik de striemen in mijn hart de schaduw van gescheiden zijn ontneemt me levenslust…