Alle inzendingen over sterren OR liefde

Als we kijken naar de sterren daar boven Kunnen we alleen maar prijzen onze Heer En op Hem vertrouwen, steeds maar weer En in zijn grote liefde en majesteit geloven. Looft God, om zijn onmetelijke wijsheid Hij die alles zo schoon geschapen heeft Zon, maan, sterren en alles wat er leeft Zijn naam zij geprezen tot in eeuwigheid.…

Op de gedichtensite zijn sterren te verdelen: één ster: ik zit mij grenzeloos te vervelen, vijf sterren: dat wil ik graag nog eens lezen. Daar zijn dus nog drie sterren te verdelen. Die zal ik hier nu niet gaan duiden. want eerlijk gezegd smaak differeert: waar de een de klok zal laten luiden is een ander ten diepste geaffronteerd.…

de sterren zijn mijn gidsen door een donker zwart heelal, zij zullen eeuwig voor jou stralen omdat ik als eeuwig licht voor jou diezelfde sterren plukken zal dus wees niet bevreesd het licht van de zon blijft je verwarmen, de sterren blijven stralen zodat ik met veel liefde de zon eens naar beneden zal halen…

tijd vereeuwigd in het oneindig verbonden zijn aan een lijn van sterren beelden die verschijnen in vergeten flitsen van liefde bliksem donder bewegen je gezicht in je slaap een zucht ik voel de lucht je adem warm me tussen sterke armen en draai mijn hoofd naar het licht van de sterren die zweven om ons kussen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ik ben bedwelmd met liefde. Ik zie de liefde in de bomen, blaadjes, bloemen, zee, sterren en vogels. Ik zie overal de liefde in jou en mij, ja in iedereen. Ik zie waarachtig overal de aanwezigheid van liefde. Ik ben in vervoering en in een vuur van liefde. Zelfs mijn lichaam is niet mijn lichaam.…

Ik ben stemloos Ik zwijg tegen sterren Zeg me eens Waar het huis van de zwervende hond is? Je had een gouden stem Fee van de liefde komt Zij komt straks…

Ogen als sterren een lokkende mond kersenrood blos op de wangen bonzend hart blik gevangen in donkere kijkers liefde glimlacht…

Ik zou graag sterren willen plukken En ik weet dat het me zou lukken Ik zou ze bewaren in mijn hart Speciaal voor jou leg ik ze apart Ze zouden mijn ogen doen stralen En het beste in mij naar boven halen Daarna zou ik ze aan jouw schenken Dat is voor jou mijn aandenken Zolang deze sterren blijven schijnen Zal mijn liefde voor jou nooit…

De sterren fonkelen in het heelal en ik vraag me af, wat het me zeggen zal. De haan kraait in de morgenzon en het leven zei mij meer dan wat ik bedenken kon. Ik ben helemaal alleen en van mijzelf. En mijn stem weerkaatst in een rotsachtig gewelf. Een golf slaat met zijn kop op een rots. Wees trots, wees trots, wees trots.…

De maan knipoogt naar benêê sterren flonkeren driftig met hem mee, als het dan langzaam lichter wordt en ster voor ster voor de dag verdwijnt, lijkt de nacht opnieuw te kort. Wanneer de zon haar stralen schijnt is iedereen de nacht in al haar eenvoud, stilte en pracht al weer vergeten.…

Maar toen U mij riep en zei : 'Mijn liefste, mijn liefste', wist ik : een regen van sterren zond mij Uw stem uit een nacht, zwart van stilte. en ik wilde, mijn Geliefde, ik wilde.…

als een firmament vol sterren mij niet meer kan bekoren of ik van verre de stilte niet kan horen dan sta ik stil en kijk omhoog en zoek ik mijlenver in de zwarte hemelboog naar die ene ster die mij kan vertellen dat eenvoud 't raadsel vindt maar niet kan voorspellen hoe het leven zich windt ach, als sterren konden spreken zou 't…

Ik heb iets met sterren Ze zijn mooi, opvallend en licht. Ze blinken aan de hemel. Dat vind ik een prachtig gezicht. Ik voel je aanwezigheid. Ook al ben je niet meer hier. Kijkend omhoog. Ben je bij me op een andere manier. Die ene felle ster. Straalt die daar voor mij? Je hebt het leven wel verlaten. Maar zo blijf je toch dichtbij!…

Van hier tot aan de sterren en terug, zoveel hou ik van jou. Van hier tot aan de sterren en terug, nu is er alleen nog de kou. Van hier tot aan de sterren en terug, mijn hart heb je meegenomen. Van hier tot aan de sterren en terug, nu zie ik je alleen nog in mijn dromen.…

de sterren zingen in alle nachten…

Ik wil praten met de maan Stalen met de sterren Ik wil met volle handen staan En mezelf niet hopeloos zien staan…

Allemaal hetzelfde sterretje, Zij denkt: het is de hond Hij denkt, het is mama Ik denk: er staan er te weinig Want we zien er maar één We laten haar in de waan Hem ook Ik denk, dat de onzichtbare sterren Mijn geliefden zijn!…

Meer dan duizend sterren in de donkere avond kou teveel om nog te tellen te verscheiden om indruk te maken op jou Ze schitteren en zweven zijn een geheel met de ruimte die hen draagt wat inleving en aandacht dat is alles waar het universum om vraagt Meer dan duizend kleuren daaruit ben ik gebouwd te divers om in een blik te vangen…

leef ik jou wandelde een paar maanden dwars door het heelal tussen alle namaak flonkerende sterren "'t is hoog hier, als ik maar niet val niet nog meer miserabele misère" dus liet ik mezélf maar vallen ´t voelde ongewoon tot ik de volle maan zag achter een koninklijke boom "moet je toch eens kijken, is dat nou niet mooi?…

gat waar al die mensen wonen zij hebben hun eigen sterren waardoor ze zijn verblind en echte sterren niet meer zien bewaar je licht maar voor elkaar dan doof je niet snel uit…

Kunnen wij de sterren ontleden tot hun naakte bestaan? De dichter mijmert uit het raam. De nacht rust en in het midden zwijgt de maan.…

Wie van de sterren de signalen leest verschaft zichzelf een eindeloos genoegen dat als een serum 't vege lijf geneest door wat de geest aan 't lichaam toe kan voegen Ons lichaam wordt verheven door de geest gewichtloos, aan de zwaartekracht ontstegen, vangt zij de toekomst, vrij en onbevreesd. Wat nog niet is doet ons vooruit bewegen.…

zeker is: niemand reist naar de sterren zonder de dood van een mens in zijn bagage…

Ontmoet me in je dromen Bij het vallen van de nacht Op een klein rotseiland Met boven ons De sterren Met om ons heen De zee De wind En in de verte de lichtjes Van de bewoonde wereld Praat er met mij Over het leven Over de liefde Hou me vast En voel Dat liefde echt bestaat…

Ontmoet me in je dromen Bij het vallen van de nacht Op een klein rotseiland Met boven ons De sterren Met om ons heen De zee De wind En in de verte de lichtjes Van de bewoonde wereld Praat er met mij Over het leven Over de liefde Hou me vast En voel Dat liefde echt bestaat…

door schoon wolkfloers keren beelden met tussenpozen terug waarin ik dacht in de verte glanst serene stilte aan hemelse sterren die eens liefde schonk zichtbaar in de ander liefde is meer dan één bladzijde dat ziel en zin vervult…

Daar delen ze liefde. Wie ze zijn. Laat ons in elkaars ogen kijken. Laat ons dezelfde liefde voelen. Laat ons dezelfde sterren zien. Overal vlamt hetzelfde vuur. Wat houdt liefde tegen? Zijn het blinde angsten? Is het levensmoed?…

Sterren die niet op elkaar lijken, de nacht verliest zijn tederheid eenzaam wachtend op de schaduwen die haar altijd beminnen in de droom van gevonden nachten en een koude liefde mooier dan de eeuwigheid…