Alle inzendingen over sterrennevels

sterrennevels filamenten sublieme chaos van gezang en instrumenten geschaard rond de grote magneet de toonaard de veilige planeet…

Ga mee op mijn vleugels Samen naar de maan zweven door de sterrennevels Daar, waar onze zielen vrij zijn Is het met jou tot in den eeuwigheid hemels…

Dromerijen drijven op de tonen van een lichtend firmament Vandaag lijkt wel eeuwig Ik drijf een eindje mee in ongekreukeld zicht Op guirlande en ballade zingt het landschap diep En ik verzink in onbeschrijf’lijke heelheid Heilzaam zing ik jou mijn lippen En sterrennevels als dansende parels cirkelen minnend om ons heen...…

onafzienbare sneeuwjacht van tekens, zelfs video is tevergeefs gebleken, dit is het raadsel van adem en water, dit is het en dat en alles is het dit is een eeuwig etmaal van een paar sekonden, dit is voor ogen te groot bevonden, dit is een wond en een wand tussen vrouw en man, dit is alles en dat dat zijn de ondoorgrondbare wegen tussen de sterrennevels…

is een wervelend kleurenspel van regenbogen bundels zonnestralen doorbrekend in een koel en donker dennenbos omgeven door gouden zonlicht paarsviolette heuvels geheven door mistige velden vogels in formatie als miniaturen tegen het blauw boven een stille diepte wegwijzers naar de kosmos naar onze oorsprong sterrennevels lichtjaren…

verdichten in kruisende hemelbogen Waan me ver over de rivier van het sonore en geef het gezicht aan mijn lief die de schoonste droom verwaait in mijn verlangende schoot als de zwellende wind heimwee snoeit van geknotte kruinen Dan sier ik mij op het juiste ogenblik met het geluk dat mij wentelt om jouw lover van nachtelijke sterrennevels…

stille koralen van mijn dromenspel Ik verdwaal zonder spijt in je zilveren labyrint, in de kristallen van je tijdloos licht Wever van visioenen, met je dwaalspinsels van amarant, je ijle bloemenzeeën, smachtend naar de koelte van levend water Vergezel mij naar de rimpelloze rust, de onbeschreven vrede, die schuilt voorbij geheime sterrennevels…

langzaam rijst de kosmos op uit het oneindige universum kennen stelsels hun melkwegen lichten zonnen uit sterrennevels op in vele heelallen zij heeft zich gekleed met het gruis van de schepping als lichaamsdracht met tijdloze kracht de dood omgord als teken van persoonlijke vrijheid en intrinsieke macht in het tot leven relativeren…

Dat betekent: een sterrennevel, drijvende paddesnoeren, een parcours d'accidents een zon die in het zwart verkeert, napalm, Reihung, een nevengeschikte wereld en we schrijven entropie. Het is een woord, hart, tegen de wereld.…

humor erfgoed van een grote geest Laat ons vrijheid distilleren uit het droesem van oud zeer Deel mijn passie voor de kunsten in het schetsboek van het hart Teken dan met overgave alles wat een mens vermag Leef je uit in verre reizen zet met mij de eerste stap naar dat heimelijk onbekende tot de kern en omgekeerd Ik schenk jou een sterrennevel…