Alle inzendingen over stiller OR liefde

Het is de liefde die verging. Met de herinnering. Hij komt, hij komt.…

de vier seizoenen een heel groot en hemelsbreed verschil de kinderen krijgen straks twee huizen en dat maakt mij stiller nog dan stil Liefde kun je niet dwingen zie ik nu maar het raakt me meer nog dan ik dacht heel eventjes is er nog hoop geweest maar het verdween met de stilte in de nacht.…

Kijk af en toe in mijn ogen door de tranen heen zie je je eigen verliefdheid van weleer Denk daar aan als je je meer afgescheiden voelt als ik weer of langer teruggetrokken, stiller, norser, afwezig, vijandig ben of geheel niet te volgen niet te begrijpen ben! Begrijp je me? want dat is ook liefde, echte liefde!…

Inspiratieloos achtend door de dagen heen Ik kan niet lachen zonder besluit Ik Luister naar het gefluister in het duister Het wordt nimmer stiller als dingen doorgaan Stop de trein Houd hem tegen Want voor je het weet is hij niet meer te stoppen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

In dit verlaten ondermaanse oord, Is wederom een zanger overleden, Zo wordt het almaar stiller hier beneden En is het dringen bij de hemelpoort. ‘Ik kom zo bij je, Henny’, zo sprak God, Eerst wil ik nog wat zingen met Jan Rot.…

ze weekt zich los van het onderhuids reizende verdriet zoveel stiller dan de biggelende traan kouder dan het bittere woord geslepener dan het mes of de pen ze loopt de zomer in als de warmte zich van haar losmaakt…

stiller lijkt de stilte en donkerder de nacht levendiger het leven dat er morgen op me wacht de eeuwigheid samen, duurt langer dan de dood ons scheidt tegen het einde zal het wel wennen maar dat lijkt nog een eeuwigheid.…

Het leven kenmerkt zich nooit zonder zorgen Vaak komt eerst het verdriet en dan de pijn Vandaag klinkt hoop stiller dan morgen Hoewel jij er niet meer bent vertrouw ik op waar je altijd zult zijn…

voor Herman van Veen niemand wordt gemist zegt men ietwat benepen maar men blijft namen strepen zodat 't stiller wordt en je denkt dat je iets mist doch als je je vergewist weet je het beslist niemand wordt gemist…

Vergeten de vergezichten Maar ook de blik op heel nabij Het kleine maar zo zeldzaam Vergeten de kooswoorden Zei zij, m'n stiller moeder Vergeten m'n gedichten Zei ik wat meer eenzaam dan voorheen.…

Daar is geen schutsel dan uw liefde om mij. ’t Liederlijk leven, wrede rauwe rover, Jaagt onophoudlijk aan mijn rust voorbij. Maar, veilig in de cirkel van uw tover, Ben ik gelukkig, en ’t geluk zijt gij.…

Maar op de lange duur, ‘t werd stiller, eenzaam, guur, stond in de kou, Nu weet ik, zo is het leven, de echte vrienden zijn gebleven, zij bleven trouw, ‘k Voel me nooit meer echt alleen, met liefde om me heen, van vrienden, lief en kinderen. Geniet van elke nieuwe dag, door mijn tranen kwam de lach, wat kan mij nog hinderen.…

afgelopen nacht je huid zo zacht je ogen zo zwart het deed me zo goed dat ik je weer heb ontmoet en toen de ochtend mij deed ontwaken moest ik even een traan laten omdat de realiteit zoveel stiller is de droom versterkte het gemis.…

Stiller dan stil is de vrede in mijn hart.…

vandaag besloten om jou te ontbloten harnas van het lijf een kans om uit te komen het hart stiller te doen klinken als het klare water diep stromend doorheen de grachten opdat perzikbloesems bloeien aan de oevers van jouw zicht…

van die dagen uit een grijs verleden die hem zo nu en dan nog onderhuids betasten bij vlagen strelen van die dagen die hem soms nog laten verwijlen in verloren jaren die zijn bestaan ooit met fierheid kleedden van die dagen die stiller en eenzamer worden, geen uitzicht meer baren gaandeweg zonder hem verglijden…

Dan rust ze uit en mijmert stille, zalig in haar zachte glans En hoe stiller 't wordt, te meerder schittert alles aan de trans. En hoe stiller 't wordt, te dieper zinkt het dichte duister neer.…

Midden in de nacht Laat ik de avond achter Met wat het donker bracht Het weer lijkt zelfs te slapen ' t Is stiller dan verwacht En precies wat ik nodig heb De TV en de telefoon - Alles staat hier uit En een man die zacht Een liedje zingt Is het enige geluid…

Geen behoefte aan wat dan ook muziek is genoeg voor mij waar gedachten wegdwalen dat maakt me nog stiller.…

en het zal weer stil zijn geen blad zul je horen vallen geen regendruppel uiteen horen knallen geen eierschaal doorboord horen worden door een kuiken geen bloem zich horen ontluiken het zal weer stil zijn stiller nog dan het geluid van groeiend gras zoals het ooit eens was voor je was en alles kan opnieuw beginnen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

stiller ben ik als voorheen mijn tong is lamgelegd verloren lig ik in de schaduw van jouw lijf verbaas me over gonzen in mijn oren laat jou geloven dat ik dit te boven ben sluit mijn ogen en slaap gaten in geluidloze dagen die ik vul met mijn achterdocht zodat het dragen niet zo zwaar weegt…

Het nest vond ik leeg het mereljong lag op het tuinpad dood geen heen en weer geen op en af geen trafiek meer de merel zweeg ergens was het stiller in mijn tuin er krasten kraaien hoog op het dak schor en hees kraaien krassen heel het jaar zei mijn vrouw…

Mijn vader was wat stiller rond die dagen, En Ma zei: ‘blijf maar even uit z’n buurt’, We werden dan bij hem vandaan gestuurd, ’t Was haast 4 mei, we hoefden niets te vragen. Het maakt niet uit hoelang iets is geleden, Een zwaar verlies blijft altijd van het heden.…

'De liefde enkel is het leven,' zingen zij weer.…

in oeverloze verten van het onmetelijke wanneer jouw geest daarna nog stiller wordt dan stil weet dan dat je lied gehoord is daar, waar geen leemtes bestaan dan zal leegte plaats maken voor stille verwondering zing jij vreugdevol jouw lied en mag het leven weer dansen * Anneke…

het nacht is en bijna volle maan tijdens zo’n warme zomer als deze en als je stil bent als je heel stil bent en alle mensen in je buurt zijn ook heel stil als je alleen maar het ruisen van de bomen hoort of heel ver weg het blaffen van een hond kan ontwaren of als je het verwaaide geluid van een kerkklok alleen maar kan vermoeden en nóg stiller…

Zo rustig, bijna mooi en stiller was het nooit. Die stilte even vasthouden nog even bij jou zijn. Nu, nog je warmte kunnen voelen het ging zo snel voorbij. Jij werd steeds kouder en om ons heen werd het druk.…