Alle inzendingen over stilte OR geluid OR dood

van mijn kalenderjaar rest na een verschrikkeld jaar slechts een sterfdag een dag dat minuten opgaan in het nu dat ik je opbel om je weer eens te zien toen je zichtbaar laat was voor je pianoles om leven zijn geluid en inhoud weer te geven botsend jammer dat haar adem verkeert in mijn doodse stilte…

tegenspreken maar hun stilte is te groot veel geluiden zijn al dood…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Omsloten door de dorheid van verloren lente Tot stilte gesust door de dood De peer De val De vrucht…

Wat is stilte geen enkel geluid alles stil om je heen. Tot ik haar hoorde en begreep dat je ook stilte kan horen.…

Stil Stilte Hoor ik om mij heen Geluiden zachter Dan de stilte Verbreken Elke rust in mijn hoofd Stil Stilte…

In het geluid van de stilte wandel ik met -- mijn oordopjes in.…

in verbazen voel ik de wereld vertragen tot een zielloos decor waar geluid overheerst passeert doodse stilte is de tijd stop gezet tot in detail uitgelicht zie ik vragen waarvan de antwoorden niet dagen is dat het ultieme moment waarop je in bewondering een moment uit de schepping herkent…

op het gezicht hij springt, hij richt zijn woede op de wereld die hem nooit begrepen heeft het geluid van de stilte stuurt hem door het leven de wijn en ander venijn achter hem de rust dagen worden maanden jaren en decades hij heeft alles gewist doods tot in de kist er staat te lezen hier ligt het wezen eindelijk geveld door eigen…

gevleugeld scheert ze over aardse vreugdevuren ze zal de winter verjagen de onderhuidse stilte doorbreken die haar vleugels eens verlamde…

Het leven is te hard van geluiden, De mensen doen te druk; - Om een ander wat doms te beduiden Verpraten ze hun eigen geluk!…

ik zag je gehuld in eigen muziek laveren op stilte pure schoonheid in sprankelend speels samengaan nog zong de wind zijn stervende tonen leidde geluid weg van gelezen boeken en begraven dromen waar woordloos klanken hun vele stemmingen etaleerden sferen kleurden met pigmenten uit lichaamstaal in jouw verschijnen paarden…

De stilte hoorbaar gemaakt Oorverdovende stilte Jouw gezicht niet te zien Je hand die mijn huid raakt Beklemmend en mooi Adem stokt Twee harten bonzen Een tak die ik gooi IJzingwekkend duister Een oehoe roept Je knijpt in mijn arm Zacht liefdesgefluister Een ster, soms de maan Versluierende wolkenslierten Spookachtige kruinen Gauw…

soms daalt in overgang de stilte neer van een vergeten stukje land het lijkt de aarde weer die ooit geschapen is door gods blote hand…

En opeens hoor ik andere geluiden zijn het dieren die ontwaken? en steeds meer geluid uitbraken koeien loeien schapen blaten vogels met divers geluid maar toch blijft er een stilte er staat ergens wat uit.…

Jouw stilte laat zich soms zo horen dat ik mijn oren er voor sluit Als jij jouw pijn verwoordt zo zonder woorden sluip ik stil de kamer uit Daar elk woord door mij gesproken door jouw geluidswal wordt gestuit.…

ze luistert naar de stilte van de nachten ze hoort het gefluister van haar gedachten plotseling schreeuwt binnen in haar van alles zich uit maar ze verbreekt niet haar stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

De stilte der natuur heeft veel geluiden en is toch vol van rust voor ziel en zinnen die druppelt zacht en ongemerkt naar binnen tot in ons hart een zilv'ren toon gaat luiden gelijk met haar.…

Maar hier staat het leven op "mute", alles gaat gedempt, want in het ruisen tussen woorden vind ik een mooi geluid, dat verder draagt en mij zwijgend schrijft.…

stilte mij jou spreken te laten…

stilte zullen we nooit weer horen daar waar we haar verloren regeert nu stilzwijgend het geluid…

het is nooit stil er is altijd iets dat zich wil laten horen wil laten weten dat het geboren is zijn stilte is gemis het schraapt een gat in het spinrag van de nacht verbaast het duister met geluiden het fluistert kom erbij we willen jou omdat jij ons kunt laten weten dat we leven het spiegelt in mijn ogen paradeert voor mijn…

de echte stilte is nog vol geluid als ik de ogen sluit hoor ik mijn gedachten in een trage stroom van bloed onder mijn huid in variaties rood verhalen zij wijdlopig in meanderen en geladen met emoties over licht en leven schaduwen en dood onophoudelijk trekt de carrousel van beelden en gebeurtenissen aan mijn geest voorbij de…

stilte is een gebaar dat bevriest en ook het geluid dat wegebt in 't niets silence is de stilte van ginds rust het vervolg en de winst…

serene stilte geluiden van de ochtend ritme van adem…

Als je de stilte zoekt in je binnenwereld zal het geluid van de buitenwereld je niet raken…

Overal hoor ik dezelfde geluiden van een moeilijk te doorbreken stilte: de onoverbrugbare afstand ternauwernood verzoend met de dood.…

De seringenstruik die naast jouw grafsteen bloeit in lila kleuren laat geuren los die dromen beloven er is niets anders in deze wereld dat mij meer kan bekoren dan het bevlogen geluid van gevleugelde vrienden waar het kerkhof zwijgt over diepte van jouw graf en stilte van jouw dood fluiten vogels kleine liederen.…

Ik wil luisteren naar de stilte. Of er nog iets leeft. Waar het geluid van een vlinder, Een donderslag geeft. Ik wil luisteren naar de stilte. Om uit te rusten van het drukke leven. En die rust kan alleen de stilte geven.…