Alle inzendingen over stilte OR spreekt OR hartentaal

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Stilte is voor wetenschap vriendschap slijt oude wonden liefde baant een nieuwe start innig verbonden met het leven er komt meer zuurstof in de lucht je spreekt over liefde het ontstaan van puurheid maar dat is een natuurlijk dwalen waar het hart spreekt van waarheid is de laatste echo: trouw een opnieuw beginnen in de hartstocht van…

Ze spreekt met haar lippen die je nooit ziet als de rook en haar woorden vertrekken in het moment dat de stilte je woorden verdringt en de as je liefde voor haar weer verandert in de phoenix die niet meer durft te vliegen…

Niet meer dan een geest klopt aan, wordt opengedaan vlijt zich in het hart zacht als water uit de Dode Zee Spreekt met haar stem in haar gedachtengang licht het duister op stilt bijna alle pijn…

De stilte breekt De vader smeekt De dochter spreekt. De moeder zwijgt De dochter smeekt.…

Spreekt hij zacht een woord laat een enkele zin letters dansen hervonden gedachten in gedichten schrijven taal dichterbij wat rest is stilte langs draden kilte…

Over de hemel hangt een tedere stilte ze spreekt over oneindigheid. De nacht laat mijn dromen los.…

De stilte van ons dorpje op een late zondagmiddag spreekt haar eigen taal. Zij vertelt van de arbeid die werd verricht en die nog moet worden gedaan. De kerk staat er middenin, als symbool van de geconcentreerde energie waarmee hij werd gebouwd.…

Hoor toe, ver van het slaggewoel, ‘Als 't uit de stilte spreekt!’ Wat bede om zieke- en stervensspond, Wat beet in brein en hart, Wat kreet bij nieuw geslagen wond, Wat snik van oude smart: Herinring van een laatste groet En van een oog dat breekt....! Hoor toe - ge ontvangt licht troost en moed - ‘Als 't uit de stilte spreekt!’…

Rouw draagt wollen dekens verwarmen het kille hart dat nog niet spreekt maar woordenloos beleven Wanneer de wolken samenzweren en hun druppels laten vallen misschien wordt er dan gehuild in liefdevol omarmen En de stilte zich laat horen als zacht gefluister in de wind het moment van samenkomen wanneer een zucht de stilte breekt.…

Stil, wees stil: op zilvren voeten Schrijdt de stilte door de nacht, Stilte die der goden groeten Overbrengt naar lage wacht... Wat niet ziel tot ziel kon spreken Door der dagen ijl gegons, Spreekt uit overluchtse streken, Klaar als ster in licht zou breken, Zonder smet van taal of teken God in elk van ons.…

Vertellen mij dat de stilte een schaduw is van wachten op schoonheid die beweegt en spreekt als de wijzer van een klok die altijd antwoordt. En met woorden mijn ogen sluit. Want ik ben alleen een verzamelaar van momenten en gezichten die verhalen blijven vertellen.…

Halfstokse vlaggen ontwimpelen wat was, onhoorbaar spreekt de stilte in het mensenhart verbonden met de ander. Hoe machteloos, lam geslagen. Wind wappert het rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

Halfstokse vlaggen ontwimpelen wat was, onhoorbaar spreekt de stilte in het mensenhart verbonden met de ander. Hoe machteloos, lam geslagen, wind wappert rouwbetoon, dragend het leed naar waar het wordt gehoord, naar Wie de laatste vijand heeft verslagen.…

nog staat ze huiverend in haar bronzen blootje wachtend op ritselgroen van omringende bomen een zilveren baan van licht spoelt rondom haar voeten die koud zijn na de lange winter de stilte spreekt haar naam zij luistert roerloos…

Overal de twijfel De wanhoop spreekt door lege woorden Meeuwen krijsen onder de wolken De inktzwarte golven Zij gaat niet meer over haar grenzen voor al wat langzaam uitdooft Maar hurk neer in de stilte van haar huis opgetild door de lichtgevende ster…

Bloed verdwijnt waar hij spreekt met een stem die gewoon elke stilte verscheurt. Hij kijkt en weet waar hij kijkt kan hij zien wie hij is wat de mensen geloven met de angst die hij hen heeft geleerd toen ze dachten dat hij een man zonder vernietigende gedachten was.…

waar in gesloten handen het gelaat zich verbergt hoort men de stilte van het eenzaam zijn tranen de dagen haar bitterheid weg spreekt het verdriet fluisterend zacht raakt de toekomst haar verleden aan dezelfde dromen die steeds vergaan…

Ik respecteer stilte in al haar aspecten Afwezigheid van digitaal een woordeloos uitmonden Daar het huidige zich niet verroert spreekt geestverwantschap wel tot de verbeelding Waar het hart klopt is stille hoop wat ruimte geeft om zwijgen te laten spreken…

wanneer stilte spreekt wind de woorden draagt weet ik dat het breekt jij me zal vergeten ook al ben ik jouw nog niet geboren kind onuitgesproken ben ik bij je in meer dan warme lichaamstaal maar zal nooit buiten kunnen spelen als jij dat stille niet snel uit me haalt…

Het is goeddeels aan mij voorbijgegaan Ik heb er hoogstens vaag iets van vernomen Wanneer ik ook vandaag zo door mag komen Was mijn retraite goed om te doorstaan 't Is kiezen: kluizenaar zijn of ontheemde Wanneer je ooit van carnaval vervreemdde…

Op deze dinsdag kwam de grote klap Voor onverkochte eieren en hazen Ze liggen achter de vitrineglazen Geslagen en gebroken in het schap De gloriedagen hebben zich voltrokken Nu zitten ze nog even met de brokken…

Wat valt aan analyses toe te voegen? Hoe men het ook verdedigt of bestrijdt Ontleedt, in perspectief plaatst, of herleidt En welke beelden men ook door blijft ploegen... Het is de kern van zaken die beklijft: Oneindig oorlog. En de onrust blijft.…

Een nieuw seizoen voor schouwburg en theater Voor HBO en universiteit Alsook voor alle scholen, wijd en zijd Plus nieuwe kwelling voor de beeldbuishater Wat in de lucht hangt lijkt hier de vertolking: Benauwend, met een dreigende bewolking…

Vandaag vangt pas de echte werkweek aan Een doordeweekse alledaagsewaandag Een dinsdag die verwarrend voelt als maandag Die verder wel z'n gangetje zal gaan Ofschoon je zoiets nooit echt in kunt schatten Ook deze dag kan Easter Eggs bevatten…

Voor één dier wil geen activist nog vechten Hoewel ze wordt bedreigd in haar bestaan En haast is weggedeemsterd langzaamaan Zelfs voortbestaan behoort niet tot haar rechten Waar steun voor elke diersoort wordt verworven Is straks die arme plofkip uitgestorven…

Het was weer eens zo'n Giro555-dag Een dag van steun en solidariteit En van saamhorig- en verbondenheid Waarvoor je heel wat mensen in bedrijf zag Want wij staan zeer voor goede doelen open Wanneer we daarmee aandacht kunnen kopen…

Van middagdut naar after-dinner-dip Met daar een voetbalwedstrijd tussendoor En anders wel d'r achter of d'r voor Op aarde niets centraler dan de stip Ik loop de waan der wedstrijd achterna De wereld is zo klein als het WK…

Wat moet je met dat mooie lenteweer? Wat moet je nou met al die voorjaarsdriften? De acquisitie, BTW-aangifte En kosten kleuren deze dagen meer Je wilt naar de terrassen of verkassen Maar zit gevangen tussen paperassen…

Naarmate ik steeds langer voortbesta Collectioneer ik meer voorbije tijden Als plaatjes voor vergrijsde ingewijden Zo smeult en echoot mijn verleden na Daartoe hoort straks de tijd dat ik tevree was Omdat ik vrijgesteld van BTW was…