Alle inzendingen over stoep OR nat OR geschreid

In een lente droom van ongekend verlangen lijkt eeuwig van korte duur als chaos verwaaid door de tijd in een windvlaag van tranen geschreid door een voorjaarsbruid zonder sluier in de ochtendnevel voelt zij zich onbegrepen dag lief…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

zwart zwangerde de nacht zijn onverwacht donkere boodschap waar stilte onheilspellend klonk warmte drukte zijn eigen dekmantel nog knipperde de laatste straatlantaarn zijn eenzaam licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd…

Niet veel later miste ik plots het getjilp de eerste regendruppels vielen niet bang om nat te worden vluchtte ik toch het portiek in waar die ogen mij weer vonden.…

Zoute tranen hebben we samen geschreid. Mijn lieve dappere meid, houdt moed. Eens komt alles weer goed.…

draaiend op de stoep glijdend in eigen verval zij laat haar hond uit…

Mijn eerste stappen, een brede stoep, in mijn hoofd – overal slingers!…

Voetje voor voetje Stoep is ijsbaan geworden Sokken om schoenen…

in de vijfhoek met vergrootglas kind van vier breeduit op de stoep het wil in november nog zonnestralen bundelen…

de gebedene in alle talen zwijgt hij hij is op reis op de stoep een hondje slapend in de voorjaarszon…

gesloten deuren die het leven van een mens’lijk bestaan verzachten De gedachte aan een lang vergeten vriend komt ineens naarboven door het ruiken van warm brood dat wordt opgediend of het horen van een hele oude hit blijkt te horen bij dat mooie blonde meisje die toen in de bus lachend naast je zit Het rollen van een glazen knikker op de stoep…

Kolderiek periodiek (nr.22 uit een reeks van 100) Waar de hond van vol is, daar loopt de stoep van over...…

De stoep, een meisje en een hinkelbaan De zon, een lied, een lange middag springen Een jongen schrijft zijn naam, of vieze dingen En na een regenbui blijft vaag iets staan Dat zijn toch ontoelaatbare methoden Gelukkig heeft Den Haag het nu verboden!…

- Lang nog in mijn ogen waren de tranen, in die nacht geschreid.…

het zeilschip vaart uit haar ogen golven die het strand kussen vangen haar geschreide tranen waarin sterren nimmer doven zullen schrijft maanlicht volzinnen in de zee die klinken als 'n ondergronds gezang speelt de wind met het rulle zand dralend drijft zij uit het zicht…

Zo’n joch van twee, met vragen in zijn oogjes en nog een luier aan, vertedert vrouwen. Ha, dacht ik, da’s iets om op voort te bouwen en in mijn Pamper vroeg ik haar dus droogjes: “Zo’n luier, vind je dat niet schattig, meid ?” Maar zij werd woest, en ‘k voelde nattigheid...…

Er was geen maan die avond geen sterren en geen stad er waren enkel wolken en elke bank was nat we konden ook niet schuilen en jouw jas was veel te klein maar voor ons was het genoeg om samen nat te zijn…

Kindje in z'n badje kinderkopjes huilen in de regen nat.…

en dan, het is zo geschreven omsluiten wolken de zon, plengt de hemel bittere tranen, huilt de wind door kieren en gaten al dat er is gebleven, glimmend beregend, de stad en haar straten…

Een studie in paars begint met onregelmatige tekens volgt bekende regels Bij liefhebben aarzelt het violet het cadmium schaamt zich rosse Vederlichte lippen op elkaar handen die onrustig, willen strelen tot alle pijn en ongerief de wereld uit, zich oplossen schuilen gaan in het donker In het blauw van de nacht maken sterren en maan hun…

m’n tong die priemend vol verlangen klaar staat om te antwoorden op de zwoele vragen die je stelt Terwijl de gordijnen dicht blijven zodat het nog lang nacht lijkt vervul ik je lustvolle wensen: mijn tong tekent natte hartjes op het landschap van je huid…

't Was nodig: in hoge frequentie deed Geert aan lekkagepreventie. Omdat-ie beslist niet van ophouden wist, had-ie luiers voor incontinentie.…

Wie nog nat achter de oren is is vooral nog nat in d'r broek!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Heb ik heel even zacht geschreid Het was de tijd, Voor u om heen te gaan - Maar, ach! Dat gij gestorven zijt Doet wel weemoedig aan.…