60 resultaten.
stokoud
gedicht
3.0 met 67 stemmen 16.976 Vijfenzestig. Men gaf mij een stok.
Een stok, niet om mee te slaan,
maar een stok om ermee te gaan
van mijn bed naar het kippenhok
of tot het café in de laan.
Een stok, die ik nergens laat staan
omdat men mij er niet mee griefde,
want hij leidt mij, verkommerde haan,
naar de laatste en hoogste geliefde,
die, aan 't eind van mijn schamper bestaan…
Stokoud
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 616 Er gaan mensen dood
zonder te sterven
en er sterven mensen
zonder dood te gaan.
Jij doet het tweede
al veel jaren aaneen
zelfs zo hevig dat
mij het eerste dreigt.
Mijn dood zal dan weer
het sterven vergroten
dat zich genadeloos
intens aan je voltrekt.
Het is de dood de eer te na
jou nu nog in te rekenen.
Hij stelt dit dan ook
zo…
[Stokoude kastanje]
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 Stokoude kastanje
vol zwellende knoppen
boven de muur…
stukje bij beetje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 116 slijtagelagen
zelfs in stokoude wrakken
stoelt trage schoonheid…
rododendron
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 724 onze stokoude rododendron
bloesemt weer als een jonge
deerne
besneeuwde twijgen tooien
zich met eeuwige lente…
Zoethoudertje
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.850 Een stripdanser uit Zoeterwoude
Kreeg 'n schatrijke vrouw, een stokoude
Het was een schandaal
Hij had haar brutaal
Voortdurend een worst voorgehouden…
Opstand(ing)
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 341 Een stokoude farao glipte
verrassenderwijs uit z’n crypte.
Hij spuwde wat zand
en vroeg bijdehand:
“Ben ik nog de baas in Egypte?”…
Glijvlucht
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 997 Een stokoude dame in Zweden
Heeft pas weer eens sleetje gereden
Ze zei heel verheugd:
Het doet me echt deugd
Zoals deze dag is vergleden…
doda 12/3
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.148 en dan wordt je jongste 20,
twenny noemden ze dat toen
ik word niet oud, neen,
ik ben stokoud en
blijven steken op
18 in de kop
mijn ex verwijt mij dat
ik heb ermee leren leven…
Tijdloze taalterreur
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 249 Zinnen als zenuwtics
Stokoude stoplappen
Zelfs 'weetjewel'
Doet beangstigend mee
Ooit maakt die zegmaar- en
Zalikmaarzeggendwang
Als het voorbij lijkt
Dus vast 'n rentree…
kerkje
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 875 slechts een uil
nestelt hier nog
binnen gewijde
muren
ruist in de geur
van gedoofde
kaarsen nog
een vrome
psalm
schuilt de toren
tussen stokoude
bomen
in lome
vergetelheid…
sahel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 686 land van zand
van zon en zee
van amandelbomen
je horizon is mild
een heuvelrug
je zegt het met olijven
al wordt je oud
zelfs stokoud
meer dan honderd
ja zelfs duizend
altijd schenk je mij
dat pittig
olijfgroene…
Roomboterzacht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.583 Ik kuste haar wangen,
wat hou ik veel van haar,
mijn stokoude Oma,
we vierden haar 104-de jaar!
Ik drukte mijn lippen op haar wang,
haar huid was roomboterzacht,
we versmolten even met elkaar,
onze liefde bezit grote kracht.…
Lachaise
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 151 Van alles is hier –
de ziel van een stokoude heer
die zich vliegensvlug tot god verheft,
iedere morgen
als de zon onmogelijk feller schijnt
voelen we er niets van
dat het landschap verandert
in brakke grond
niet geschikt voor fokkerij.…
Dat ongewisse
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 167 Stokoude pannen
op de kerkhofmuur
je kunt er
zonder moeite
boven
binnen zien
de zerken
kijken je zelfs
vriendelijk aan
even blijven
staan
misschien
dat ongewisse
ondergaan
hier is de nood
geleden
en verstreken
van de dood
een deugd
gemaakt…
Van Oranje
snelsonnet
3.0 met 39 stemmen 2.274 Een stokoud liedje, zonder een refrein
Waarin je zingt dat God je zal regeren
En deze week, voor alle voetbalheren,
Klinkt fier dat je ´van Duytschen bloet´ zult zijn
Weg met dit volkslied, zing het nieuwe mee:
Olé, olé, olé, olé, olé!…
middag op het pleintje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 505 middag in het dorp
kortstondig klokgeluid
dakpannen glimmen
loodrecht mikt de toren
naar de zoele zon
stokoud zucht een linde
op het pleintje
het is alsof de stilte
zijn stam afkluift
over de kasseien
kruipt niet een gerucht
binnenshuis schudden
stemmen het overschot
aan woorden uit…
WIJSJE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 291 Dat dit jaar
vrucht heeft gedragen
Dat ik de plukker eerst
zag schudden aan de boom
Dat hij de vruchten
met zorg raapte
Dat hij de ladder
tegen de boom zette
Z'n mand vulde
en een wijsje vloot:
Zagen,zagen
wiede wiede wagen
Het was een stokoud
wijsje
Uit m'n vroegste
jeugd.…
vaalrood
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 588 zondagochtend
eind september
om het kasteel
nog dieprood
zie ik de rozen
stilaan afwaarts gaan
zij geuren steeds
meer aangeschoten
met of zonder naam
geraniums blozen
onvermoeibaar
lila en vaalrood
snedig op de vijver
hoor ik het gesurf
van wilde eenden
halfvermolmd schier
spant stokoud
een houten brug
haar rug…
HEK & DAM....
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 131 het staat er nog
Het hek
al stokoud
maar de dagen
nog niet zat
Het hek
houdt afstand
tussen mens
en dier
Van rundvee
en schaap
de lange stoeten
Het hek
houdt veiligheid
in het oog
schrik voor schrikdraad
Het is de dam
die het water
van de rivier
niet toelaat
Wij zijn toch
allen bang
voor
natte voeten.…
Land van de haoge baomen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.097 hier
op dit
mooie eiland
voelt alles al vertrouwd
pas
verhuisd
toch vanaf het begin
niet als vreemden beschouwd
een ieder
groet ons spontaan
als kenden we elkaar
en woonden wij al tijden hier
samen
hopen wij
op dit eindstation
de tijd die ons rest te genieten
toch
zo af en toe
missen wij bij tijd en wijle
een lijvig woordenboek…
Automobiel
netgedicht
2.0 met 43 stemmen 2.760 Al zijn ze echt stokoud
en niet meer vlug ter been,
opa en oma wandelen
samen nog overal heen.
Als het maar even mooi weer is,
gaan ze met hun rollator op pad
en zie je hen rustig schuifelen
door het park of in de stad.…
Waar we blij van worden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 102 stokoud
en opgesloten
in een kamertje
kijken we films
en lezen we boeken
jij en ik
zag je dat
dat camerastandpunt
en hoe mooi
die dialoog
en de muziek
onder die laatste scène
en laat me vanavond
in bed jou alsjeblieft
die fraaie zin voorlezen
die ik las vanmiddag
toen jij gesukkeld was
in slaap
van die dingen
waar we…
Muis
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 300 Wie wil er niet zo'n stofje als die muis
Om daarmee jeugd en jaren terug te winnen
Je zou zelfs overnieuw kunnen beginnen
Of kom je van een koude kermis thuis?
Op aarde kun je dan geen stap meer zetten
En nog eens 50 jaar die snelsonnetten!…
Moederliefde
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.157 doodmoe zwerf
je kermend langs
desolate straten
van ongekend geluk
stokoud lijk je
gekrast, gebroken
geen mens meer
maar een lijkje
wie weet weent je
besmeurde einder
loos als hij ziet
dat je gekrompen
liefde toch
beschut tegen ijs
koude regen in je
ingehouden klacht
sterker dan steen
stut je schouder
toch je tere kind
in…
Blindelings
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.436 Hoogbejaard schuifelt een man
een geleidestok in zijn hand
omzichtig over gladde kinderkopjes
van de markt naar de Burgsteeg
even staat hij stil in een reflex
met verloren blik om zich heen kijkend
maar vindt daarna weer zijn weg
en blindelings de lippen van zijn vrouw
hoe mooi toch die stokoude ware liefde
die ik in een split-second aanschouw…
De incrowd
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 795 De incrowd van toen, gekrompen in de was
en stokoud, kreeg ondanks reuma en waterloop
nog steeds een kick van een lekkere lick,
snijdende sax of gouwe ouwe van Wally Tax.…
Door contrast gekust
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 89 ik staar
naar een
stokoude vijgenboom
droom er zand
en heuvels bij wat
gebergte verder op rij
het zon
doorstoofde land
vraagt een verfrissend bad
in overgeërfde
kleuren spreken
decennia hun rust
de helderheid
van licht is door
contrast gekust
voel historische
gebeurtenissen uit
het stof herrijzen
hoor generaties
in bloed…
Kerst zonder kerst
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 2.727 De stokoude man in het Noorden van Finland.…
De tijd staat open
gedicht
2.0 met 20 stemmen 10.881 De tijd staat open, het hijgt aan weerszijden
of avond en donker elkander omarmen, het slaapt
dat het kraakt in de stokoude boomgaard, zwanger
van wanvruchten galappels wormen
in het huis het gemor van adem, van data
dat de nachtschade hangt aan zijn leven
dat de zaaier ontkiemt in zijn veldbed
dat de groene woorden als kersen bederven
bij…