Alle inzendingen over straks

Kunnen stenen voelen, planten dromen of is dat alles beeldspraak en niet waar? Toch maakt een nieuw blad van een plant me blij en doet begrijpen dat ze leeft. Soms menen mensen dat de dieren hun eigen taal verstaan en dingen dromen, maar kunnen dit nu ook de bomen of is daar eigenlijk maar niets van aan? Ik weet het niet, zoals ik veel niet…

Geen les over het slavernijverleden Of hoe men hier de mof ter wille was Dat hoort natuurlijk ook niet in de klas Of wat we in 'Ons Indië' misdeden Wel zingt straks ieder kind uit volle borst; 'Van Duytschen bloed', voor Vaderland en Vorst!…

het was of ik het zwart bruine rotsblok hoorde spreken in het aanwakkeren van een ijskoude wind er werd ons geen uitzicht op warmte gegeven in het donker ogende gat dat als opening sprak in strak staccato geselde wind het gesteente waar de vegetatie het liet afweten zonder enige vorm van houvast nog sluipen restanten over…

tussen je warm bloeiende bloemen vond ik soms de prijs die wij betalen voor doorzichtigheid waar leven sprankelt in balans is kou de andere kant van het altijd groen tropische land er bestaan geen ruikers ijsbloemen geplukt uit permafrost soms schildert strenge vorst buiten ze strak op onze ruiten samengaan belemmert groei…

op hoge hakken en strakke borsten kwam je mijn gedicht binnen de loop van mijn vers veranderde mijn zintuigen in balsem van fluweel woorden veranderden tussen mijn lippen je had grootse plannen maar ik werd wakker in hijgdruppels…

Niet ieder lied zal straks gezongen zijn; er blijven droefheid, leed en pijn en heel veel vragen, angst en zorgen, maar bij het krieken van de morgen klinkt toch heel zacht een nieuw refrein. Laat het voor jou ook Pasen zijn en weet je hart bij Hem geborgen.…

op Franse ramen bleef jij tegen mij praten en ik luisterde de oude pendule aan de muur tikte zijn seconden strak omlijnd zijn het momenten uit je leven van heden en verleden waar stilte zwijgt in alle talen bied poëzie troost uit licht en schaduw waarover je niet schrijven kan het blijft zich hullen in nevels van stilzwijgen……

Zij ging ook takken zetten in een vaas wij namen samen de lift 't was straks Pasen en gaan die bloeien vroeg ik haar nou ja die gaan wortels schieten zei ze en dan plant ik ze in de tuin ach zo zei ik en lachte haar even aan de een denkt aan bloemen en de ander aan wortels de tuin speelde in haar hoofd ik las het op haar gelaat…

"alles is liefde" je omspant de heuvels en de grot met zacht blauw als van satijn dartel dansen benen dragen voeten zand tussen de tenen heldere ogen stralen liefde warme handen vingers spelen lippen strelen voelen elk zuchtje van de wind als een tedere fluister luister, luister luister…

het oogt strak, doch de lijnen zijn star en het grauw verandert de ijzige stilte in een mortuarium waar de doden opgestapeld blijven hangen in de kou van zekerheid het zwijgen van de wind krijt het landschap in een zonderlinge rust, de getijdenstroom doorbreekt de nuances slechts tijdelijk en laat een blatende horde achter op het culturele…

Even kijkt hij op lijkt verstoord trilt zijn oog richt zich op nu is hij rustig is hij kalm neemt de pijn af komt hij tot bewustzijn straks is het anders is het fijn zonder pijn dan zal hij er niet meer zijn…

Als straks de wereld dichtgeschreven is, de plooien gladgestreken, al de monden volgestort met zand, waar zal hij schreeuwen? Waar scheurt de naad en ettert de wonde? Mens, vleesgeworden ladder in gods panty, vergeet de lange nacht niet die wij zijn. ----------------------------------------- Uit: 'Voor de stad en de wereld', 2006.…

Alles wat geweest is heeft het tij beweend, de zweep en het scherpe bit van de gelopen jaren vermindert de greep van houvast, het zadel op de rug van de tijd bereden achter de manen van vermetelheid, rebelse sporen in strakke teugels, het gelid van tegenstrijdigheid, toch moet laten vieren, vrije beugels van ruimhartigheid.…

de reiger roerloos aan het water met een plan spiedt met strakke blik…

wil iets kleins iets kleins schrijven voor jou je pegelde vandaag in strakke winterzon mijn warmte kon je niet ontdooien toch zag ik op het balkon de eerste groene puntjes zich ontplooien iets kleins mag dat de eerste lentebode voor ons zijn…

ik heb daar gestaan mijn drietand slechts aan heb turken en grieken verwezen voelde hoe kiezel en zand mijn rots en het bosporusstrand in eeuwen had aangevreten kleedde me strak in wit en wat zwart naar de nieuwmodische tijden maar jij trok de knopen eraf scheurde mijn hemd in verleiden wiste de tijd voor ons beiden zie je nu staan…

de strakke horizon leunt zwaar op nieuwe beelddragers hier telt het zuiden in schokdempers fijnstof een haperend rolluik hier telt het zuiden iets te grof afgesteld mijn hele cruiseschip draait om je as -------------------------------- uit: 'Rouw met diertjes', 2013.…

snijd mijn huid maar weg en verf mijn haren jong strak mijn borsten met siliconen en geen goud meer voor de kronen maar implanteer een jonge bek zo maak ik iedere man weer gek vul mijn lippen spuit mijn rimpels vol kuiten zijn nog steeds te bol wie ben ik na de lift er staat geen tijd te lezen op mijn nog nieuw gezicht waar…

Het truitje van Dionne zit te strak. Hij kan zich daarom niet goed concentreren waarover ze hem graag wil informeren. Zo valt haar boodschap in zijn prullenbak. Ach Maxim doe gewoon je ogen dicht, dan volg je zonder moeite elk bericht.…

ik zal altijd voor je gaan niet alleen in strakke nachten maar ook in wachten op een hemel die vol donker hangt nog kan ik sterren plukken als de maan in roze komt en groeit tot geel geen moeite is me dan te veel maar als de herfst verschijnt en dagen weer gaan korten zal het ons schorten aan licht en warme zonneschijn Juist…

een mooi gezicht, die twee die daar maar staan midden op het strand in elkaars omhelzing zoals jij steeds contact komt maken onder mijn kleren jouw verlangen dat niet oud wordt dat altijd weer aan komt golven na de eb om verlost te worden in bruisende branding En ik wil dat ook maar het gaat niet meer zo gemakkelijk, wacht straks…

Alle aandoeningen en zegswijzen in het Evangelie zijn kort en beslist, vermijden gedachten der vage mist: daagse taal zal hen als wit-zwart aanwijzen. Men mag het rechtlijnige prijzen, dat wellicht hard spreekt, volstrekt onbetwist. wordt Jezus' zachtmoedigheid hier gemist? Milde winden brengen vele denkwijzen. De kunst van samenwerkend…

Dus Rutte 3 is nu demissionair Dat moest na Asschers actie wel gebeuren Maar Mark die lijkt het niet echt te betreuren Hij weet heel goed, hij is nog populair In plaats van bezig zijn met nu en hier Droomt hij al stiekem over Rutte 4…

Het baby'tje was amper nog geboren En net gescheiden van de moederkoek Of reeds kwam oom agent op kraambezoek Om ongerechtigheden op te sporen: "Wacht even met uw poepje en uw plasje, Dan controleer ik allereerst uw pasje."…

billentik ga dan naar de psycholoog die gaarne luistert met rode oortjes of je eens je vrouw bedroog Ruudje, Ruudje Lubbers hoe kón je zoiets doen 'n schouderklop is al gevaarlijk 'n billentik buitensporig onfatsoen natuurlijk was het goed bedoeld zoals een aai over de bol maar net zoals dat meisje Loos lacht zij haar bankrekening straks…

fluiters in strak zwart bezorgen mij een privé openluchtconcert…

Maar straks zeg ik: "Dat moet je mij niet vragen; Dat boek ligt veilig in de aanhangwagen."…

zonet is voorbij niets meer aan te doen nu is één moment een zeldzaam moment hét moment want alleen nu kan je inrichten zoals jij dat wilt straks is nog niet maar straks komt wel en alleen nu kun je naar straks toeleven want straks is straks nu leef voor het moment dit moment…

De Kerst is amper weggeëbd, zei Bert Of Feyenoord komt met een wanvertoning: Een witte en een zwarte nieuwe koning Terwijl voor mij de toegang wordt versperd Dat ik nu moet vertrekken lijkt me fout Die dérde koning zorgde toch voor goud?…

Die ene Nederlandse kardinaal Moet zich voor het conclaaf nog leren kennen. Dat kan het beste met reclamepennen Met deze tekst in elke wereldtaal: "U weet wie de pauswaardigste persoon is En daarom moet u stemmen op Simonis."…