Alle inzendingen over strand OR duinen

Schuin aflopend, het strand Vlak onder de duinen Ik zit droog, zand Vloedlijn, jutters struinen Langs Noordzee, oplichtend In lichtgroene golven En achter het duingewelf begroet Oranjerood de nacht de zon Omdat het altijd zo moet.…

Veel winden doen water waaien slopen kust na kust in branding voor de duinen breken daar de rust verstoren gelijkmatige deining overspoelen ’t blanke strand.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

Overgang naar strand: plaats waar hoop en verwachting dwingen het fiere duin te trotseren. Duin: verzekering der duurzaamheid van 't achtergelaten land. De top is ver, het zand is los, slechts voetstappen zijn lokkende sporen, die de weg wijzen naar opwindend lawaai: spelende kind'ren die vrijheid doen horen.…

Lopend op het strand met de golven van de zee die bruisend aankomen rollen hoor ik het ruisen van het helmgras in de duinen de duinen die ons land moeten beschermen op blote voeten loop ik voort het zand kriebelt tussen mijn tenen met de krijsende meeuwen om me heen voel ik me vrij als een vogel als stadsmens kom ik graag aan zee de…

het licht gaat uit buiten westen soms oplichtend, groen in kleine golven de kust kussend soms in lichterlaaien vermiljoen zet de duinen in brand soms beukend grijs en bruin op een eenzaam strand…

Duinen als schaduwen je ruikt de zilte zeelucht een zomernacht aan zee. Het lege strand waar wij lopen langs de vloedlijn onder een sterrenhemel. Hand in hand onze harten samen tot een gesmeed door de liefde omarmd.…

Waar vind je nog , ver van het stadsgewoel, De rust aan zee en ruimte rond de duinen, De kwelders, wad en strand om lang te struinen Het eenzaam-niet-alleen eilandgevoel? Niet op de Waag van Alkmaar of in Koog Maar buitengaats, in zee: Schiermonnikoog…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

Als 't avond is, avond aan 't strand en de zee, En de hemel aan flarden van goud en van zwart, En de dreunende golven beschuimen het strand, En de vlokken die beven en rollen en rillen, En het duin is verlaten en eindloos alleen, En ik luister verrukt naar de ruisende zee - Dan waait soms uit de golven Een diepe muziek.…

Dagen rollen als golven over ‘t strand van de tijd spoelen zand en schelpen tot vloedlijn voor ‘t duin van vele jaren slijpen in uren het land tot vlakte en heuvel overleven de bergen en keren terug naar de zee.…

hier in deze stad van duinen ‘k zie dagelijks nog dat strand..…

gemak In mijn droom zweef ik over de golven mee Ver tot over eindeloze horizon Tot daar waar de blauwe hemel raakt de zee En in vroege ochtend de nieuwe dag begon En als d’ avond valt hoort men vanaf het strand De branding over ’t duin tot ver in ’t binnenland…

gemak In mijn droom zweef ik over de golven mee Ver tot over eindeloze horizon Tot daar waar de blauwe hemel raakt de zee En in vroege ochtend de nieuwe dag begon En als d’ avond valt hoort men vanaf het strand De branding over ’t duin tot ver in ’t binnenland…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

onder vluchtige wolken en meeuwen dwalen zijn trouwe juttersogen over golvende duinen zee en strand ademt zijn roestige huid het zilte water als een vurig baken voor wie hem zoeken zo tijdloos verbeeld en verzonken in pure klei en ruisend avondland…

Als in het stille ochtendgloren sternen luid hun liefde schreeuwen haar golven zacht het strand bekoren korrels zand haar schelpen strelen.. Als meeuwen dromend op één poot een zwakke bries haar duinen kust staren naar het morgenrood dan is ze moe..en rust.…

glanzend olielijf het strand leeft zinderend zand de zee kopt schuimend loom de geilheid in mijn hoofd trekt mij op de terugweg onderuit achter de rondborstige duinen ligt de vraag, dreigend vanuit het zuiden, of ik droog thuis kom…

De zee ingehaald, golven stormen, ijskristal klettert uit antraciet, onweer in Bergen, zon in de duinen, schuilplek ontdekken door hagelzand, windvlagen spelen met slippers en vlaggen, rennende badgasten, flitsend strand we vieren vakantie in Nederland.…

heb ze geplant dichtbij en in het verre land zaden die voornemens dragen uit mijn rugzakje staken in het zand bij duinen en strand waar zee ze drenken kan in de zwarte aarde van het binnenland op heuvels zonnigste kant ik zal ze verzorgen mijn voornemens op rij bloei maar dan kan ik ze voorbij…

ze asfalteren nu het pad van onze dromen rozenstruiken worden weggenomen het duin dringt aan met zand van strand dat vogelvrij danst in de wind vleugjes zomer heeft meegenomen van eerder samenzijn in paars en geel gaan wij weer bloeien want niemand kan ons snoeien…

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Varkensroze oren twee schelpen in mijn hand een lucht vol duinen bergen van zand Maat vierenveertig het merk onleesbaar de stront van meeuwen Op mijn bril ligt grijze staar Een streeploos verlangen in het zicht van een gestorven horizon En dit alles noemt men strand…

Stad met rafelrandjes Een tram rijdt door het gras En de zee, de zee, altijd dichtbij Nostalgische panden Duinen en strand Lopend naar zee Steeds weer die zee Stad van verhalen Talrijke talen Aan zee begon de herfst vandaag Den Haag…

Het stuivende zand vooruit de schitteringen in het water de schelpen op de pier en in de rug duwt dertig jaar Er was een ander strand en later lag in het verschiet twee blonde kinderen, een hond een kar, getrokken door een vrouw het duin op naar de top en naar beneden door het mulle zand de zilte zeelucht als afrodisiacum latent aanwezig…

een vroege zon boven het glooiend duin de zee zo onvoorstelbaar ruim een handdoek op het zand nog maagdelijk het strand wat kinderstemmen dwalen in grijsgroen geluid jouw hand die me raakt van twee weer samen maakt wil melker 03/08/2011 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Water, stranden, duinen uitgestrekte polders en kreken zijn hier ook. Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen. Fruitvelden, bomenrijen wortelen in de vruchtbare grond. Kronkelende landlijnen schrijven geschiedenis in de Zeeuwse klei. Hier en daar een huis. Hier een daar een dorp. Hier en daar scheuren in het land.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Texel met je mooie brede stranden je geeft me een lekker leeg gevoel ik loop hier nu met koude handen eindelijk weer eens zonder doel Wind waait wilde golven in het water stuivend zand kruipt in mijn oren ik denk aan nu en niet aan later alleen de zeewind wil ik horen Duinen, strand en zilte moddergrond de Muy, de Slufter, de grijze wadden…

Het vlakke strand voorland van het vlakke land met daartussen de duinen tientallen meters hoog ze houden ons droog doen onze dorst lessen, onze honger naar natuur met ‘t weer: onbewolkt, zon of bewolkt, koud en guur die elementen zijn als vitamines voor ons leven ik schrijf dit zittend op ’t strand wacht tot de zon daalt ver achter…