3484 resultaten.
Gedachten ....
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 3.126 Golven overspoelen
het warme zand
woest en wild
het stille strand
Duinen
uit de wind
halmen waaien
als zachtgeel lint
De zee neemt
de zee geeft
elke schelp heeft
haar eigen verhaal
Mijn gedachten
als hoge golven
woest en wild
gebroken door emotie ...…
Zij brak schoonheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 ik vond haar op strand
ontgroeid aan het zand
en zout van de zee
rankte in onstuimig
vallende golven
met wit bloeiend schuim
ik nam haar mee
maar zij brak schoonheid
in vertakte broosheid
stalde haar uit
op de scheidingsmuur
tussen duin en tuin
maar zij verdween
slechts een spoortje zand
dwarrelde nog op de rand…
Tussen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 328 tussen strand en duin
en vlakke polders
staat mijn huis
tussen regen en wind
man, kinderen en dieren
heerst familiale sfeer
tussen willen en weten
en nog niet kunnen aanvaarden
regeert pijn
tussen dag en nacht
en lichamelijke aftakkeling
triomfeert een creatieve geest…
Mijn schaduw langer wordt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 ben ik verdwaald
in golven van de zee
als duinen naar me wuiven
mijn schaduw
langer wordt en
wegspoelt in het schuimen
zand onder mijn voeten
voel verdwijnen als
strand de vloed weerstaat
niemand ziet
hoe ik te gronde ga
iedereen ontkent dat ik besta
ben gegaan
heb geen banden door te snijden
daaraan lijden was mijn enige bestaan…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
6
gedicht
2.0 met 88 stemmen 27.011 Duinen geven geen antwoord
het strand stuift, er staat een grijze zee
Over de boeg van de hoop. Ze vraagt benauwd:
hopen waarop? Dat de woorden niet liegen?
Minnaars elkaar niet bedriegen? Zelfmoord
en dood tot hetzelfde taalspel behoren?…
Op het terras
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.808 Duinen geven geen antwoord
het strand stuift, er staat een grijze zee
Over de boeg van de hoop. Ze vraagt benauwd:
hopen waarop? Dat de woorden niet liegen?
Minnaars elkaar niet bedriegen? Zelfmoord
en dood tot hetzelfde taalspel behoren?…
Avond aan ‘t strand
poëzie
3.0 met 25 stemmen 6.716 En naast de duinen de grote zee,
Zo droomrig loom of zij zachtjes mee
Wil slapen en niet meer zingen;
Haar scheepjes, gevlijd op hun schaduw, dicht
Aan ‘t strand, veel bruine rankheid in ‘t licht,
Dat laatst uit de kim komt dringen.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.560 Natuurlijk kom ik
terug, zei je
en pakt de stoute
schoenen
ga maar, ga maar
en tart mijn tere
ziel
loop langs de zilveren
stranden en waai de wind
die zacht je
ogen kust
en leg je lege lichaam
in de duin, die afscheid
heet
ga maar, ga maar
ik zal je later
zoeken.…
Langs de vloedlijn
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 609 Licht tipte zand, ogen bogen
en het strand raakte bedolven
onder een lange adem, de oceaan
een nachtsonate van geruis
en wij keerden op onze schreden
over gouden duinen, wuivende palmen
indrukken achterlatend
later dwaalden vingers
tussen schouder en blad
een levensloop van stiltewoorden.…
Vlieland
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 365 Beleeft het dorp
Ziet de duinen
Hoort de wind
Ruikt de bossen
Je….
Proeft de zilte zee
Beleeft het strand
Voelt het zand
Je….
Betreedt de boot
Voelt de golven
Nadert de kust
Verlaat de rust….…
ode
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 356 dagje op het strand
voeten in het zand
vlieger in de lucht
de wind slaakt een
stille zucht
blauwe hemel
witte strandhutjes
kinderen lopen over de duinen
terwijl verderop mensen
over de dijk struinen
zuivere zeelucht
nog even uitwaaien
vakantiegevoel
ik wil jou
vasthouden
tot volgend jaar…
goed te pas
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 163 ik sta hier in de duinen
die in wolkenlucht verstuiven
windvlagen die wuiven
met handpalmen van gras
zie de manen van ruinen
langs briesende paarden
die niet meer bedaarden
toen het éénmaal zo ver was
zij nemen de benen
het strand op naar zee
langs het water gaat het in rengalop
goed te pas ga ik er even helemaal in mee…
het strand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Liggend in de vloedlijn baadt
Ik mij met kosmisch licht
Mijn koude huid wordt gezandstraald en mensen al om
Ik zie dat vanuit de zwarte horizon een vrouw zich losmaakt
En mijne kant opkomt
Ze is mooi. Ze is fraai. Ze is mijn alles.
Dichterbij.. dichterbij en nu is ze ..
‘Hallo, schone vrouw kunnen we wat?
Ze loopt mij straal voorbij, ze…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
Texel
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 2.418 waar strand en zee
schuimend de liefde bedrijven
schuren zand en zout
zonverbrande lijven
moet ik in wind en duin
kind en kruin beschermen
terwijl gaap en slaap
zich over mijn geest ontfermen
jij kust de rust
en sluit het zonlicht buiten
ik tel de schapen
die wollig ook mijn ogen sluiten…
Schep
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 zoals korrels van zand
worden geschud maar
steeds duin blijven of
woestijn of wat aanspoelt
strand, druppels: regen of
nevel of net nog wolk of
waterval, stenen: berg of
pad of huis en hoe kinderen
graaien met open handen als
scheppende kracht graag alles
dooreenschudden en dat ze
nog ontdekken zullen:
er is alleen de wind…
opnieuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 hij slaat zijn vleugels uit
en vliegt hoog op
om te stranden tussen duinen
en groengrijze golven
tijd om alle zintuigen
op scherp te stellen
onder een gesloten hemel
de kustlijn volgen
samen met de kwelling
en de winst van het loslaten
trekken de stormen in zijn hoofd
gestaag naar het water
een nieuwe dag
gezet in glanzend…
WILHELMUS
poëzie
2.0 met 3 stemmen 492 Over de zee, aan het westelijk strand,
Ver van mijn Hollandse duinen en velden,
Sterkt gij mij, krijgszang van Nederlands helden,
Zing ik u, lied van mijn land!…
Zee-kerheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 Langs strand en ruisende branding
zacht ritmisch met de golven mee
omsloten door behelmde duinen
komen mijn gedachten in schelpenecho
uit kosmische oorsprong terug
vanaf regelmatige deining over water
roepen duizenden stemmen aan
van wat achter de horizon ons wacht
in een toekomst om naar te leven
klinkt vertrouwen voor lichte dag.…
Verwachting en/of geheim
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 146 De wind blies jouw geluk opzij
De vorst daarop bevroor jouw brein
De regen spoelde het verleden
en wijsheid zit in hagelstenen
Het strand bij laagwater is reuzengroot
Een serieuze vloed ketst tegen de duinen
Die hun inhoud echt niet eerder prijsgeven
Pas als alle leven is vervangen
door rudimentaire dood...…
een deining van plezier
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 391 mijn rug voorbij de duinen…
herderinnetje in de lens gevangen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 voor D.v.Z.
een herderinnetje
met haar hond
in de nog schrale zon
met één oog op de schapen
en eentje op ons laat
ze zich niet vermurwen
en zo hoort het ook
want de kudde is haar alles…
Strand en Zee
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.525 Kom, duik met me onder
Duik met me mee
Proef de blauwe schoonheid
Luister naar de diepte
Luister naar de liefde
De liefde van de zee
Lopen over het strand
Loop met me mee
De duinen stuiven, worden steiler
Meeuwen aaien de morgenzon,
Duikspelend met de wind
Een schip met witte zeilen
Scheefhangend in de ochtendstond
Als een ongehoorzaam…
fataal verliefd op Callantsoog
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 op weg in een serene gang
naar een uithoek van mijn dromen
gedreven door de sterke drang
om hier steeds terug te komen
langs vaalgroen mos en paarse bloemen
volg ik het pad over de duinen
om daar de zee zien op te doemen
en door het rulle strand te struinen
hoe zoet smaakt de herinnering
aan de jaren van mijn jeugd
de beelden die ik toen…
ook de maan gaat voorbij
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 380 je hand niet
op de mijne
ik begraaf de vlinders
in de duinen…
Heel even
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 128 HEEL EVEN
Ik zit op een bankje
Op een duin op Ameland
Ik voel de wind
En vooral de zon
Ik zie de zee
Het strand, het zand stralen
Ik hoor het helmgras wapperen
Als een kuif op ‘n jongens-kruin
Ik ervaar het zoet en zout
Maar ook het zilt
Ik besef hoe mild
Ook de mens mag zijn
Ik ben nu die mens
Die dit beleeft
Heel even…
Niemandsland.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 192 Verwaaide geest en een strand vol leegte.
De zon zakt in zee, zwaar valt iedere
golf op de vloedlijn.
De einder ver weg van duin en paviljoen.
Alles verlaten, in vergetelheid geraakt.
Maar langs wegen gaat men onvermoeid verder.
De zoektocht tussen aard en hemelrijk gaat
ongebreideld door.…
Water als taal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 Zoals taal
is er geen vorm
dat water niet beheerst
grillige wanden en massieve randen
omarmen zeeën en oceanen
die meedogenloos stranden
duinen en dijken testen
elke golf opwellend uit diepe
troggen is een woord op de lippen
van de branding
daar schuimt het spuwsel
van zeegeesten tot
onleesbare ruige verhalen
vloeibare bladzijden…