Alle inzendingen over straten OR donker

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Er brand licht achter een raam in een straat zonder naam en de nacht is koud en kil. De wind ruist verhalen, van hoe het was voor die tijd verscheurd door haat en nijd, je hebt je prijs moeten betalen. Kom sta op, kijk om je heen en probeer te verklaren hoe je voor die tijd hebt liefgehad.…

Intussen is het aardig laat en wordt het donkerder op straat. Goede trouwe vriend ergens dwalend door de stad, met een knorrend klein maagje, want eten heb je nog niet gehad. Ik vraag aan Jan - en alleman of ze jou hebben gezien, bij de bakker, bij de slager, de afhaal chinees bovendien.…

Het bloed van onschuldigen vloeit als tranen over wangen in een straat hier niet ver vandaan waar genade en vergeving door dovemansoren nog verstaan gesmeekt in angst en wil voor leven in een straat hier niet ver vandaan in een straat hier niet ver vandaan werd de schuld niet vergeven en werden we niet verlost van het kwade in een straat…

Het boek der straten Slechts te koop voor twee knaken Is door iedereen Verlaten! Godverdomme! Ik zoek me verrot Waar was jij?…

het lied van de straat duizenden melodieën onthoud er een paar…

de mensenmassa duwt zich ademsnakkend tegen de verlichte kijkdozen kinderlijke blikken vlammen gespannen op woorden zinderen de ontembare verlangens kleven tegen de ruiten druppelen bezweet in langzame stralen de harten binnen de dag is gekocht schuld bekend…

het eind der tijd blijkt een nieuw begin erbuiten vallen en wakker worden er precies midden in waar zit jij je intussen straten in verhalen van nu een woord laat je baren het is tijd om uit te varen.…

Ik loop door een straat loop door het mysterie van een straat op aarde De huizen ademen donker van het onbewust door de dood te worden verteerd Dood!…

De donkere Bazaar met zijn straten. En ieder winkeltje een warme nis. Daar zitten de kooplieden zó gelaten Of handel wijsheid is. ----------------------- Kwatrijnen (1924)…

Stilte in de straat slechts roerlingen schaduwen tegen het donker stilte alom bij het huis waar een stoet van muggen de historie beklijft gewist in leisteen geschreven stil aan die zijde waar het ritme van de liefde aansluit op een driekwartsmaat eindeloze dans in het stille van de straat…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

wat een sterrenhemel uitricht met de mooiste mysterieuze plekjes veroorzaakt hartverwarmende binnenpretjes maar die mooie mysterieuze plekjes hebben goed verscholen trekjes en die liegen zo vaak in het licht!…

Ze roepen mijn naam nog een hond begint te blaffen er groeit een besef in mij dat het niet mijn hond is maar de gevreesde hond in de donkere straten van een verlaten stad op zoek naar vriendschap voor de dood.…

Voor nauwelijks veertig jaar was hier alles nog bleek en blond, een enkele vetkuif in de snackbar met schelle jukebox op de hoek van de lange donkere straat, waar ik als bange kleine jongen niet naar binnen durfde te gaan voor een simpel onschuldig patatje.…

In de donkere nacht, staat de maan lichtgevend, op haar normale plaats. Zonder verlichting in de straten, is het duister en eng. Ik loop vooruit, een donkere gedaante achter mij. Elke stap die ik zet, zet hij ook. Ik kijk uit mijn ooghoeken, maar zie niemand.…

Lange straten in mist gehuld met sombere gestalten zwijgend gelaten doods diep in hun jas gedoken en ogen bedekt met donker glas daar tussenin een kleine snaak vol leven lach en warmte een zang uit volle borst glanzend licht in zijn ogen een straat die met zonlicht vulde.…

Straten worden donker. Laatste granen gaan door het gemaal. Het gras wordt bruin en rot. Donkere dagen komen eraan. Traditie getrouw doet een ouder echtpaar de lichtjes aan. Samen voor nog heel even... lichtjes hebben helaas ook niet het eeuwige leven....…

toen stak de wind op donkere wolken pakten zich samen boven de stad ze baande zich een weg door de drukke straten iets knarste in haar hoofd plotseling voelde ze zich bedroefd ze wist niet waarom…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Vaak trokken wij met onze roversbende op woensdagmiddagen de polder in; kruistochten naar het eeuwig onbekende, achter de dijk, achter de grijze kim - Wij droegen touwen, riemen, houten sabels, bouwden een fort van klei en zoden gras; geloofden grif de vlot verzonnen fabels over een vijand die in aantocht was, maar die niet kwam en nimmer…

Hoe komt het dat, die de drift verstond, werelden, oceanen door te trekken, eilanden, poolgebieden te ontdekken, desnoods gestrand, versmachtend in de brand van pampa's 't wit gebeente uit te strekken, maar nooit, nooit terug te gaan, nu als een hond binnen het veeg moeras lig te verrekken van dit mijn onvolvloekbaar vaderland? Hoe komt…

Mijn stad, mijn stad, waar ik in het donker struin, dronken dwaal en die ik stap na stap zo vaak doorkruis. Mijn nacht en ontij stad, waar straten in het donker lanen zijn, met struikgewas, bloemenpracht en bomenrij. Zonder al die mensen en lawaai en slechts mijn voetstap die tegen slapende huizen klinkt.…

waar ik je vast hou je warmte en je lichaam voel waar ik niet alleen wil zijn dat is zo alleen, zo saai, zo koel ja in bed zijn we nog steeds samen en geweldig, vanaf het begin maar daarbuiten zijn we vaker daar heeft goede sex geen zin ik moet nog maar even wachten kijken hoe het gaat ik hou immers van je ook al sta je binnenkort op straat…

De straat wordt onderbroken door een blinde muur. Was de muur altijd al blind en dwars op de straat? Hier liep Regina - afwezig - in de val hier werd ze van dichtbij beschoten. Stond niemand stil, hoorde niemand het schot in haar hoofd, in haar droom? Was de muur, was de straat altijd al blind, de stad doof voor de dood?…

telkens weer de straat van weleer Geparkeerd, liefst in dubbele rij kleven ze bumper of zij aan zij autogeluiden overstemmen nu alle menselijke stemmen Alleen de platanen ze staan er nog hangend tegen elkaar alsof ze moe zijn van zoveel lawaai in hun straat…

Donkere wolken drijven woedend boven grauwe grijze daken, er dondert af en toe een zware hagelbui naar beneden op de vrijwel verlaten straat dan plots weer een schimp zon een schitterend afwisselend beeld van wijsheid ligt op straat tussen sjokkende mensen op weg, maar altijd te laat, zorgen stapelen zich onder nieuwe reuze wolken waar…