28586 resultaten.
tegen beter weten in (2)
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 956 scherp zijn de beelden
strijdend in haar hoofd
striemend zijn zijn woorden
die niet worden geloofd
wat houdt hij verborgen?
wat heeft hij niet gezegd?
de leugen is zijn waarheid
haar waarheid een gevecht
met bleek gekleurde wangen
spuwt zij zijn leugen uit
zij moet toch beter weten
hij belazert steeds de kluit…
ik hou....
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.290 Ik spreek;
mijn woorden kaatsen tegen muren
en vallen neer,
onbemerkt, horend ongehoord,
als die vlinders fladderend vergeefs
daar waar geen honing is.
Het vangnet vangt de woorden
striemend uit de lucht,
doodt ze en prikt ze vast
daar waar geen leven is,
midden tussen dode vlinders
ongeliefd, hun tinteling verloren.…
winterbekoring.....
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 290 dwarrelend betoog
van dansende bladeren
geelbruine kleur
hun stervensbeeld
waar het lied der bomen
tot klaagzang vergaan
door striemende regen
verdriet behelst
in tijden van leegte
die eenzame nachten
waar dagen heersen
in duisternis
zal het lied van de merel
op stormen gedragen
in de stilte erna
de winter bekoren…
In windstille woorden
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 162 die we nog steeds hoorden
huilde ons immens verlies…
De poetsvrouw
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 106 Van een poetsvrouw die verdriet
wegpoetst uit haar leven met
smartlappen die haar haar glimlach
teruggeven.…
Al dat is
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 694 Geraakte ziel
diep van binnen
scherpe pijn
immens verdriet
Beschadigde ziel
kapot gerukt
een gat geslagen
onherstelbaar?
Groeiende ziel
ruimte
vullen met 'zijn'
hier en daar
Ziel
ik ben
liefde...
...al dat is…
Eenzame fietser.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 258 Striemende regen.
Hij fietst alleen op de dijk.
Ook nog wind tegen.…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen 226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
Mijn pijn en die van hen!
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 140 Wanneer pijn je leven beheerst,
de ganse dag weet ik da'k toch niet klagen mag,
want wat zijn die pijntjes van mij,
vergeleken met het immense verdriet
van de nabestaanden, van hen, die het leven lieten.
Daar is mijn pijn niks bij en maakt me stil!…
Schuchter
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 313 ietwat schuchter voorovergebogen
poseer je bevrijd van al jouw lagen
in een ruimte die rust ademt
observeer ik de gracieuze schoonheid
het lijnenspel minutenlang
voordat mijn potlood het papier raakt
zachtjes schets ik jouw contouren
de omlijning wat dikker aanzettend
beweeg je onhoorbaar
totdat je herboren bent…
schuchter
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 verborgen schaamte
achter haar armen zucht ze
tot ze adem haalt…
Schuchter
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 zoekend naar
hopend op
ervaart zij juist
het tegenovergestelde
scènes
die nog nagalmen
uit 'n ver verlee
waardoor ze constant
in een cirkel draait
waar geen eind is noch begin
overheerst vertwijfeling…
De Schuchtere
poëzie
4.0 met 2 stemmen 906 En 'k borst dan op eens los in tranen;
En of zij dat beter verstond,
'k En weet 't niet, maar 'k mag het wel wanen;
Zij kuste mij 't woord uit de mond.…
Depressie
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 325 striemend slaat de herfst
zijn sporen, huilend om een
zomer die nooit was…
ZEE VAN RUST
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.389 hectiek bedolven
onder immense golven
ze spoelen mijn gedachten schoon
in een zee van rust
waar euforie grilligheid laat smelten
en vrijheid terugbrengt
naar het diepste van de ziel
een zee van rust
waar liefde tot leven komt
verbeelding ontwaakt
en starre blikken verdwijnen
in een hemelse glimlach…
zielenroerselen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 483 schuchter licht ontvouwt
de jonge dag
een wakkere spin verrast
een vroege vlieg
ik schouw en vang mijn
eigen roerselen
in gesponnen woorden
van papier…
ONDERHUIDS
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 918 nog broze
schuchtere
woorden
zoeken
aarzelend
beschutting
in zacht
bewogen
zinnen
ik raap
ze op
geef ze een
warmend
plekje
in wiegende
wind
en milde
avondzon…
Amor fati *
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 830 *My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it.
-- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...
geprezen zij 't wonder van San Salvador.
mei 2015…
onderhuids
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 159 ontloken woorden nog broos
en schuchter
zoeken aarzelend beschutting
in zacht bewogen zinnen
ik raap ze op
geef ze een warmend plekje
in wiegende wind en milde
avondzon…
storm
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Staan we morgen verdwaasd op
midden in onze vernietigde cultuur
alles blaast de storm weg en
buiten staan we, wat te glimlachen
in de striemende regenvlagen…
Ellendig
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 654 Duizenden woorden
maar niet in staat
om je te raken
sterker
ieder woord
dat mijn radeloze hart
me ingeeft te schreeuwen
te schrijven, te fluisteren
te denken
verwijdert me meer
van warme omhelzingen
de tedere momenten
van vanzelfsprekend geluk
waar ik zo immens naar verlang.…
Hopelozen....
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 513 iedere hoop
verliest zichzelf
in de weerspiegeling
van zilte tranen
reflecteert
het immens verdriet
in die eigenheid
van eenzaam zijn
zoekt als een schaduw
getemperd verlangen
de begeestering
van alle pijnen
overheerst
de hopelozen
aan hen behoort
de eeuwigheid
Die onmacht soms...…
verloren lach....
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.234 iedere lach
verliest zichzelf
in de weerspiegeling
van zilte tranen
reflecteert
haar immens verdriet
in de eigenheid
van eenzaam zijn
wacht als een schaduw
getemperd verlangen
in de begeestering
van alle pijnen
beheerst een leven
dag na dag
smeekt de toekomst
mild te zijn…
Waardevol
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 291 Een mens zonder kennis van verdriet
kent de waarde van een glimlach niet.…
Diep
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 768 Over de nerven van de houten vloer
kruipt schuchter licht.
Tevergeefs;
jij zit daar met je ogen dicht.
Resideer je nog steeds
in je lege pauwenkamer
gelijk de vorst van een voormalig rijk?
De metronoom tikt verder.
De musicus speelt niet.
Zijn handen zijn verstard
in uitvergroot verdriet.…
De laatste dag
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 210 nog tijd te gaan
als vogelvlucht
op broze vleugel
waren er ogenblikken
was er zachte adem
eerder dan
verlamde woorden
alvorens stilte
voor avondzwijgen
een stenen morgen
schuchtere zon
zoals zo vaak…
ongerust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Elk woord
kun je vervangen
door een ander woord
Neem stoel
kan ook zijn chair
en nog zo veel meer
Dus als de woorden
de taal niet zijn
wat is de taal dan wel
anders dan een immense leegte
elk woord dat immers
een ander woord kan zijn
God is
de combinatie G-O-D
Ook andere combinaties
kunnen dat en zullen dat
ook…
Het getekende schrift
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 103 ik voel
de lijnen van letters
geschreven op je huid
tekens van leven
liefde en verdriet
negeren kan ik ze niet
maar als
in je ogen de
glimlach weer komt
verzacht het
getekende schrift
rond je mond
dan dwalen
je handen niet
doelloos meer rond
maar onderschrijven
beeldend je woorden met
een al hemelse gloed…
Striemend zand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 486 Met losse korrels
van striemend zand
snijdt de wind door
het herfstachtige land.
Ontelbare druppels
geselen het gelaat
over de rug van de dijk
van dit klimaat.
Lief en leed doorkruisen
mijn gedachten,
Ik fiets, ik leef!
en wil echt niet wachten.
Morgen is daar wel de zon.…