Alle inzendingen over stro

als een lege lente in een vol graf, overmoedig draagt de aarde woorden zonder betekenis, ophef zonder waarde – daargelaten dat de zon de rozen tot stro verwelkt is jouw betonnen plaat gescheurd tot aan de aftak die de hemel kruist god, in mij huist geen onverschilligheid maar jouw bestaan is als mijn handen - niet gebald maar sterker…

kerst is door de eeuwen aangekleed met symboliek maar ezel en de os de herdertjes bij nachten zij mogen blijkbaar niet wel de grote piek in trendy opgetuigde bomen wachtend tot natuurbehoud gaat komen waar blijven onze dromen als de stallen zijn geschoond het laatste stro is weggeveegd het meisje met de zwavelstokken breit nu…

ze werd warm ontvangen op een bedje van stro de boer was biologisch en begaan met al zijn dieren ze mocht loeien in een warme stal en springen in de wei jarenlang waren ze gelukkig saam de boer en zij maar toen kwam de dag dat ze niet meer blijven kon ze mocht mee in een grote truck en kwam aan bij een grote loods het oogde luguber…

Rieks Haan Twee klompen Staan nog als Stille getuigen Beneden aan de Voet van de ladder Die je zo vaak Naar boven bracht, Om hoog in het Hooivak alle Ingehaalde hooi En stro in schoven Maar ook in balen Zorvuldig tussen De hanenbalken te vlijen - Nu staan alleen je Klompen hier nog als teken Van je bestaan Nu je…

Aan de halmen van het stro. Dat ik niet krampachtig wil behouden, waar ik met mijn hele hart van hou. Ik hou van het leven. Ik hou van jou. Mijn angst is dat ik niet los kan laten. Dat ik niet bevrijd zal durven stromen. Zoals rivieren stromen naar de zee. Laat dan los!…

hier kunt ge nog gaan langs de tarwevelden, luisteren naar ratelende populieren, dromen met een luit op uw rug, klaprozen blazen en de blaadjes drogen op een hoedje van stro steken luisteren naar de koekoek die uit een stiekem hoekske naar de dorpen roept waar in volle staminees het volk zich laaft aan de geuze - lambik, kasseien blinken…

engelen in een stille winternacht en de herders kleumend bij ’t vuur zij en oosterse wijzen aanbidden ‘t slapend kind in de voederbak ‘n ontmoeting tussen de mensen onder een verre stralende komeet de jonge madonna eenmalig bezocht door de geest heilig en mysterieus hemel en aarde beroerden elkaar goddelijke nederigheid in het stro…

de lucht zong donker boven een lichte plaats waar wol zich warmde aan de rust van slaap wat verder baarde leven in drukte van belang een beeldschoon kind dat door stro uit de wind werd gehouden dat zich mocht koesteren in de warme gloed van welkom die de dieren gaven van blijdschap te weten wie er onder ons is gekomen…

als ik iets zo om me heen zie is dat niets sommigen weerhoudt om als in een perseveratie voort ijlend in een klaagzang van algemene strekking zonder ik-beperking gewoon maar door te lopen tegenstribbelaars onderweg in het voorbijgaan alsof het in de haast gewoon is terloops zo maar op te knopen vraag mij niet bovenstaand hard te maken…

onder de eeuwige sterren ligt het tere kind in stro vredig slapend in de voederbak een eeuwig zoete sleur van engelen herders en wijzen en ook nog een os en ezel tot het kindje zomaar wenend om deze gebroken wereld ons wakker schudt tranen in de heilige nacht voor doodarme miljoenen goddelijk bewogen verdriet leeft eeuwig in een stal…

hart keek in zijn ogen maar wist nooit wat hij dacht zijn wereld had ooit vrijheid planning en bestaan in iedere dag ervoor gaan door geur en kleur volgde hij seizoenen intuïtief in eten en het verzamelen van buit huid en vacht volledig aangepast zo ook het paargedrag met zorg voor de kleinen als huisdier is zijn bedje in stro…

tref jij dichte deuren ontsluit dan je hart: zeg je zegje in kleuren in plaats van in zwart heb jij gif te lozen verbloem dan je toorn: zeg je zegje in rozen in plaats van een doorn maak jij valse starten herzie dan je stijl: zeg je zegje in harten in plaats van een pijl mis jij stro en halmen hervorm…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veterinairen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan…

Nood brandt in de magen der verdoemden, de kiel maakt water, het zoute wordt vuur, het zand verglijdt in de klemmende hand, de wand stuurt leegte naar de andere wand, niets houdt nog stand, het licht is van kant, iets heeft in mij een pop van stro verbrand. Ik wou je lezen en ik zag het niets. Schamel rest mij 't vuurvaste woord, mijn land.…

Want stel je voor: wij samen liggend op het stro der Middeleeuwen. Ik zag het zwarte plekje. Ik schrok me bijna dood, want het was het begin van inkt, inkt zwarte tijden. Het pointilistisch duister, de dood sliep in ons bed. Nu weet ik het niet zeker, toch maak ik daar geen punt van.…

In de schaduw van het licht ligt ergens in het stro een moegestreden moeder, haar ogen opgelicht, Er is geen bed op klossen, ze heeft geen wieg, geen kruik en geen elektrisch licht. De man kijkt in het rond en vindt een voerbak voor het pasgeboren Kind.…

warme wachten stal en stro. Van de grachten, roô! Alaba! alaba! braver, braver,... rep-je nu, uit de klaver, hu! Alaba! alaba! Sterre, u slaat er 't kalf te zwaar; 'k zie 't, ge gaat er naar. Alaba! alaba! Lies wacht Deesten aan de poort.... Toe, mijn beesten, voort!…

Het was 'n stalleke met wat losse stro 'n os en ezel Sjofel onderkomen van 'n echtpaar hun pasgeboren Kind Nieuwsgierig de herders,hun schapen waren 't hun dromen?…

richting wel Maar als ik even verloren was In de grijze mist van het bestaan, dan was jij mijn kompas Nu draai ik rond In de mistige nevel van het leven Als een rad van fortuin In de vurige hoop dat ik de gele stenen op het gebaande pad blijf zien De lange weg naar de stad van Smaragd Een reis naar huis met vrienden van blik en stro…

er liep een kat over de weg over de wolga die mijn weg naar huis geworden is schots en scheef de tegels van de zee de wind die zit verdraaid die zit verdraaid niet mee er liep inkt er lopen woorden uit mijn pen die mijn stro mijn laatste halm geworden is het droogt niet op en vloeit naar alle dingen uit ook nog muziek door heel mijn…

It was a hell of a job, die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veeartsen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen…

nacht heldere hemel een stralende ster schijnt op het herderspad verlichten geboren Jezus gelegen in geel stro Jozef, Maria, trotse ouders aanvaarden God de Vader vanuit verlichte hemel zendt liefdevol zijn zegen geven stal heel intiem bevat gouden gloed dieren kijken vredig toe ontvangen koningen drie stuks waarvan een…

het ergste dat je in het leven kan tegenkomen is een sukkelaar vol frustraties, die blind is voor al het mooie, doof blijft voor elk woord van aanmoediging of bevestiging, geen poot uitsteekt om iets ten goede te veranderen, wel iedereen balen stro in de weg legt om oorlog te kunnen stoken.…

geen grensgedichten zonder Schmuggelgeschichte bij de douane verbaasde gezichten een Bourtanger op de fiets die ze kwamen controleren elke week hij had niets aan te geven dan een baal stro achterop, ze doorzochten, vonden niets hadden niets door openden de slagboom lieten hem door jaren later kwam een douaneman de Bourtanger tegen…

je togaat wit sopraant de nachtelijke mis als uitverkoren stem rees als ster in stil geboren worden warmde stro en dieren in de stal van Bethlehem bassen donkerden het slapen van de schapen in het balken van de ezel naast de os warmden alten zacht hun trots als herdertjes bij nachten zongen kinderen het blij verwachten nog…

Waar stro tot dons wordt verzacht. Omdat nooit zoveel echte Liefde op één nacht werd gebracht!…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veeartsen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan…

Een kam met veel te scherpe tanden op een hoofd waarin de waanzin laait, als de wind die stro aanzet tot branden. Een vuur dat onverwacht was opgelaaid, je leven wegblies als een guirlande in de zwarte wind die wanhoop waait.…

Volgens Miss Piggy is 't niet slecht, het moderne varkensleven, alom knor- ren de varkens tevreden Schone stal, verse stro voerbak met delicatessen de veearts komt bij elk vals knorretje; voor het vertier komt Big-Pig, de herinnering kleurt Piggy roze tot in haar krul Hoger doel van elk varken - voordat de huid rimpelt oud en…

o die onmogelijke logistiek: honderden wagons organiseren een dienstregeling heel europa door tonnen en tonnen stro verzamelen overal waterreservoirs inbouwen drijvers en veterinairen aannemen en vergeet de medicijnen niet verbandmiddelen voedsel voer en halsoverkop moesten we in het oosten humane destructie- middelen installeren van oceaan…