Alle inzendingen over taalles OR taal OR woorden

Het kind van drie hield braaf zijn mondje dicht, Het mocht van thuis niet jengelen of zeuren. Maar toen men zijn taalvaardigheid kwam keuren Werd het voor straf tot taalbijles verplicht. En bijgespijkerd putte deze peuter Zich voortaan uit in oeverloos geleuter.…

Je taal wil op grote voet zomaar en zonder meer van zich laten horen. Je taal heeft geen poot om op te staan maar gaat met opgepoetste verhalen aan de haal. Je taal gaat graag morsend met woorden op de loop in je knellende kinderschoenen. Taal is een afgebroken tak met onbeschreven blad waarop woorden niet landen.…

We spraken dezelfde taal Alleen niet dezelfde woorden, Wie kon voorzien in het abstraheren Dat onze taal heeft verstomd.…

Elk woord kun je vervangen door een ander woord Neem stoel kan ook zijn chair en nog zo veel meer Dus als de woorden de taal niet zijn wat is de taal dan wel anders dan een immense leegte elk woord dat immers een ander woord kan zijn God is de combinatie G-O-D Ook andere combinaties kunnen dat en zullen dat ook…

Zij spreken hun woorden in duizenden talen. Hun geest eensgezind, kent overal dezelfde idealen. Talen over tongen, tongen in talen. De wereld rond kan een geest soms verdwalen. De mensen spreken overal in dezelfde geest. Zonder het sprekende woord was er geen taal van de liefde geweest.…

moet ik heuvels omschrijven het oude zwembad noemen woordenwisselingen sommeren het thema kent geen woorden geen taal en moet toch in begrippen leven het is de hoogste taal de bron van alle taal metataal van metataal Plato had er notie van…

ik hoef er niet over na te denken taal gaat diep in m'n gedachten nog voor ik iets gezegd heb bijna alles in m'n gedachten is taal, ook al zoek ik naar woorden die iemand van mij wil horen maar nooit hoort omdat ik ze niet zeg terwijl ze er zijn los van alles behalve van de taal…

er zijn de klanken en als die klanken woorden vormen is het een taal je hoort nu een piano de ene pianoklank na de andere maar daarmee zijn het nog geen woorden dus ook geen taal hoeveel liever je ook altijd die piano hoort terwijl je uitkijkt over wijde heuvels als het regent en ergens de vogels schuilen in de bomen…

De handen zijn voor de ogen hetgeen de oren zijn voor het woord. Een samenzijn in harmonie; een zintuiglijk akkoord. Gebaren en woorden een samenspel van taal. Een harmonieuze opmaat, zo geluidloos muzikaal.…

Kan taal de ziel van een mens vormen en daardoor voor eeuwig helend zijn? In het begin was het Woord en het Woord was God, zegt de eerste regel van een bijbelboek zeer schoon, waardoor ik nog steeds geloof dat woorden op magische wijze God illustreren, het is maar hoe je ze rangschikt.…

niet de taal uitvinden maar naar woorden zoeken die als een puzzel passen op de juiste plek zoals zoeken het bewust kijken is naar een mogelijke vondst zo zal het altijd zijn de dichter maakt zich ondergeschikt aan de taal de taal staat het verwoorden toe van een gevoel...…

spreekt hij klare taal als hij roept voor gesloten vensters mompelend morrelt aan dichte deuren is hij een vreemde eend tussen de klare taal als hij in bijtende woorden krast tegen iemand niemand in het bijzonder ochtendblauwe woorden oker-oranje klanken kleuren het najaar zijn taal hult de winter in roze-grijze tinten…

In de lawaaierige natuur van de wildernis uit het geluid van de liefde is, in het begin, een taal ontstaan het kreunen en het hijgen het zijn de woorden uit de begintijd toen taal nog niet verdraaien was en lichaamstaal verdraagzaam.…

poëzie geeft antwoord en zegt: als ik bestudeerd moet worden is die tijd nutteloos het enige dat ik bereiken wil dat mijn woorden het denkvermogen naar eigen aard en fantasie willen laten ontplooien er volgt geen punt omdat het verder gaat 'voordat en nadat' het raakt niet uitgewerkt…

Toen de taal nog mens was, Klanken werden aangeblazen Door adem die uit de diepten Van een levend lichaam werd Voortgebracht, Er woorden werden gesproken Met toon en klank en kleur - Toen het leven nog mens was En ogen zagen wat er gebeurde Was er een taal met Reuk en smaak en geur, Was ze onvergelijkbaar Met die van vandaag…

geboren uit nooit geen hand die mij aanraakte geborgen uit de maagd van handen om mij de taal van liefde te leren woord voor woord…

geboren uit nooit geen hand die mij aanraakte geborgen uit de maagd van handen om mij de taal van liefde te leren woord voor woord…

Of over jou, dat doet er eigenlijk niet toe, want woorden schieten mij tekort. De taal waarin ik schrijf is al zo moe. Want deze taal doet jou geen recht. Het geeft niet weer wat ik voor je voel, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik zou wel een lidje voor je willen schrijven, voor jou alleen, maar ik weet niet hoe.…

ik zou woorden willen schilderen met de kleuren van de regenboog en zou letters willen laten dansen huppelend naar wachtende zinnen ik zou muziek willen maken met de klanken van de woorden en een taal maken met nieuwe woorden die alle mensen verstaan een taal met woorden over verdraagzaamheid saamhorigheid, begrip en vrede…

Ik laaf mij aan de vele woorden Die stromen uit mijn hersenspinsels Samen verbind ik ze in akkoorden En schrijf ze op als papieren verzinsels Mijn woorden laat ik zwierig dansen Voor de ogen van een menig lezer Het zijn vaak geschreven kansen Maar ook soms dienend als genezer Ik luister naar mijn ongeschreven taal Die woorden zijn nog ongeboren…

de meeste woorden zijn mijn maatjes als bondgenoten in een ongelijke strijd sommige horen niet tot de kameraadjes keren mij nors de rug toe geven bij tijd en wijle steken onder water kruipen onverhoeds onder mijn huid en nagels zijn onbetrouwbaar jagen mij de stuipen op het lijf tonen inborst van Jan Hagel neem nou een woord zoals klopgeest…

jij kan als geen ander de woordbetekenis een geheel eigen inhoud geven door letters te laten leven ze kalligrafisch op te tuigen met de meest ludieke snuisterijen in vorm en kleur zodat ook zij qua inhoud een geheel zijn het is geen beeldspraak die jij voor ogen hebt maar wel de warme intrinsieke verbondenheid van exposure…

Het bevestigt het onomstotelijke bewijs dat taal de sleutel tot communicatie is.…

een trillende stem in mijn zwellende aula geluid dat waait in de keel bewegende droge lippen aanzet tot veel mijn woorden werden al gevoeld eer zij werden uitgesproken mijn woorden ze waren nog niet koud of reeds gestorven in schoonheid woorden, woorden het scheppend sterven…

Soms schrik ik van mijn eigen woorden; ze hangen als koorden te zweven boven een gedachten-arena zonder net. En ik ben degene die de koorden zonder angst of beven bezet...…

Een woord was hier eens dubbel dubbelzinnig banG. Letterlijk op straat stond-i op één el nA. Acroteleutonisch zag dit woord het belanG; Tekende contract voor fonetische logicaE.…

de uitgang geraffineerd verstikt langzaam grammaticaal leven in taal…

Woorden en leestekens aan elkaar gebonden leveren ons rijke taal ongeschonden.…

Mijn rijkdom tel ik niet in geld Het zijn woorden en zinnen waarmee ik mijn levenswinst kan innen Mijn rijkdom is de taal Door alle woorden en zinnen wordt mijn leven een verhaal…

gezocht naar de eerste groef op hun bakermat tijd heeft ze zien groeien van woord naar begrip hun volwassenheid droeg vele zinnen in realiteit zij hebben met hun bezieling lente in taal gebracht die daarna nog eeuwenlang zomer zag…