Alle inzendingen over tanden OR wisselen OR zus

Het is nog steeds, oog om oog en tand om tand, onschuldige komen om door zinloze wraak, een land staat opnieuw in brand, is er dan geen wijze die hier een einde aan maakt.…

ik denk dat ik het speel via mijn zus normaal sta ik niet met de bek vol tanden en praat toch ook niet echt de haut en bas ik wond haar om één vinger van m'n handen als zij niet zo kort afgemeten was om nu dan maar eens to the point te komen ze blijft bij elke tak wel twee uur staan ze houdt niet zo van doorzakken en bomen zo'n saaie…

Als een sneltrein door dit leven is alles van voorbijgaande aard. Niets om na te streven slechts doorgaan in volle vaart. Op verlaten stationnetjes kijk ik verveeld in het rond. Ik hou mijn adem in mijn hand vastgeklemd op de mond. Mijn verwachtingen; ik heb niets op het oog. Ik ken ze niet; zijn ze dan bij voorbaat te hoog? In een…

Als een sneltrein door dit leven is alles van voorbijgaande aard. Niets om na te streven, slechts doorgaan in volle vaart. Op verlaten stationnetjes kijk ik verveeld in het rond. Ik hou mijn adem in, mijn hand vastgeklemd op de mond. Mijn verwachtingen, ik heb niets op het oog. Ik ken ze niet, zijn ze dan bij voorbaat te hoog? In…

de zee veranderde toen de stroming jou naar de Waddenzee voerde je ziel reisde naar de andere kant van de tijd zij borg jou in ieders liefhebbend hart ver voorbij onwetenheid nam de zee je mee altijd anders altijd dezelfden zij en jij…

weelderige zomer roept broeder herfst met kleuren van haar lichtend kleed hij komt met zijn roestbruin seizoen bomen gaan gloeien in goud en rood nevel glinstert op grijze webben het gistend vergaan wasemt kruidig het lied van de herfst blaast majeur met wisseling naar een stil mineur oogst wordt in schuren geborgen…

de schaduwen van die ik liefhad schuw ik lang niet meer ze komen ieder jaar om deze tijd verschijnen als het vuurwerk in mijn stille straat geen schrik meer of verwondering ze zorgen er tenslotte voor het goed of slecht gebeurde nog op tijd in tijd te plaatsen door even om te zien nog voor de drempel…

. de herfst dwarrelt in gebroken blad een gouden waas vervalt tot bruine aardetinten, grondig opgenomen door de kou binnen brandt een kaars, ze vlamt wat roet langs oude ramen vuiler nu de dag weer kort als ik weet wat er aan schort verlaat ik de depressie die het najaar vult met nare dromen .. kastanjes rapen rond een uur…

De winterzon van gisteren is heden nog altijd dezelfde verspreidt nu stralen van licht in een andere hoek over onze zachte ronding Alle sneeuw is verwaterd van maagdelijk naar transparant dwars door alle seizoenen ligt het landschap er onveranderlijk in oplopende graden van warmte Vandaag zwaait de jonge lente de oude winter vaarwel…

nu de zomer daalt vindt verkoeling zijn adem in witte wolken…

De man moet weg, hij kan het best vertrekken, Want zijn positie staat zwaar onder druk. Ik geef het toe, hij heeft ook geen geluk, Maar welke mensen willen hem nog dekken? Ik dacht: “Er breken goede tijden aan”, Totdat het over RutteN bleek te gaan.…

op elkaars spoor mama in de vlotte kleuren die ze vroeger niet nodig had om erbij te horen vader steeds soberder vechtend voor erkenning van zijn prestaties tot hun lichaam met de jaren opnieuw wissels zal verzetten en hij samen met mama toegeeflijk zal lachen naar zijn portret…

ik laat me even gaan tussen de wisseling van zon en maan de aarde zakt open de zon valt erin het avondrood verdwijnt stilaan word alles donker de horizon lijkt zo veel verder de zon gaat slapen terwijl de maan de nacht bewaakt ik sluit nu even mijn vermoeide ogen met alleen de stilte om me heen kan ik even wegdromen… zon en…

Jezus had een zus haar naam is heden geen sterfelijk mens bekend Zij hoorde de klank van zijn stem... Zij zag de kleur van zijn ogen... Zij rook de geur van zijn kleed... En voelde hoe het was... van broer tot zus. Drie jaartjes later begreep zij "WIE" die Jezus was... Een WARE BROER voor... ZIJN ZUS...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Je zat aan mijn bed als ik ziek was nam altijd een breiwerkje mee, veel werd er niet gesproken want jij breide en ik keek t.v. 't Belangrijkste was altijd gewoon je aanwezigheid vlak naast m'n bed, of m'n tranen afdrogen soms en in diepe stilte een gebed. Als ik me wat beter voelde ging je met me mee naar benee, samen de rokerskamer…

Ik wil je even zeggen hoe bijzonder jij niet bent jij die vanaf het begin mij het allerbeste kent Ik wil je even zeggen dat ik je nooit zou willen missen Je in mijn hart bewaar nooit uit zal wissen Ik wil je even zeggen dat ik je enorm bewonder Mijn grote zus ik kan niet zonder Ik wil je even zeggen dat ik heel trots ben op jou Ontzettend…

in een flits zie ik opeens mijn overleden vriendin in het gebaren van handen of het schudden van haren soms mis ik haar intens met al haar dolle fratsen vaak was ze heel verstrooid leefde in een andere wereld je zus en ik spreken wel eens over hoe dierbaar je ons was .…

Ze pronkte met haar mooie lijf in die jurk En hij sprak haar aan en ze hadden het over zus en zo en dit of dat. De vrouw vond de man lelijk maar daar kon hij niets aan doen..bij haar schoonheid verbleekte hij. Dat was natuurlijk alleen maar logisch.…

Ik zie de stilte in je ogen Ik voel de vragen in je hart Ik zie een leven Van een zomer Naar de herfst Ik zie een kind Van lang geleden Krullen dansend in de wind Ik zie een leven En een mooie vrouw Krijgt zij meer vertrouwen In haar stilte's en de vragen Van de ander en zichzelf…

Ik zie je zijden sjaal nog wapperen in de wind om een gezicht dat ik herken maar door jou niet meer gezien wil worden.…

in deze zwijgzaamheid probeer ik jou te vinden de stilte past mij als een tweede huid wij zijn weer kinderen en delen ons verleden dragen elkaar in groot verdriet ook hier toont ons gezicht de droefenis en wederom is er niemand die het ziet…

Zus, als ik langer mocht leven, langer dan jij en ik samen, zouden onze harten zich verbinden in het gewaad dat we samen dragen afschuw is geen pijn maar een vermijding die de liefde draagt in het ontwijken van elkaars evenbeeld afkomst is als water van de zee, niet te drinken en onhandelbaar om er mee te kleien - kunst is een handicap als…

zussen zijn er voor je hoe je je ook voelt het is een troost om te weten dat je zus weet wat je bedoelt als het even niet meer meezit en je wil je verdriet kwijt dan helpt je zus, zodat je je er doorheen bijt als jij je rot voelt en niet weet wat je moet, dan is er altijd de zus, die vertelt je wat je moet doen.…

Daarom deze ode aan de grote zus, voor haar geduld en liefde een dikke knuffel en een kus!…

draken die bralden over merel, over mus en plots besloten alles uit te braken wie was zij: moeder, minnares of zus?…

Mijn oudste zus gaat sterven Fineke Gerda is opgegeven voor de dood, voor de laatste overgang Mijn zus krijgt in die transitie ook het maximale van wat het leven aan liefde en hulp kan bieden een pijnloze liefdevolle afhandeling van alles wat het leven daarvoor biedt Dan mag de dood een schaduw trekken en mijn pijnloze unieke zus doen…

Je kan het zus doen, of zo, of, als je jong bent, eerst zus en dan zo, of omgekeerd. Maar hoed vaak, met wie en hoe dan ook: een stoombootje in de mist erna.…