16 resultaten.
Paul Gonsalves
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 729 Roer ruisend door riet
Genaakt blazer de diepten
Waar taal tekortschiet.…
Handen vertalen taal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.046 het zijn niet de woorden
die zinnen schrijven
het is niet de oogopslag
die huid laat tintelen
het is niet die ene blik
die wangen laat gloeien
het is niet de mond
die liefde laat spreken
het zijn de handen
die spreken, leven
en laten voelen
waar taal tekortschiet…
eindelijk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 368 zoals je gisteren naast me lag
mijn mooie Indische god
liefde van m’n midden leven
ik hoef je niet te zeggen
wat het me doet
we deelden handen
en huid en lippen
woorden, tekortschietend
onze zielen samen
warm, wijs
weergaloos
eens en voor altijd…
Handwerkman 2
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 199 In het holst van storm
maak ik geen onderscheid
tussen wat buiten woedt
en binnenin.
Zo ben ik van het zelf
vervuld dat het verlangen
geen afdruk duldt in taal
en waar handen en tongen
gekruisigd tot onaanspreekbaar….
Zo onbehept draag ik mij op,
en werkt de handwerkman zich hoger
meet verfijnd de breekbaarheid
van harten, weeft dunnere…
Paarden zijn ook zo
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 Natuurlijk wil ik geen object zijn
maar mens, een subject
niet volledig vrij misschien
maar ook niet in de hel
van andermans oordeel
want ik negeer niet
dat ik een individuele wij ben
een individuele liefde
die tekortschiet
soms individueel wreed
eigenbelang, kortzichtig
door ingebouwde oogkleppen
tegen mijn nerveuze angst
voor…
l'envoi
gedicht
5.0 met 2 stemmen 2.019 ik wil een ander leven
waarin ik onbevangen aanraak
en me blijf inzetten
ik heb genoeg van mijn tekortschietende handen
mijn zwatelende brein en snedige tong wil ik niet meer
ik ben moegeswitcht van:
hoe blijf je jong naar hoe blijf je levendig
van hoe blijf je levendig naar hoe heb je lief
van hoe heb je lief naar…
Ik heb verdriet
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 373 Ik heb verdriet
Ik zal er niet om liegen
Ik heb in dit leven geen zeggenschap
Over een ziekte
Maar ik geef je al mijn liefde
Om te zeggen hoeveel ik van je hou
Ik koester dat
En ik stop mijn gevoelens niet weg
Ik blijf van je houden
Zoveel zelfs dat ik je eigenlijk niet kan missen
En mijn woorden tekortschieten
Hoe mooi je bent van binnen…
Erasmus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 46 Ik wil leven, dus moet ik
het leven wel prijzen, ook onze
zotheid dat we plezier maken
en kinderen krijgen, onbevangen
en blind voor de hardheid van ons
bestaan en van de mensen
hun tekortschieten, dwalingen
en bedrog, ja, onze vlucht
voor elkaars agressie en wreedheid
Zonder idealen wil ik nog steeds
meer van het leven ontdekken
sta…
Gevallen engel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 jongs af aan heb
geoefend te zijn
Ik aarzel bij de oude kerstkaart
met mij als engeltje, die keer
dat ik een poes kreeg
Sterren op mijn witte jurk
goudgebiesde vleugels
en een heiligenkrans
Maar niet in staat om afdoend
mijn familie, hun verlangens
te verlossen
Gewond stortte ik neer
bipolair tussen hemel en aarde
tussen liefde en tekortschieten…
TOT TRANEN KWAMEN
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 462 steeds het lied
van het meisje dat ik zo beminde
Over liggen tussen ‘t ruisend riet
waar het lief ons zeer verblindde
In mijn hart klonk zacht een lied
van de dagen zo bomvol dromen
Over dagen in het verre verschiet
vol beekjes die er zacht stromen
In mijn hart klonk een teder lied
van ‘t lief dat mijn hart bewoont
Hoe ik wellicht weer tekortschiet…
God houdt van jou
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 114 God de Heer, Hij laat je nooit gaan
Ook al doe je Hem wel eens verdriet
Omdat je in veel dingen tekortschiet
Hij vergeeft je en blijft naast je staan.
God de Heer houdt over jou de wacht
En wil voor jou zorgen dag aan dag
Zolang je hier op aarde leven mag
Zelfs al is het ook midden in de nacht.…
Een klein beetje hier
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.242 Het maakt niet uit hoeveel ik rouw
Terugkomen kom je toch niet
Het maakt niet uit hoeveel ik huilen zou
Ik weet dat ik toch tekortschiet
Zoveel dingen heb ik niet gezegd
Zoveel gevoelens heb ik niet uitgelegd
Ik wilde wel maar zag ons als vanzelfsprekend
Dat je zou verdwijnen had ik niet op gerekend
We zeiden altijd bij elkaar te blijven…
Dikkere lagen van vergetelheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Wat wil tijd verdringen en toch
juist benoemen als iets waarin het
zichtbaar ook weer tekortschiet.
Zullen de roemers aan de lippen
van andere mensen gezet worden,
hun lippen ons als oude wijn genieten.
De stoelen waarop we zaten
zullen zij voortaan anderen
of juist niemand meer dragen.
Herinneringen en gevoelens
wellen.…
Maar boven alles...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.254 mijn gedachten steeds verder af naar die zalige en onvoorspelbare avond
in het duister, met de schemering van straatverlichting op je gezicht
Al kan ik me het leven zonder jou niet meer voorstellen
ben je er nu niet om me wakker te kussen en om mijn verdriet te sussen
Jij bent iets onverklaarbaars en iets waar woorden alleen maar voor kunnen tekortschieten…
Mirakel
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.003 land
gecompliceerd gehard en onomwonden
ik geloof niet in wonderen maar
de vreedzame bevrijding van mijn land
was een wonder - onverhoeds en lichthoofdig blijft
het me bij die weergaloosheid blijft me bij
ik weet dat het land nu in protest is ontbrand
eenmalig is vervaardigd uit hoop - dat blijft me bij
zelfs als alles ineenschrompelt tekortschiet…
Chicades van Korfoe
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 201 de jonge Griek vervolgt zijn weg en plakt
posters voor de Perzen, op elke lantaarnpaal,
vol scherp getekende gezichten en felle kleuren,
wat een mooie versie van het oude, Griekse koor,
dat klagend, maar zo krachtig blijft herhalen
hoe de mensheid tekortschiet en steeds weer faalt,
ach, dit oude, jonge koor, taal en teken
van wat zich nu afspeelt…