Alle inzendingen over tekst OR gedicht

Een cursus gedichten lezen. Een hoorspelactrice doceerde. Haar stem is geschoold en zalvend. Wij zeggen de modelgedichten na, maar we leggen onze eigen klemtonen. Zij luistert en oordeelt streng. We leren ook voelen. Voelen wat teksten met je doen. Ik voel me vreselijk opgelaten.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

een gedicht voor mijn lief? een mop die ik niet wil vergeten? een boodschappenlijstje? drie bier, een cola en iets om te eten? een kinderwijsje? een versje in een poëziealbum? een telefoonnummer op mijn hand? een formule voor het universum? vakantiegroeten uit Friesland? Dag pen, je bent zwanger van tekst.…

wat is nu eigenlijk dit gedicht – elke scheur van elke kier komt tenslotte op bloemetjespapier…

tisnietgenoeg nog ééntje dan, nee serieus, wat zegt nou he-le-maal een lijst met honderd namen en gedichten (nee, serieus, het is nog niet zover wel 'close', een mijlpaal rijst nu op het mulle zand vol teksten-wier dat aanspoelt uit een letter-zee de vaart vertraagt, terwijl het hoofd zich vult met golvende gedachten die rusten op het…

in de droom van de eeuw, die reeds lang is geschreven, over gedichten die al bestaan, hoeft ik niet op te staan.…

je legt zin in alle woorden voelt een gedicht in strofe vier maar zie je de betrekkelijkheid van letters op papier is het de werkelijkheid die vormt neemt in je geest bepaal jij of ik de betekenis van de teksten die je leest ik heb het ei gelegd we broeden samen op het nest bepalen wanneer schalen breken hebben de nieuweling apart bekeken…

Ziener met één oog tovert blinde tekst omhoog bloem van gedichten…

Een lichte welving in het aards gazon, schildert teksten in het heem die ik in elk seizoen beween, pluk het als een heemboeket, waarin hij geleidelijk verdween daar ruist zijn rust in een oneindig gedicht. "Denkend aan een (h)echte vriendschap " Foto: Roos.…

Gebeiteld in het Lege huis van Leven: Hier werd verleden nooit geschreven. --------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten (1995)…

ik voer eerst de adresgegevens in, laat mijn route koel berekenen verheven boven braadworsttuinen hou ik vervolgens audiëntie in mijn ivoren sponde draag een stukje tekst voor, dat met wat goede wil als gedicht in menige boom na-ijlt (ooghoogte!)…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

de kracht van een tekst de troost van een lied de herkenning van een beeld een tekst, een lied een beeld de momenten die je graag met iemand deelt er zijn momenten waar je jarenlang op kan teren en je leert jarenlang die momenten te ontberen…

benzine en geronk mijn gedicht klonk op muziek een monteur met smeer neuriede zo lief al schroevend mee als een zonnestraal, een windvlaag die een lentegeur verspreidt zou ik me voelen dan, denk ik…

Tekst en foto Dick Voogd Kunstwerk Willenmien Mostert…

Wanneer de zon wijd strekt en de hemelwitte wolken wiegen zie ik dwarrelende stukjes tekst heel vredig, zoals zij vliegen maar dan komen donkere wolken de teksten worden waziger stukjes papier beginnen te kolken en de wolken worden baziger regen komt naar beneden denderen stukken tekst regenen kapot niemand die het redden kan…

als geen ander de woordbetekenis een geheel eigen inhoud geven door letters te laten leven ze kalligrafisch op te tuigen met de meest ludieke snuisterijen in vorm en kleur zodat ook zij qua inhoud een geheel zijn het is geen beeldspraak die jij voor ogen hebt maar wel de warme intrinsieke verbondenheid van exposure en tekst…

roken veroorzaakt dodelijke longkanker daar zit je dan met je verlangen naar ongebreidelde celdeling de rook komt inmiddels uit mijn oren de betutteling voorbij vraag ik me af waarom mijn verslaving steeds duurder wordt regeren is profiteren van zwakke mensen we blijven toch wel auto rijden we pakken toch wel een drankje en we roken…

zie het als antwoord op macabere zinnen, de daad van een wankele berg die zich hult in de leegte van het verlaten landschap of neem het zoals het sterven zich verrijkt aan tranen, de geur van gestold bloed waarvan het blad nooit liefde heeft gekend geen profeet schrijft nog nostalgie op zijdeglans met vileine teksten zonder oorsprong…

niet verwacht, adem ik ze in een uit, proef de nuance van van haar bedoelde kwaliteit, uit het onderbewustzijn valt de keuze op een vat vol tekens die het brein omhelzen, bekeerd tot de spelling van de enige woorden die ik begrijp om terug te keren naar de eerdere afdronk van de taal in het lot van de onzekerheden en waar de teksten…

jij regisseert laat mijn benen lopen handen klappen als een lappenpop jij trekt aan de touwtjes ik slechts marionet en ga kapot souffleert mijn teksten mimet mijn lach zo word ik verkracht mijn gezicht is uitgelicht de ogen opgemaakt mijn ziel gekraakt ik podium nu jouw volmaakt ben zelf niets het is jouw schaduw die daar…

In de maatschappij verkeert verkeersveiligheid ondanks voorlichting ongelukkig in zwaar weer door digitale teksten.…

onophoud’lijk ruikt de vrouw aan manvolk ze zoekt de Ware Jacob een open boek met tekst voor als zij tekst moet weg als hij weg moet zacht en zin in haar als zij zin heeft veel vloed in zijn tegoed om haar gnuivend gefêteerd gekoketteerd te bekokstuiven…

Het is een hoax, die tekst omtrent je rechten Die al 'n week hardnekkig circuleert De tekst wordt steeds opnieuw gekopieerd En valt met geen verklaring te bevechten Want mensen hebben aan nuances maling En vallen liever telkens in herhaling…

poolijs Ze is niet alleen de vrolijke uitnodiging van lokkende kleuren Nog veel meer is ze het feest achter de deuren Ze is veel meer dan slechts de melodie die m'n lichaam tot bewegen verleidt Ze is vooral de woorden van de tekst, waarmee ze tot in het diepst van m'n ziel reikt…

schrappen Je krijgt van mij als je dat zou willen een schoon en onbeschreven blaadje bovendien Ieder zingt zijn eigen liederen Ik kan je slechts een beetje stemmen Ik kan niet jouw teksten schrijven In het diepe moet je zelf leren zwemmen…

ik zaai letters en mijn zinnen groeien uit tot magistrale strofen de lezer oogst dan een gedicht dat bloeit tot poezie naar zijn vermogen stompjes op het toetsenbord voordat het scherm donker wordt heeft de kritikus mij al vermoord…

ADO-supporters zijn songfestivalminded alleen die teksten....…