Netgedichten

netgedicht (nr. 22.589):

' Untitled '

Pennen klaar gezet,
je weet maar nooit, en
verrijst het 'ultime' dicht
in de schaduw van mijn bed,
of komt weer dat vraagteken,
misschien ook verder niets
of slechts een vaag idee en
blijft papier wit als sneeuw,
niet gestart,wordt taal geen teken,
vervliegt de tekst in een geeuw,
laat ik muze herleven
onder een warme deken,
schrijf de poëzie in
de droom van de eeuw, die
reeds lang is geschreven,
over gedichten die al bestaan,
hoeft ik niet op te staan.