Alle inzendingen over teleurstelling OR familie OR fictief

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Laat mij mijn weg maar gaan, deze ruimte is mij te verheven, mij te schikken naar diegene die de grenzen stelt, die eenzijdig te bewaken, en in eigen flexibiliteit verstrikt geraken, zal stikken in verlangen, vrij te ademen, denk niet dat ik mijzelf al ken. Onafhankelijkheid ingebed en gewend aan ruimtelijke vrede, verlaat…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Eenzaam zat zij in de mist alsof ze niemand had, zo alleen dat ze niet wist waar ze precies zat. Want wanneer je eenzaam bent doet de zit-plek er niet toe maar 'k hoop wel dat ze weg is want daar blijven zitten leidt nergens toe.…

Daar zit ze dan, gans alleen niemand, nog geen zeemeeuw om haar heen 'k vraag me af, of bij de oceaan ook zeemeeuwen hun slagje slaan? Daar zit ze, in gepeins verzonken golven komen rap naderbij, da's niet zo vreemd want nog even en 't is toch echt: hoogtij. Daar zit ze, krijgt natte voeten golven maken haar benen nat ze lijkt 't niet…

Lachend liepen ze voorbij, spraken over 't verlies schaterend om hetgeen verdween zo triest en zo intens gemeen. Ze lachten, lagen dubbel terwijl hij daar lag op straat maakten zich vrolijk omdat vrienden bleven trappen, bleven slaan. Toen hij zich niet meer bewoog geen vin meer verroerde, ze zich bukten om te zien of hij toneel speelde misschien…

Verloren zit hij daar, in zichzelf gekeerd van god en iedereen verlaten, wat oh wat deed hij toch verkeerd? Geen mens kijkt nog naar hem om, ook wordt hij niet begroet, je zou meelij met hem krijgen, maar juist dat moet niet. Hij poogde haar zijn wil te leren, manipuleerde aan een stuk, hij zou haar wel laten omkeren zodat alles ging, zoals…

'k Zat aan je bed, doelloos, je ogen open, radeloos Je hand frunnikte aan de lakens, rusteloos Ineens sloeg je hard op het matras, heel boos: Ik ben het zat, 'k wil niet meer, redeloos! 'k Pakte je hand, warm en vol gevoel, ach lieverd, ik weet, ik WEET wat je bedoelt, kalm maar zeg me wat je wilt en het gebeurt het is jouw leven, jij beslist…

Telkens onze voeten contact hadden was het weer laaiend vuur Zoenen uren durend smekend oplaaiend en oh zo puur natuur. Picknicken en wandelen, schuilend in dat hutje, drassig nat Hutje werd het onze- mijn weggemoffeld stringetje - bevestigt dat. Toevend in rijpe gras en bovenop genietend van de volle maan Kussend kon ik alles bij je kwijt,…

Dan knalt er een vloek, door de straat terwijl de zon hoog aan de hemel staat een man, knikkert van de stoep, hoor een hoop au- en wee geroep, doorspekt met vloeken er extra bij kijk ‘m liggen, ik loop dichterbij. Zijn voet in een wat vreemde draai z’n ogen blikken boos omhoog, alsof ik zorgde voor die smak, waardoor de enkel de bocht uitvloog…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De rode schuur de zwakzinnige peuter sliep in de rode schuur hoe walgelijk hij ook was, weg doen was geen optie, - niet na al hun moeite om hem te krijgen - ook al snotterde en kwijlde hij altijd. gelukkig woonden ze in de heuvels, niemand hoorde de afstotende geluiden die hij maakte bij bezoek sloten ze hem op in de oude aardappelkist waarin…

Vaak wordt er gevraagd: “Waarom ik?” Waarom moet mij dit erge overkomen? Mijn levensgeluk is mij geheel ontnomen Alles is veranderd in één ogenblik Waarom toch moet ik dit meemaken? Ik voel me nu zo alleen gelaten Denk dat ook God mij heeft verlaten Wat heeft dit kunnen veroorzaken? Toch wil ik op God blijven vertrouwen Wetende dat Hij…

O, God, U weet hoe mijn dochter is Dat ze niet meer naar mij wil horen Mijn woorden gaan bij haar verloren Dat stemt mij tot grote droefenis. Ze gaat steeds maar haar eigen gang Ze is zo moeilijk en zit in de pubertijd Ik heb al zo vaak om haar geschreid O, God, houdt haar vast, ik ben zo bang. Ze gaat elke avond uit en komt laat thuis…

Er zat iets poëtisch in de conversatie we wisselden gegevens uit met geluidloze woorden een duif weggevlogen uit een oude droom vloog over een landkaart naar de horizon waar geniale autisten gespecialiseerd in nudisme de route van organisatie voorzagen je vertelde iets over een woonplaats waar vogels met de doden spraken ik…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Als een koorddanseres Loop ik behoedzaam Op het slappe koord Dat hangt Boven het ravijn Gevuld Met kolkende emoties Even dacht ik Op vaste grond te lopen Even dacht ik Iets te voelen Van een steun Links en rechts Het was maar even Dat ik dat dacht Als ervaren koorddanseres Loop ik Op het slappe koord Behoedzamer Waakzamer…

zacht klonk de teleurstelling in haar stem handen waaierden nog mogelijkheden in een vertwijfeld pogen nog was de weerstand niet gebroken na het verloren spel begrijpen was er altijd wel maar overgave was niet te dragen toch zal ze ooit slagen al moet ze daarvoor dwars door de hel…

Als hondsdolheid uit zwarte gebieden woorden arriveren zijlijnen van het leven zingend onder de veren kussens waar huidcellen en verborgen mappen liggen dromen trachten te overleven geduld van een schatzoeker lever van een dronkaard maag van een mens ik sta op en doe het raam open verse lucht helpt niet tegen…

Teleurstelling verpakt Met een strik van ongeloof Wat er in zit Wil ik niet weten Mijn gemoed zal verzwaren Met de inhoud ervan Een vergiftigd geschenk Gekregen zonder vragen Met aandrang en pijn Door mijn hart gestoken Zonder nadenken Is het geluk verbroken.…

Volkomen en onnodig, haalde liefde onbarmhartig teleurstelling aan, in dienstverband vastgehouden, zuiver onvergetelijk en puur.…

Boven zie ik mijn vader. Een been op de rand, een ander in de lucht. Een arm om een paal geklemd, de ander trekt strepen en wist het vuil van het raam. Ik step verder mijn hart bonkt in mijn keel. Verderop valt een man door de bladeren van de bomen In scherven ligt hij op de grond. Ik step er omheen Een gevallen engel is gebleken…

Schoenmaker blijf bij je leest voor je het weet ben je er geweest en niemand die dan nog kijkt niets is immers wat het lijkt ook de bomen niet geen boom zo hoog dat hij de hemel bereikt.…