Alle inzendingen over terloops

Zielsvretend tergend traag knagend aan hart en geest baan jij je terloops een weg door mijn lijf Stap voor stap zoek en vind jij jouw plek verscheurd mijn innerlijk gaat nietsontziend jouw gang een vrije doortocht voor gedachten ...…

Twents welvaren typisch een voorbeeld van jong geleerd oud gedaan hij vraagt ons terloops of wij ook weten hoe zijn tractor heet helaas moeten wij het antwoord daarop schuldig blijven doch blijmoedig geeft hij ons even later de naam van zijn 'kleinood'…

En zei terloops: “Schat, deze stropdas vind je die bij dit blauwe overhemd wel staan?” Een lintje kreeg ik niet...maar daarentegen werd ik verblijd met heel veel kou...en regen!…

Wil jij dit nog voor me doen vóór je weggaat en de straat vergeet: zweren dat je toen je bij me was alleen om bestwil hebt gelogen en het verdriet dat ik heb helpen drogen zo echt was als dat wat wij hebben gedeeld, en zeg terloops dat tijd de wonden heelt en wil je wat ik vraag ook zweren op het hoofd van iemand die je dierbaar is, bijvoorbeeld…

Uitdijende zwaartekracht rekt de ruimte op en laat grenzen terloops vervagen. Het achterland van herinnering vernevelt op gedempte toon in de zoom van lengte van dagen.…

Water, dat alleen terloops lijkt te willen wijken. Al zwetend verdrijft het droogte naar de uiterste rand. Wat onder druk waterdicht blijft, moet nog blijken.…

Laat in de zomer de lust nog in bloei belofte van blauw in de lucht en zijn blik gulzig 't geluk als een ijsje gelikt de zee niet gezien en geen golfjes gehoord tot hij, tussen twee tegenliggers in behoedzaam een borst pakt uit haar schelp en even terloops een tepel streelt een zwerm zilvermeeuwen zit onverstoord.…

ze is al halverwege de trap naar boven mijmert over de treden die haar nog resten en of ze terloops nog een stapje terug zou kunnen doen ze beweegt haar vingers langzaam over de muur tript van bloem tot bloem als een speurende bij die stuifmeel verzamelt uit een vergeelde fresco ze hoort het zoemen van zoete herinneringen de bittere…

Wanneer de fluisterrups haar stem verheft volgt er een ijl gepiep dat het oor terloops treft Als ze echter verder gaat met fluisteren kan je door drieduimsdik beton naar haar luisteren Zij heeft van maathouden geen weet, en o ja voor je het belangrijkste in de winter vergeet: wanneer ze verkouden is, geeft dat een oorverdovend geluid als ze zachtjes…

Een stratenmaker uit Steendam Hield niet van praatjes en gezwam Hij straatte ´t liefst aan één stuk door En leende zelden dus zijn oor Aan wat een ander hem vertelde Totdat iemand terloops vermeldde Dat hij waarschijnlijk met fatsoen Dit niet tot zijn pensioen kon doen Na zwaar beraad en overleg Plaveide hij zijn eigen weg Dus de moraal…

Ik zou het je niet moeten zeggen doch als ik je zie lopen hoe terloops het ook maar is dan slaat het dubbel over is er even geen weten van hoe me te houden met de kraag omhoog duikend in de koude schuil ik voor de ontdekking glimlach en traan een voorbije tijd van samenzijn jij, nostalgisch bestaan.…

Eén kleine bedenking toch, als ik het zo terloops vragen mag, zonder veeleisend te willen overkomen, dat wil ik vermijden, maar hoe zit het met humor? Je weet wel, lachen gieren brullen, doen jullie daar ook aan?…

wij boomden over de liefde stonden terloops stil bij het zijn lichaam, sociale context, ziel een vlaag existentiële angst verjaagd met strelen en kussen een moment om te vergeten daarna waren wij nog meer aan elkaar vertrouwd met de koude sterren in het haar hoorden de lege trein naar waar onze monden smaakten naar meer en namen waar van…

terloops maar nog gespeeld voorzichtig verleidt ze allen die zich in haar dampkring wagen geen man durft haar op de vrouw te vragen of hij kans maakt op wat klein geluk zij speelt het spel geraffineerd met graagte maar maakt daarbij nog heel veel stuk…

de stilte is pijnlijk maar vergeleken met de pijn van hen die hier hebben geleden mag het geen naam hebben minstens 70.000 onschuldigen van vlees en bloed lieten hier het leven en vonden een plek in één van de massagraven sprakeloos en vol verwijt denk ik waarvoor en kijk terloops naar dit schuldige landschap waar de heide thans nog…

Er ligt een laken in de linnenkast te wachten op een hand die deuren opengooit, een shirt, een broek, een handdoek zoekt, daarbij terloops haar aanraakt, even op haar liggen blijft. ---------------------------------------------- uit: 'Het moest maar eens gaan sneeuwen', 2003.…

Wulps gehuld in het maanlicht flaneert de moeder aller kwaad Ontneemt de zon haar alzicht waar zij opnieuw ten onder gaat De voeten van Elgar schuifelen terloops in zandbakken leeg Hij dacht gisteren nog: "amkoe meer later" Nu speelt hij weer.…

Opgewonden verklaar ik zonder tegenstroom in genade gevallen struikelend verder balonnen stijgen drijven af met stijl prijskaartjes bungelen vergaren interessenten ook in de fles blijft de klaarheid vochtig achter geschikt voor hergebruik bezin ik mij weer terloops sluipt het binnen vreet zich vast en blijft in de leeg gelaten holen…

In het donker onder de grond nestelt zich een droom Een licht beeld wil met wortels dwarrelen In de nog kleine kruin koekeloeren daden die Vrijuit met groene blaadjes scharrelen Een fijn vertakte doelstelling laat haar visie vloeien En haar missie stoeien in weer en wind De boom vraagt zich voorzichtig af Of ik er iets van vind Terloops…

nadien valt honing uit de bomen even onaanraakbaar als lucht onder steen er is genoeg winter te gaan voordat blauw een kleur is en groen de aarde nog altijd borstelt het water zijn tanden, ondergaat huid terloops onbekommerde rilling krakend de ruggengraat in vertraging zeer dicht naderend terwijl dit later lijkt op dat voorheen…

zij voelde in stenen haar eigen genen uit een eerder bestaan zag landschappen in het terloopse gaan onder vluchten vol kleurrijke luchten in de warmte van thuis was er het ceremonieel groeten in eindeloos ontmoeten waarin samen ervaren waarheen de stroom van de tijd ons toen heeft geleid in tal van talen verstond babel al onze…

als ik iets zo om me heen zie is dat niets sommigen weerhoudt om als in een perseveratie voort ijlend in een klaagzang van algemene strekking zonder ik-beperking gewoon maar door te lopen tegenstribbelaars onderweg in het voorbijgaan alsof het in de haast gewoon is terloops zo maar op te knopen vraag mij niet bovenstaand hard te maken…

Ik pakte mijn fiets uit de schuur keek terloops naar de grond iets schreeuwde luid als met wit open mond paars randje, oranje de tong 'wij zijn hier weer en kijken je aan zijn door de donkere winter gegaan wij zijn de stralende sterren in zwarte aarde, tussen beschut droog en dor blad, nu zijn we sterk en onze bruine beschermheren…

De mist moet zo langzaam opgetrokken zijn, dat toen ik het landschap zag toen het tot mij doordrong dat het er was, ik het onbewust al gezien moet hebben net zoals toen ik verveeld zat te kijken naar de passerende mensen en dacht dat ze net zo terloops mij zagen, een meisje met bungelende benen zomaar een meisje dat ze niet kennen…

Mijn weemoed, zoals de zee die schept is hier een terloopse gedachte waard. Eeuwig gedurig lijkt de bekoring van verleden en vooruitgeschoven tijd. Al turend in heldere betovering door deze grote en kleine grootsheid.…

Zand op de wind, een geur van oude bureaus uit een zwembad, iemand die hoog in een huis de ramen bespeelt - het schrift gegeven, lees tussen de vlugge tekens de weg, hoe de voet terloops bij het asfalt vandaan gaat, het zo weer vindt in de ruimte tussen twee oogopslagen. ---------------------------- uit: Raster nr. 5, 1998.…

Van de ochtenddauw tot in de stilte van de schemering heb ik mijn denken in bruikleen ik tast langs het draad waarlangs mensen elkaar negeren de lange schaduwen beschermen mij tegen de terloopse waarheid van het licht dat mij hier vindt terug klim ik op het podium waarop elke dag een deur is jaren snaren zijn waar hoon en hosanna…

Rutte kreeg op het Witte Huis bevel de export van chipmachines A-S-M-L richting China onmiddellijk te staken De VS zouden achterop kunnen raken Biden liet hem terloops weten dat bij weigering hij het voorzitterschap van de NAVO wel kan vergeten Rutte boog en zei zachtjes yes Ach, het was te verwachten Sinds ‘45 zijn we slaafje van de VS…

naar waarheid nu wat-ie ervoer op het zeven heuvelen parcours hij had daar lood in de benen z’n kin zonk tot op de tenen afgeleid door muziek en schone zang bleven heuvels te hoog wegen te lang tot ‘n groesbeekse hem verschoonde zich tevens terloops innig betoonde verend schreed hij langs berg en dal men riep hiep hiep hoi voor hannibal…

ik zag je terloops in de spiegel kijken heel even vroeger en nu vergelijken je draaide je bruusk om sinds wanneer zag jij een vreemde zomaar terugkijken geschrokken was je niet stress en zorgen hadden jou geen goed gedaan jij hebt te lang teveel van jezelf gegeven zonder te letten op de kwaliteit van eigen leven maar…