Alle inzendingen over terug in de tijd waa

Terug trekt de tijd terug trekt het tij terug trekt jouw liefde voor mij je stormvloed is allang gekeerd met al haar strijd tot eb ben je verteerd en kabbelt voort in eenzaamheid terug trekt de tijd terug trekt het tij terug tergend aflopend voor ons allebei…

Terug naar de bron terug naar in den beginne waar het ooit begon Terug naar het toen het onbeschreven blad voordat alles gebeurde Terug naar het moment voordat je koos voordat je besloot Terug naar de tijd dat je zocht naar wie je was naar wat je wilde Terug naar de tijd dat je dacht dat je het gevonden had en…

De een is geblesseerd, de ander niet Maar wel uit vorm: Van Bommel, Bouma, Robben Het is met zoveel spelers zoveel tobben Dat enkel Clarence Seedorf overschiet Al is dat ook geen echte goaltjesmaker Want overschieten deed die man wel vaker…

in Stenen Tijden, oh nooit op Tijd, hij Tikt weg, te zijner Tijd, Hij is Tragedie en Tranendal in één, Hij Uit zich in Uren, Hij Veert op, Vergeet-me-niet, Wijst op Wakkere Tijden, naar Xenofoben met o of X benen, IJsberen is hem vreemd, IJveren eveneens, oh IJdele Tijd, de mens Zwabbert, Zwiert, Zwaait alsof jij er niet bent.…

ze heeft genoeg van knoppendrukken metafoor voor alles gaat vanzelf rond elf gaat ze naar bed met lamme vingers die haar man ontregelt en ontzegeld al het werk dat ze na het werk moet doen en kijkt ze uit naar extra handen voor verlichting want hij werkt zich na het werk ook nog eens het lazarus om haar weer automatisch tegemoet te komen doordat…

Kan ik nog een keer terug naar die tijd, om je lief te hebben zonder spijt. Kan ik erachter komen waarom je er niet meer bent, kan ik nu zien of je het goed hebt. kan ik je nog kussen op die ene manier kan iemand anders mijn liefde blussen, want ik weet het niet meer.…

Het hier en nu jij en ik, een individu niet vooruit maar daar vandaan is de tijd op reis gegaan Vandaag is voorheen en gisteren vandaag zij die verdween met dezelfde vraag Vertellend over hem met oude stem zonder gemis omdat hij nog is Een nieuw verhaal is zo vervlogen en ik herhaal met droeve ogen Langzaam verdween voor ons…

( wijs: Peter, ik ben verliefd.) Wie sluipt weer de Kamer in Tegen ieders zin Ja dat is Henkie, ja dat is Henkie Wie betaalt zijn premies niet Maar ontkent subiet Ja dat is Henkie, ja dat is Henkie Henkie is knap frauduleus voor Jan Nagel eerste keus Omdat Henkie, zo denkt hij stemmen trekt voor z'n partij Wie heeft de subsidiepot…

wat achter ons ligt laten we los, wat ons wacht beslagen spiegel…

Doe een doekje om de klok het kan de tijd verstoren door het verstrijken van de tijd is al wat was: verloren Het zijn de uren van voorbij die aan belang gaan winnen herinneringen in een lange rij komen het huis weer binnen Een levenssnoer vol diamanten geslepen door het leven mooi, aan alle kanten zullen rust en vrede geven…

De tijd zou mijn vriend moeten zijn, maar is het niet. Elke dag is een dag verder van jou, dat wil ik niet. Ik zou de tijd terug willen duwen, minuten, seconden één voor één tot ik weer terug ben bij de dag dat jij er nog was. De tijd heelt alle wonden, zegt men. Wie is mén eigenlijk?…

je kijkt wel naar me, maar je ziet niets je luistert wel naar me, maar je hoort niets je raakt me wel aan, maar je voelt niets wanneer zijn wij, zo van elkaar vervreemd, dat het pijn doet?…

Gevoelens omgekegeld En zinnen ontregeld, Linea directa, willig en stug, Ik kom altijd terug.…

de liefde die je hebt gegeven geef ik in veelvoud jou terug want jij en ik, wij horen samen als twee oevers door een verbonden brug.…

ik moet naar huis kinderen etenstijd waar ben ik hoe laat is het wie ben ik wat is…… contracturen benen armen non-verbaal contact handen die u verwarmen langzaam in foetushouding terug in moederschoot voor altijd warm een lach toen u… zacht uw ogen sloot.…

een tijdkompas als stijgende champagnebubbeltjes vanaf de bodem in kristallen glas liedjes doen je belanden in even tijd terug herinnering van liefde verdriet verstopte emoties nu lukt het even niet wat tranen een glimlach maar alles gekoppeld aan melodieën liedjes… en hun woorden in muziek.…

je roept me en ik hol, zoals in oude spelletjes naar het rode doel dat me trouwens altijd onverschillig heeft gelaten het was meer het uitputten onderweg of de dwaze doodsstrijd die de bekende pijn van verlies verlaagde en zo mijn lot aangaf als tijdverdrijf ik lag nooit aan de oppervlakte in welke kleur dan ook maar ik hol…

Scheef is de poorte, van oudheid geweken; zaâlrugde 't dak van de schure; overal stro op de zwepingen zit er gesteken; vodden beveursten het huis en de stal. Boven die vodden zijn blommen gesprongen; onder die vodden zit volk en gezin: blommen van vrede, zo ouden, zo jongen, blommen van buiten en blommen van bin. Daar is 't dat…

, géén verholen blik terug, omarmt de berg met je verhalen die zegevierend wordt beklommen, om uit het zicht in eigen schoonheid af te dalen.…

na 2 jaar Amerika zijn ze weer terug mijn dochter en schoonzoon, de tijd ging achteraf vliegensvlug twee keer ben ik bij hun geweest iedere keer een mega feest heerlijk dat ze weer in de buurt zijn gezellig en reuze fijn…

Ik keer terug na een lange dag met jou Ik kijk nog achterom Misschien zie ik je nog Maar het is te laat Je bent al te ver weg…

en nu zeg jij dat je hem hebt teruggevonden, dat was al vaker zo, je zegt het met een zucht, maar zo zeker als de zon morgen weer opkomt, hou je meer van mij, want steeds kom je weer terug!…

Jouw leven een stramien van Bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in Bergen van hopeloos met Dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en Begrip voor laten Hoop ik oprecht dat jij voor Later, nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven Nú, in later te plaatsen Trek grenzen vandaag. Verleg Ze…

Vanuit het totale niets, Vanuit de morgenglans der Eeuwigheid ben ik in Het licht ontstaan Uit en in dit licht Geboren - licht dat Tijdens mijn leven zo Vaak ontbrak - 't is Mooi geweest hier op Deze aarde waar de een De ander vooral het licht Niet in de ogen gunt - dit Samenraapsel van nietsheid Doet mij vooral terugverlangen…

Zij wacht op de ree. Haar vriend een zeeman die niet meer t'rug kwam.…

in de moederschoot, wat na de geboorte was slechts een vermomming tot de dorst met nieuwe woorden mij weer wakker kust, om weer even terug te zijn in een ander gezicht.…

Ineens is het teruggekomen die geur uit een voorbije tijd een zondagmiddag in de zomer terwijl ik door de polder rijd de geur van hooi, herinneringen veel ouder dan het verse gras die warme prikkelende dingen die ik al haast vergeten was dan in een vlaag ruik ik de koeien de lucht van mest en van het kuil ik hoor het rammelen en loeien…

Mijn weg naar de wereld vind ik alleen als ik uit de beweging stap en in het middelpunt van de woestijn een put sla naar het grondwater in jouw stem, mijn lief, jij bestaat in de tijd die mijn aarde beregent en ik, ik groei alleen als ik jou ken, maar de weg terug na de storm duurt soms lang...…

toen zij in de velden van vroeger liep ver van de smeulende wind en bijtende bergen zag het kind van weleer bloed in het oog van de zon zij begroef ontbladerde dromen onder de steen van het slapende oog nu huivert ze naast zwijgende goden ze hoort het slikken van de tijd het licht is niet van porselein in de velden van vroeger…

Ik zou de tijd terug willen draaien, en alles nog eens over doen!…