419 resultaten.
Terugkeer naar Gaia
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 Wit Wiefke, jouw plaats is
bij jouw warrelzusters
heidepoelen zijn je thuis
een jonge man verdwaalt
wordt betoverd door gratie
van de neveldans
hij imponeert jou
door zijn sprongen en zijn blik
je volgt hem naar de mensenwereld
verblind door machtswellust
verwaarloost hij jou, zijn buit
ontrukt aan het moeras
je wendt je af, je…
Terugkeer van meeuwen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 312 de meeuwen keren terug
in grote getale
vleugels liggend op de wind
de stormende noord - westenwind
lieten ze zich drijven
naar de steden
waar ze neerstreken
op onze daken
koninklijk en trots
waar ze schreeuwden
zoals alleen meeuwen dat kunnen
hartstochtelijk klagelijk en huilend
het snijdt door je ziel
dat schreeuwen
zoals een mes…
TERUGKEER VAN HET LICHT....
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 265 Het duister
vol huiver
spel van schimmen
......silhouetten
Het is....
twaalfde maand
maand van winter
weghollend licht
Hoop,
dat mijn gedicht
u allen bijlicht
in deze donkere dagen
Geniet
van de balletten
die tegen het vallen
van avond
tegen het decor
van hemel
zich afspelen
met in de hoofdrol:
zonlicht en wolken.…
epos en de terugkeer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 als je leest moet je beuken de puikste
gedichten zijn van gehard staal
het ultieme vers binnenbreken
als je geluk hebt val je in duigen
spijt en ongezegde dingen bars
als droge riemen op de keelkroppen
bloot en baarvoets sta je dan
daar waar de mens niet gaan kan
het snijdt er de wind als metaal
de velden van ‘t gemoed onmeetbaar
bar…
2003
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 453 een bommenwerper
terugkerend van een missie
weer opgedoken
wat doet de grote
turfsteker zonder grote turf
de dijken breken
de koningsbaby
een allochtoon te velde
watermanagement
halve hollanders
voor de geboorte-haiku
zijn de namen zoek…
Samen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 973 Zonder jou ben ik gebleven
waar de leegte
een droom wordt
van woorden die
lijken
op geluk
en gelukkige
gedachten
die
elke herinnering
laten terugkeren
als jij weer fluistert
waarom we
nooit meer
eenzaam
ontwaken…
Bestemming
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 930 Zoals een verloren reiziger
in een ijzige storm
Slaat mijn kompas in het rond
gevoel van richting volledig kwijt
Wat blijft is die terugkerende gedachte
als een tunnel van knipperend licht
Jij was het noorden
de bestemming van mijn reis…
als niets beweegt
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 1.049 je was er
gisteren, om middernacht
tot bij mij
en het afscheid
dat je niet kon bezitten
ik wilde terugkeren
en mezelf omringen
met de eerste woorden en
de toen nog onbekende handen
zonder te wijzigen
wat één voor één volgde en mij
aanraakte als een onweerstaanbaar gedicht
je was er, zoveel groter
dan in mezelf…
april
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 284 Er is weer helderheid
van witblauwe luchten
wolken als luchtkastelen
tere bloesems gekoesterd
door de zon
terugkerend leven
een palet van zachte tinten
bij zonsondergang
over een vergroenende wereld
verhoogt verre vogelmuziek
op de achtergrond de feeststemming…
Tevergeefs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 530 tevergeefs
het wachten
op de terugkeer
een teken, een woord
blijven ogen
voor altijd gesloten
wegebbende glimlach
veranderde
jouw bestemming
plots van het aardse
naar het hemelse
waar engelen zich
nu over jou zullen ontfermen
waar je voor altijd schijnen zal…
50 plus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 Zo maken ze de oudjes horendol
En rijp voor de terugkeer van Henk Krol.…
Vroeger
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 409 In het verloren huis
de kartelrandkiekjes
van oude vrienden,
onafscheidelijk, maar
buiten het lot gerekend,
neemt de tijd
een achterwaarts loopje
en van lieverlee hoop je
dat het ooit
terugkeren zal...…
Medaillespiegel
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 191 Ons land won al een aardig aantal plakken
Die Ligtlee lijkt een echte prijzendief
Wat was die rechter vrijdag onsportief
Zo’n pief zou er in Rio niks van bakken
Nee, Yuri is niet meer van de partij
Toch tel ik stug zijn gouden plak erbij!…
De Moeder
poëzie
3.0 met 239 stemmen 59.160 Hij sprak en zeide
In 't zaêl zich wendend:
Vaarwel, o moeder,
Nooit keer ik weer...
En door de lanen
Zag zij hem gaan en
Sprak geen vervloeking maar weende zeer.
Sprak geen vervloeking...
Doch, bijna blijde,
Beval de maagden:
Laat immermeer
De zetels staan en
De lampen aan en
De poort geopend, de slotbrug neer.
En toen, na jaren,…
Boorziek mensdom
gedicht
3.0 met 25 stemmen 5.239 Een huis moet rafelranden kunnen krijgen,
uit zijn hang- en sluitwerk slaan,
donker mompelen, siberisch jammeren,
moet zijn pannen kunnen losgooien als haar,
zich laten kastijden door de twijgen
van een berk. Zou daaraan dood moeten mogen gaan.
Hoe zacht zouden steden dan,
een droom van huizenspinsels.
Huizen zouden uit hun windsels
moeten…
Toen zijn woorden
gedicht
3.0 met 32 stemmen 11.828 Toen zijn woorden zich hadden verdaan
tot achteloos gemompel
en zinneloze autoritten
het spreken niet meer wilde
zag je hem toch nog
woekeren met oude paragrafen
waaruit hij leven perste
dicht opeenstaande zinnen
stukken van sonaten
zo werkte hij onafgebroken
aan zijn terugkeer.
-------------------------------------
uit: 'Een staanplaats…
Nederland elandland
snelsonnet
2.0 met 9 stemmen 1.854 De eland nadert langzaamaan ons land
Hij rukt op via onze oosterburen
Het zal zo´n tien tot honderd jaar gaan duren
Dan keert hij bij ons weder onderhand
Opdat wij weten dat wij nimmer wisten
Hoe wij de eland hier zo node misten…
Melancholie
gedicht
3.0 met 39 stemmen 18.835 Altijd geweten dat je terug zou komen.
Een winter lang op je gewacht.
Soms wakker liggend in de nacht die
duistere geheimen wikkelde om bomen.
Altijd geweten dat je er nog was.
Bijna vergeten soms. Dan kon ik zingen
en lachen door de tijd. Hoe ongezien en
onvermijdelijk verborgen in de dag
bleek je aanwezig. En nu je er weer bent
begroet…
VERBORGEN DAGLICHT
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 501 Het licht verschuilt zich
per dag,per uur
Reden hoef je
'm niet te vragen
Verbergt zich achter
de donk're rug van winter
Zijn stille handen
diep in de zakken
Keert pas op z'n schreden
terug op januaridagen
Met het blozen
van het nieuwe jaar.…
tijden
gedicht
3.0 met 39 stemmen 12.756 Als men terugkomt is men een ander
denkt men terwijl men het huis sluit
het licht ingepakt de zomer verzegelt
het tuinhek prijst om zijn ijzer
deze slak op de drempel zal er nog zijn
de ijskast zal blaffen de hitte blaten
de hond zal zuchten en zijn sterven
hervatten als men terugkomt denkt men
-------------------------------------
uit:…
de weg van verwachting
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 192 Hij zuchtte wat van de zijkant op weg
naar beneden, de berg af worden huizen
keelgaten met daarin dikke lillende huigen
van weer dezelfde mening op het uiteinde
altijd komt er een moment dat je hond wordt
zoals in mijn geval de palinghond, het midden
net voorbij, overal tussen, in horen en zwijgen
tussen de guppyhonden wil ik nog wel eens…
Kom terug
gedicht
3.0 met 73 stemmen 37.560 'Kom terug.'
Als ik die woorden eens zó zacht kon zeggen
dat niemand ze kon horen, dat niemand zelfs kon denken
dat ik ze dacht...
en als iemand dan terug zou zeggen
of desnoods alleen maar terug zou denken,
op een ochtend:
'Ja.'
-----------------------------------------------------
uit: 'Er ligt een appel op een schaal', 2008.…
Wat schúift 't!
snelsonnet
2.0 met 7 stemmen 531 Haast elke Pool verliest bij ons z'n baan
Terwijl in Pólen afgedankte banen
In handen waren van de Koreanen
De tijd maakt die tendens thans ongedaan
Zo gaan verschuivingen elkaar te boven:
Waar niks geschoven wordt, wordt veel verschoven…
De Grote terugkeer van de koning (proloog)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 86 Decennia vervuld van geest
gebroken door vervreemding
De waat’ren hebben toegespoeld
een ongeleefd verleden
Toch komt eenmaal, luidt een kroniek
de terugkeer van de koning
Onuitroeibaar nageslacht
zijn dochters en diens kroning
O, koningstroon van zilverschoon
wiens plaats is omgestoten
De bladeren liggen in het rond
gevallen van de bomen…
Tuin II
gedicht
3.0 met 26 stemmen 12.173 Dit is het heden, ik zie het, ik zit hier:
voor het raam en zie het heden waarnaar
ik ben teruggekeerd, naar wat er altijd
geweest is - al die tijd waarin ik er niet was
er is niets gebeurd zegt de tuin in het raam
de bomen, de vogels, de zacht waaiende
struiken, het gras, het bleef allemaal zijn
wat het was, er is geen verleden hier
wat…
De grote terugkeer van de koning (epos)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 247 helmenglans
op macht beluste krijgerslans
is van een and’re bodem
om levensvreugd te doden
Al lang is men begoocheld door haat en razernij
Want eens was Alpha koning in tijden oud en blij
voordat het rijk ten onder ging aan wangedrag en onlust
Het mensenvolk steeds zwakker werd in hart, hand en gemoedsrust
Aldus werd Alpha afgezet
Zijn terugkeer…
HEEN EN WEER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 's Ochtends vroeg
klapt de wandkast open
uit die rappe hand
suist een sterke starre wil
onbezonnen
naar de slaapdronken hemel
ontmoet dampig voornemen
zweeft terug
tussen gladde kastplanken
verblijft honkvaste kracht
aanschouwt alles bedachtzaam
beraamt knusse spookarbeid
koestert zich in 't morgenrood
van doorschenen wijnglazen.…
Deel III: De terugkeer van de koning
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 201 helmenglans
op macht beluste krijgerslans
is van een and’re bodem
om levensvreugd te doden
Al lang is men begoocheld door haat en razernij
want eens was Alpha koning in tijden oud en blij
voordat het rijk ten onder ging aan wangedrag en onlust
het mensenvolk steeds zwakker werd in hart, hand en gemoedsrust
Aldus werd Alpha afgezet
zijn terugkeer…
De terugkeer van de koning (deel I)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 160 Decennia vervuld van geest
gebroken door vervreemding
De waat’ren hebben toegespoeld
een ongeleefd verleden
Toch komt eenmaal, luidt een kroniek
de terugkeer van de koning
Onuitroeibaar nageslacht
zijn dochters en diens kroning
O, koningstroon van zilverschoon
wiens plaats is omgestoten
De bladeren liggen in het rond
gevallen van de bomen…
Deel II: De terugkeer van de koning
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 172 (Een epos in 4 delen)
Van diamant zijn ogen, doorborend wat hij ziet
Twee meter in de lengte met voeten van graniet
Bruinrood gekleurde aderen, een marmerwit gelaat
en om zijn koene schouders een groflinnen gewaad
En als de wind zijn haar bewaait
zijn bulderlachen vrees bezaait
Behoede men zich en beraadt
heer Alpha is gekomen!
De wederkeer…