22666 resultaten.
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 411 Slapend leven ontwaakt
Waar zacht bottende knoppen
Weldra opengaan
Om donzig groen te tonen
Stil ontvouwen zich
De tere vormen
Die in klimmend licht
Tot volle wasdom komen
Hoe kortstondig hun bestaan
Als stralen verzwakken
Randen krullen om
Bij tanende levenssappen
Het ontzielde komt ten val
Neergevlijd op koude aarde
Hoogpolig bruin…
Jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 495 Ondanks die vrolijkheid
is dit seizoen het meest geschikt
voor elke tijd die het vertikt
tussen jouw klok en de mijne
tot wij gaan winteren
en spoorloos verdwijnen.…
jaargetijde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 357 buiten is het bitterkoud
laat lente nog even
op zich wachten
maar hier brandt de kachel
warme liefde
zomert het volop…
Jaargetijden…
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.616 Elk jaar komt na jaar
En na jaar komt nog een jaar
Jaarlijks komt najaar en
Na winter komt jaarlijks voorjaar
Na oudejaarsochtend
Komt oudejaarsmiddag
En oudejaarsavond,
Maar na oudejaarsavond komt nieuw jaarse nacht!…
Jaargetijde
gedicht
2.0 met 130 stemmen 26.959 de schemering valt en brengt sterren dichtbij
de feestdagen gaan weer beginnen
als zand door een zeef zo vergleed het jaar
zoveel moet er nog en is niet op tijd klaar
maar verleden tijd is niet te winnen.…
De jaargetijden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.018 Lente, de blonde,
Winter en zomer,
Najaar, de dromer,
Innig verbonden
Dansen hun ronde.
Al de bezonde,
Zwellende kelken,
't Rijpen, verwelken,
Elk heeft zijn stonde
In deze ronde.
Wanneer de monden
Van deze teersten
Lachten zij 't eerste?
Wanneer begon de
Dans in het ronde?
Aan welke wonde
Zullen zij sterven,…
Jaargetijden
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 384 Natuurlijke schakering van warme kleuren
Betoverend mooi zo aan het eind
De schoonheid van loof als laatstgebeuren
Een mooie mantel die verdwijnt
Hun plicht gedaan, het doel bereikt
De boom leeft voort en zij vervagen
Als gevallen blad de grond verrijkt
Gaan takken straks weer knoppen dragen
Nog even niet
Nog even stralen
Laten zien waar je…
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 Baarlijke geluiden
doen het wisselvallig maanlicht
het wilde spel van wind en golven
rimpels plooien
in het oude gezicht
de zomerse geuren
doen het denken verblijden
geeft kleur aan ogen
van wolken en regen
wedergeboorte
van een stoffig bestaan…
Jaargetijden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 243 Laat me zijn op plaatsen die doen verdwijnen
en vergeten mijn armoe, mijn tijd.
Waar ik kan versmelten en al het ijs verdwijnt.
Maar ach jij, jij die blijft! Laat mij los
in iets van witte eeuwigheid, dat het hout verbreekt
en bladeren laat verschuiven, wanneer de aarde rouwt.…
Jaargetijde
poëzie
4.0 met 2 stemmen 4.102 o Gij die wij beminden eens,
wij groeten u, vol droef geweens,
en staan rondom uw graf te gaar,
op 't ende van uw stervensjaar.
Waar zijt gij? Sterke en kloeke, en al,
waar zijt gij, ach, te groot getal
van vrienden, gij, die dacht misschien:
'k Zal menig uwer sterven zien!
Aleer gij iemand sterven zaagt,
was 't gij die eerst…
jaargetijde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 435 nu nog schaduw in de tuin
tien zonnebloemen blinken zwaar
de kat strijkt en vogels zoeken naar
een enkel evenwicht
perzikkruid verzoekt een wilde bij
om toch ook een vlinder
toe te staan
in haar gaan ging zomer mee
ze stierf aan armoe en het vallen van
de nacht
ik heb gewacht, geschreeuwd, gebeden
maar het heden biedt niets meer…
Jaargetijden
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 99 Het is weer herfst geworden.
De wind waait gele bladeren,
uit herfstgeworden bomen.
Vermoeide takken breken af.
Een gure storm steekt op,
en blaast hersenspinsels
uit mijn oude kop.
Versleten gedachten zijn het,
die ik niet meer nodig heb.
De lente staat alweer klaar,
in winterharde knoppen.
Wilskrachtig veer ik op,
de zomer tegemoet…
Jaargetijden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 Het dekt de wortels die het in
vervlogen tijden samenbracht
en sterft er nu, alleen
Ik loop langs afgesleten paden,
enigszins verblind
door de schoonheid van het zonlicht,
dat traag door kaalgeslagen takken
een nieuw, verloren, evenwicht hervindt.…
Jaargetijde
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 67 De dagen sleepten zich voort,
op weg naar weken en maanden van gemis,
seizoenen wisselenden.
De pijn om het verlies vervaagt,
maar niet de herinnering aan wie je was.…
In jaargetijden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 151 De zomer verwart in de verte
als een dunne draad zonder eind
Herinnering aan de winter paars
als een heideveld schaars bedekt
Een heldere droom wordt zelden
een gedicht met zuivere woorden
Herfst lijkt op een bonte vlinder
zomer- en herfstkleuren opgezogen
Een winter wacht met zwart en wit
in een maanzieke, zilveren nacht
Een ader in de…
Jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 125 Soms mis je iemand al na een uur
Soms pas na een dag of week
Maar onvermijdelijk komt die steek
recht in het hart,
op de dag dat het jaargetijde is
Een dag van ongekend gemis.…
Jaargetijden
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 135 LENTE
lente is zoals
jij je in mijn armen vleit
vol van beloftes
ZOMER
samen in het gras
overdenkend hoe het is
en nog worden zal
HERFST
herinneringen
ontvallen ons langzaam als
bladeren de boom
WINTER
winterse koude
de kachel warmt op z’n best
dat wat ons nog rest…
Jaargetijden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 45 Onstuimige wind
woeit de bladeren voort
als gedachten die dwarrelen
Herfst is gekomen
stormachtig onmisbaar
in de cyclus van seizoenen
Kleurrijk prachtig
het verval almachtig
bereid tot wederopstanding
Maar eerst is er winter
enig natuur komt op rust
wachtend op de roep van het voorjaar
En met de lentezon hoog aan de hemel
start…
Vlucht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 335 de tijd
waar ik oversprong
viel dwarrelend naar beneden
de ruimte
waar ik in doordrong
versplinterde tot plaatselijkheden
vastgeklampt
aan de adem van mijn mond
heb ik al het bestaande uitgedampt
tot aarde, tot grond
in sterrenzeeën
heb ik gezwommen
zag de schepen één voor één zinken
heb alle melkwegen beklommen
om me uiteindelijk…
Tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 567 Tijd is geen snelweg
tussen geboorte en sterven,
Maar ruimte om in de zon te parkeren
Tijd is geen kast
Om je leven in op te bergen,
Maar een vitrine om het tentoon te stellen
Tijd is geen typmachine
Om alles te beschrijven,
Maar een harde schijf om alles op te slaan
Tijd is geen kalender
Waar alles voorgeschreven staat,
Maar een boek…
Verstillende nevels
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 663 Een rimpeling op stilstaand water
golven van geluk overspoelen mijn hart
nevels verstillen
oceaan van ruimte
de tijd is van mij
vandaag een dageraad
als warme sprei
fijnbesnaard theater
onbegrensd
tintelend moment van tijd
wandelend verder
langs deze oever
als grenzeloos bevrijd
morgen dan
zien we wel weer…
Kikkerbloed
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.630 ik verander de wereld
ik verander de wereld in een kikker
o kon dat maar, springen naar de sterren
onze eieren door heel het al verspreid
al mijden wij de vliegen al van verre
geef ons ruimte
geef ons tijd
geef ons tijd
geef ons ruimte
ik verzuim te
vermelden dat ik niet toveren moet
en goochel een spoor van woorden
dat is mijn sprong…
Gasthuis
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.838 Wereld, ik leef in het domein
van lichte taal in wintertijd:
de gangen leeg, de kamers ruim
en zonder grens de binnentuin.
Einder, bedaar, ik heb een huis
dat mij bevrijdt; onder dit dak
ben ik een mens die adem krijgt.
-----------------------------
uit: 'Woeste grond', 1992.…
We groeien door de tijd
gedicht
4.0 met 13 stemmen 4.121 We groeien door de tijd
met onze reusachtige voeten
maken de wereld klein
met onze reizen
dat maakt ons groot als goden
de tijd zit in ons hart
de ruimte op zak, in ons hoofd.…
Stilte stil
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 Ruimte grenzenloos.
Stilte stil.…
Ruimtetijd
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 225 ’t Was lang geleden dat ik autoreed,
Hij stond al weken stil in deze tijden,
Ik moest me wel bedenken: 100 rijden!
Dankzij dat ritje is het dat ik weet:
Dat met elk ‘ietsje-minder-snel-weg-bord’,
Ons landje weer een stukje groter wordt.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
logica failliet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 662 er is geen tijd
geen tijd nu
voor verdriet
er is geen plaats
geen plaats nu
voor paniek
had ik
kunnen weten
had ik
het willen weten
er is geen ruimte
geen ruimte
voor een klaaglied
alles lijkt opgelost
maar blijft een raadsel
de logica failliet…
Kinderen van ons heelal
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 135 Ooit keren we allen terug,
naar vanwaar we allen kwamen.
Naar het kind dat ik destijds was.
Terug tot de stof waaruit ik ontstond.
Verbonden in de geest die we samen zijn.
Daar blijf ik wie ik ben en altijd was.
Een dier zoals alle dieren waren.
Als toeval dat bedoeling werd.
Als kind van ons heelal.…
Winter
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.007 Maar ik wachtte liever
nog een jaargetijde.
Want bloesem bloeit nou eenmaal
vaak in mij.…