Alle inzendingen over tinten

groots buitenleven in mijn eigen paradijs vijftig tinten groen…

De lucht kleurde geil, in tinten die samensmolten; eind'loos begin...…

Zolang de verf nat is schrijft mijn vinger bont overvloeiend mijn dagboek Onuitgesproken vragen tint na tint en krul in krul op het topje van mijn vinger gedoopt, laag op laag een toverbal van herinneringen die ik langzaam aflik, elke keer dat ik hun smaken wil proeven en mijn leven herlees…

verlegenheid kleurt wangen in diepe tint rood, verborgen charme…

De zomer schildert in het zon-gevlekte bos duizend tinten groen…

Met zachte streken zon schildert in tint en toon een nieuwe morgen.…

Met zachte streken lucht schildert in tint en toon een nieuwe avond.…

ik kende de kracht van je handen wist hun warmte voelde hoe energie overliep in raken laadde jij mij positief op mijn aura kleurde vitaal rood ver van dood waar in koele tinten eigen pigmenten klinken jij interfereert met licht en zon naar hogere niveaus direct uit de voor eeuwig onuitputtelijke bron…

doorlopen van de zoute tranen Zelfs illusies verbloemen nu hun glans Diep in de kamer van mijn hart verborgen Gokken ze op gratie hopend op een kans Dan wordt er zachtjes geklopt en luister Pompend stroomt er nieuw en warm bloed Mijn fladderaars wakker staan op scherp Voelen ze nu liefde… voelen ze het goed Langzaam verschijnen weer zachte tinten…

Winters gedord, snoeischaar gekort Onooglijk sta je daar, maar de lente geeft je aanzet om reserves aan te spreken, je takken hoog te steken en blad, door dor ogend hout, heen te laten breken Per dag groei je groener in tinten, gaat bloesem stralen Dank, lieve lente dat dat wat levenloos leek, dankzij jou de kracht van leven kan vertalen…

je lach kleurt al een warme tint in aangenaam geluid ogen stralen in het aandacht geven alsof je iedereen bemint soepel en nog onbevangen dans je door het leven met de speelsheid van een kind jij bezit de gave om van gewoon iets nieuws en heel speciaals te maken…

Hemels blauwe lucht stilte mag ontwaken vanuit het hart een blij verzucht. Uit de verborgen cocon ingetogen smart vleugels zichtbaar hernieuwde krachtbron. Zonnestralen gloed verwarmt elk wezen een nieuwe start ongekende invloed. De vlinder pracht grootse verandering perfecte spiegel subtiel bedacht. (de vlinder, ons prachtig…

Hij boeit haar weer Hij weet haar weer een keer te raken Hij boeit haar weer Al doet het haar soms wel wat zeer Je kan haar botjes horen kraken Je voelt de klemmen en de haken Hij boeit haar weer…

Met het turfstof nog in Mijn oren, het veen Dat al mijn gedachten doorleeft, Dat mij raakt tot in het diepst Van mijn wezen - Zie ik jou, kind van het zand, Met je handen de aardappels Rooien, zie ik je gezicht In aarden tinten Voor altijd geschilderd In mijn hart…

Mijn lief houdt niet van ‘t grijs van regen, mist en aanverwante nattigheid. Vandaar dat ik in stilte prijs de schoonheid die ik zie in lage loden lucht die ongemerkt in grijze regen overgaat en rimpelloos in ‘t even grijze wad ten onder gaat. Of neem zo’n rafelige nevel mist die suggereert wat er niet is, terwijl een winter kale…

Die mijn wereld weer duizend tinten grijs laat worden. Want het antwoord is gegeven. Veel geluk en doe haar de groeten.…

in drie tinten geel voor altijd thuis…

jouw hart weet zich in alle tinten aan de kleuren van het leven aan te passen als een kameleon…

als verwaaide klanken en geuren van tijdloze jaren als vergeelde kindertekeningen in vage tinten vol melancholie…

tinten van kleuren zweven rustig rond in de tuin de zorgeloze zon geeuwt boven mij en jij jij slaapt…

Omgeven door grijze wolken groene en violette tinten ontstijgend uit de horizon liggen stille minuten gebogen aan de horizon…

een kleurrijk aquarel verbeeldt in vele tinten grijs de zwarte en de witte kanten van de ziel en laat zien hoe kwetsbaar we in wezen zijn…

het rijp geboren door smeltend ijs en nevel kleuren velden vlot de groen met gele tinten versieren de winter… top!…

De Cartierheide pronkt met tinten van paars en groen onder het diepblauw. Op de duinkam grazen de witte koeien onverstoorbaar, onverschillig voor onze bewondering.…

Het komt dus toch, ik zie de lucht al kleuren met tere tinten uit een droom ontwaakt. Heel binnenkort gaan weer de bloemen geuren en zoveel dat ons koude hart weer raakt zal gauw verschijnen in de ochtenduren; ik kan het wachten nu haast niet meer aan. De lente met haar licht zal weerom duren tot alle bloesems langzaam zijn vergaan.…

wat mooi, die tinten in het bos! dat geelgoud bruin! uitdagend groen het mos!…

In gekleurde tonen schrijft de lente haar symfonie met bloemenpracht en tere tinten groen en ontvouwt ze haar schoonheid met perfectie en in harmonie dit wonderlijke seizoen…

in uitbundig knallende kleuren kondigt het avondrood zich in paarsrode tinten aan na de bocht vaart zachtjes aan het donker binnen een zilverachtige penseelstreek hier en daar de duisternis valt in…

welkom in de wereld van vele tinten zwart kijk even rustig rond op je gemak kijk en beslis of je de brenger van verlichting wilt zijn op dit scheepswrak…

gelukkig braken mijn glazen gordijnen het zonnige licht zijn schijnen kleurde het zwart van de nacht in met wit zonder schemering en hint van mijn liefste grijze tint…