Alle inzendingen over toekomst OR vertrouwen

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

eindelijk breekt de spanning van jaren tot gapende scheuren verschrikte gebaren wijzen in wanhoop naar directe gevaren geschokt tot diep in het fundament blijkt dit geen incident het vertrouwen is gebroken op spoken kan men geen toekomst meer bouwen nog blijft het stil in het groningse noorden maar er komen nu daden geen woorden…

los van mijn brein Je hebt me doen voelen Dat kwetsbaarheid mag Vertrouwen... in jou is wat ik zag Je hebt me doen voelen Het begrip van oud verdriet Toekomst... heel voorzichtig in het verschiet Je hebt me doen voelen gewoon genieten,niets moet Samen... en toch vrij,dit voelt super goed…

Verlies Je verliest iets uit het zicht Het zit toch in je hoofd En ook in je hart De gedachten zijn er Ze blijven rondzweven Elk moment zie je voor je Geen tijd voor het verlies Je voelt de aanwezigheid Het voelt zo vertrouwelijk Zij zijn bij je Je voelt je sterk Als een film in je hoofd En een gevoel in je hart Zie je de toekomst…

mag ik je hand vasthouden want de chaos is zo groot weet heg nog steg kan niemand meer vertrouwen de toekomst lijkt wel dood weet niet eens hoe te beginnen zelfs het eindigen is me niet gelukt heel diep van binnen sta nu met handen leeg maar weet me niet alleen omdat jij ook mijn chaos meebeleef…

spreken met je hart zwijgen met je mond je bent een geval apart sterk en heel gezond maar meestal averechts zijn jouw gedachten wel bizar, zeker niets slechts dat begreep ik echter snel dus schenk ik je het vertrouwen ontgoochel me alsjeblieft niet ik wil het niet berouwen zo besparen we veel verdriet ik hou van jou mijn zoon mijn…

Snijden gedachten wonden in het zijn van geleefd verleden en is het pad van de toekomst soms slingerend en onbegaanbaar struikelt wantrouwen niet meer over vertrouwen in het nu, dan zal morgen tijd geven in dagen die lengen, de zon zal roepen en ik zal wachten boven aan het duin waar zicht geen vergezicht meer is en de…

Ik ben in dit leven geboren en ik zal er ook in sterven. Mijn zoenoffer zal het laatste zijn, wat ik nalaat. Draadloos...…

Mensenkind zo klein wordt bemind in zonneschijn lacht de wereld toe.…

De strijd is hard De pijn wordt verbeten Het onbehagen gevangen In een net van twijfel De toekomst is somber Verarmd in zijn geheel Vernietigend zelfbeeld Hoewel je het niet ziet Vertrouwen verloren Gewoon de mist ingegaan Zomaar, zonder Voorafgaande verwittiging Het blijft maar duren, Mijn geduld is op Laat iemand de sluier…

zacht zijn gedachten strelend fluweel langs pijn van je dagen verloren hoeveel zout in je tranen het stille verdriet geef jij als vertrouwen in handen verbergen willen we niet herinnering van gisteren is pijn van vandaag liefde is morgen we kussen de toekomst geluk met een glimlach nietwaar…

Tussen sterven en onze doden, van wie we menen dat we zijn, worden we opnieuw geboren. Voorbij onbegrepen verdriet, groeien pasgeboren jaren, die hemeldragend trillen. In bevlogen gedichten. In snaren van violen, die elke dag weer, te horen zijn. Er bestaan nabije werelden. Een jonggebleven dichter, die tijdloos koffie drinkt, garandeert…

Nu de helderste ster,niet meer weerkaatst in mijn laatste traan Nu mijn leventje op het absolute nulpunt is, Denk ik dat het tijd wordt om omhoog te kijken en door te gaan Verder de toekomst in,vooruitkijken,ondanks het grote gemis. Want op mezelf kan ik vertrouwen,ga door merg en been Verder de toekomst in maar....waar gaat die heen?…

Als ik denk, denk ik gauw, dat het toekomst heeft waarop ik dagelijks vertrouw.…

Adem ten leven, vuur en licht, liefde, vertrouwen, Aangezicht, hoop op een toekomst, zachte bries, fluisterend spreken, teder gebaar, stem die ons thuisbrengt, woorden waar, licht in de morgen, avondrood, weg naar het leven, door de dood, vriendelijk teken, golvend visioen, nooit echt te grijpen, hier te doen.…

'n Warm vertrouwen in jou en mij sterkt het gevoel van het "ons" zijn. Want ik vind jou lief en jij mij... Dus kussen we de tranen weg, gaan verder waar we bleven, op weg naar onze toekomst....samen!…

Langs strand en ruisende branding zacht ritmisch met de golven mee omsloten door behelmde duinen komen mijn gedachten in schelpenecho uit kosmische oorsprong terug vanaf regelmatige deining over water roepen duizenden stemmen aan van wat achter de horizon ons wacht in een toekomst om naar te leven klinkt vertrouwen voor lichte dag.…

het was alleen vandaag dat telde de dag was open en nog vrij het patroon brak ik in stukken de uren waren dan voor mij want morgen was zo ongewis die tijden kon je niet vertrouwen ik had me al te vaak vergist ging luchtkastelen bouwen zo dacht ik maar de toekomst heeft me ingehaald vandaag is veel te klein voor wat morgen te gebeuren…

met mijn dromen ik was angstig, geheel ontwricht in mijn zoektocht naar het mooiste licht schaduwen mogen nu gerust verdwijnen de zon mag weer volop helder schijnen op een plaats waar kwaad ligt te gluren zal al het goede in het leven verzuren jaloersheid en nijd waken voor altijd wees op je hoede, voordat het je spijt want ruimte en vertrouwen…

We mogen wezen wie we waren of nu al zijn. Leven is zoals wijn ook tijd die wordt geleefd soms met pijn en beleefd verlangen behangen. Vertel, wat heb jij te uiten , te delen. Ken ook jij een vorm van ontluistering, zag jij vroeger al parades zoals die optocht. Het geleek ook nu een r.k. processie van ooit. Het geleek weer een toneelspel…

Sommige lippen die mijn wangen raakten zijn nu sterren hier in menige nacht, puur die levenslange hele bijzondere gedachtepracht. Soms delen lood, boomschors of wolkenpacht emoties aan het woord zoals leven het bracht. Soms gelegen in kubisme dan weer in harmonie kleuren van regenbogen die ook jij en ik vaak zie. Sommige lippen en ogen…

Noch is het dit planten van een lindeboom om ooit ook bij hen het zonlicht te temperen, een manier deze hitte wel buiten te houden 't tij vertrouwen 't is niet enkel het zeggen. Deze tijd voelt compleet als andere haven, aangelegde geleden pijn, stil venijn ervaren.…

Het is die gedachte die zich heeft genesteld die eerlijkheid die zij zuiver wilde voorstaan, veel staat al ergens genoteerd en vastgesteld voortaan hoeven we zelf niet ver weg te gaan. We hoeven niet ver te zoeken wat bij ons hoort het verschijnt op een dag vanzelf in ons leven, aan het firmament borduurt ook tijd onverstoord net als bij jou…

Ik zal niet zinken Ik vertrouw op mezelf Ik stel geen vragen Met het verleden in mijn rugzakje Wat en hoe ik het doe Met geloof in wie en wat ik ben Met dank aan dit leven Dat me zoveel heeft gegeven Twee stralende levende sterren Geven mij verlichtend duidelijk licht De route lijkt gegeven ik leef Ik ga de toekomst fier tegemoet…

Haar vleugel gescheurd Door etterende wonden Die van binnenuit Hun weg naar haar fysiek toe vonden Oneindige duikeling Van utopie naar een hol leven Ze koos voor haar hart Waardoor ze uit de hemel werd verdreven De moeilijkste weg Naar het grootste geluk De kans veel groter Dat alles mislukt Vertrouwend op het lot En een toekomst…

op de toekomst…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

is de toekomst ook al zijn we nu apart, vertrouw je geliefde met heel je ziel, maak vanaf nu een positieve start, want ik ben het waar jij voor viel, waar jij met hart en ziel voor viel.…

O,ranke bloem van licht zo stralend als de zon je groeit maar en je klimt hoopvol... de wijde wereld in!…