Alle inzendingen over toeval OR voorwaarde OR loop der dingen

er nog zijn die te koesteren vermeerdert de zilverberk zijn overdaad in het zaad van ieders denken, altijd kiemen zal in winden die nog niet kennen, in de vruchtbare huidplooien van de grond waarin een betere waarheid in ontstond wat leidt tot een universeel gedrag waarin iedereen zichzelf wel in herkent omarmt zonder enige voorwaarde…

Een ondeugende glimlach en oogcontact -die vriendelijke wereld- Als ik uitstap en langs de bus terug loop kijk ik nog even achterom. -en ik ben niet de enige-…

behoedzaam hebben wij rustpunten aangebracht in de opvoeding van kinderen bij toeval lopen deze parallel met hun ontwikkeling maatschappelijke setting en talent maar ook wij hebben in deze drukte rust nodig en niet alles mag en kan worden uitbesteed of afgekocht geld en macht kunnen verantwoordelijkheid niet ongedaan maken…

Kwetsbaarheid die Kracht is, voorwaarde Voor bezield leven, En de blauwe regen Die overvloedig Bloeit, maar toch Buigt in aandachtige Nederigheid…

'n Waarheid weten 'n kennen herkennen Toeval ? Toeval bestaat niet !…

ik kwam je weer tegen na lange tijd zonder contact geschrokken keken we elkaar aan en alles kwam weer boven beelden doemen voor me op jouw handen op mijn lichaam mijn nagels in jouw rug jouw veelbetekenende blik die zich in mijn ogen boort jouw tong die met mijn lippen speelt mijn gretige mond die de jouwe zoekt dat was toen nu zien…

Zon valt op de gevel een zoveel duizenste tegel verlicht door een ster aan de hemel Wij verven de wolken blauw zingen op die steiger dansen door tot de dauw De zomer komt eraan een groot feest hier ver vandaan Dans dan mens en laat je gaan ver weg o maan o maan waar komen wij vandaan waar gaan wij naar toe toe het toeval bestaat…

Mezelf op te sluiten, waaraan ik niet ontsnap los te laten van iets, waarvan ik de strekking nog niet snap, de bascule in onbalans, dat kan geen toeval of vrijheid zijn. Geluk?…

met penselen trachtte ik het zwart van je af te schudden (in een kamer) maar ik vind nog een heldere stippellijn op het behangpapier (niets is toeval) waarop je schaduw meevaart, bij tussenpoos vanuit het spiegeleffect tussen licht en donker ‘k veeg niets meer uit laat het strijklicht binnen als disgenoot fijntjes wat blijft op…

Het wintert in Pompeï. De tijd van vegen, opruimen, restaureren en verder graven in de as. Er zijn recruten ingezet, soms wordt een kiek gemaakt. Zes jaar verlopen, en in je tent 's nachts om drie uur toon je me foto's: kijk, toen was ik in dienst, we groeven een villa op in Pompeï, het was berekoud, ik heb nog een munt achterover kunnen…

Misschien is het gewoon toeval dat jij en ik hier zijn, uitgerekend op deze planeet, en voor hetzelfde geld een dolfijn.…

De mensen die je tegen komt, kom je niet voor niets tegen, want ze zeggen allemaal hoe dan ook iets over jou. Dat heeft ook met trillingsgetallen te maken en met aardstralen, die jou op een bepaald stuk aarde laten zijn. Ik leer meer en meer om mij heen te kijken en daardoor zie ik vaak heel mooie mensen, die ik graag nader wil ontdekken…

hoort Nee, denk maar niet dat we je zijn vergeten Dat zou nooit lukken, in geen honderd jaar Na duizend jaren zelfs zullen wij weten Jouw liefde voor ons was oprecht en waar Rust zacht, neem alle rust die jou nu toekomt Baad in het Grote Licht van het Heelal En als de tijd er is dat je weerom komt Dan zijn wij daar, en dat is géén toeval…

Ineens ontving ik een berichtengolf Er lag een roofdier in een tuin te pitten En kort daarvoor, gaat u er maar voor zitten: Trof Silvia De Wolf-De Wolff de wolf Zo'n naam maakt uiteraard de tongen los Die komt van 'silva': dat betekent 'bos'!…

Sneeuwwit de schaarse haren boven een volrimpeld gezicht bijna los van deze wereld maar toch nog bij de tijd treur maar niet om mij als ik er niet meer ben ik heb genoten en geleefd wat ik jullie toewens vanuit die andere wereld zal ik vertellen in je dromen als je mij daar treft maar alvast één ding: toeval kan een ieder treffen…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

ik zie hem zitten hij mij niet ik vraag hem dingen hij hoort mij niet ik loop naar hem toe ik raak hem aan hij voelt het niet hij blijft staan ik loop weg ik kijk niet om hij bestaat niet voor mij en ik niet voor hem…

ik ben bereid de stelling aan te nemen dat elke mens gelijkwaardig is aan de ander op voorwaarde dat we het dan wel over hetzelfde geslacht hebben remy…

Geen mens weet precies wat de dingen met elkaar te maken hebben. Velen denken dat toeval niet bestaat. Is het God die de vrouw net niet uit het raam laat vallen? De man bukt. Hij heeft iets gevonden. Ik schrijf: zijn leven heeft zin.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

door de eeuwen lopen…

Pas als het aan al die voorwaarden voldoet, Besteedde ik mijn tijd weer goed.…

De tijd verstrijkt voorwaards heden wordt verleden beklemmend voor druk een afspraak met pad concreet door een stip vier letters markering van bestaan…

Ik loop en kom vooruit, ik loop kijk in de rondte 'k loop, 'k voel m'n kuit alsof m'n been niet wil. De verte komt niet nader lijkt steeds verder weg toch zet ik elke stap omdat m'n hoofd het zegt. De einder is nog net zo ver als toen ik begon te lopen, m'n benen willen nu niet meer 'k begin naar het einde te hopen.…

Naar nú blijkt, loop ik tóch weer uit de pas. Ik dacht oprecht dat ik goed bezig was, Loop liever achteruit, dat is een zegen. En loop vooruit, maar dat is dus een ding, Trouw maak ik elke week een wandeling, Het is noodzakelijk om te bewegen,…

Ik loop van steen naar steen de straat verdwijnt achter een stille zucht verderop het onbekende een auto claxonneert de bekende melodie van haast en jagen Ik loop en denk waarheen tegel na tegel lost op in lucht van alles wat ik kende en stilaan heb geleerd waarom wanneer en wie moet ik het antwoord vragen Ik loop en tel mijn pad met…

Harder lopen langer lopen verder van mezelf vandaan Gedachten in de achtervolging Gevoelens op me neer te slaan Altijd op weg maar nooit kom ik aan Harder lopen dan de waarheid verder van mezelf vandaan…

of niet maken tranen mij nu een miet of moedig blijf bij de tijd samen met mij samen lopen door de bladeren de winter tegemoet gegroet.…

Wankele stapjes verwonderde oogjes verroest mijn beentjes kunnen me dragen, een stapje en nog een, drie stapjes en ineens, loopt ze door de kamer, vergeten is het kruipen, want die voetjes, aan de onderkant, zitten niet meer aan de achterkant, als ze voorbij komt, maar stapje voor stapje, verkent ze haar groter wordende wereld. Nog…