Alle inzendingen over traan OR angst

Als ik je foto zie die sprekende ogen die zoveel mensen mogen zie ik een bange blik Als ik je foto zie met net nog geen traan maar trillende lippen alsof die traan zo rollen kan gaan Een mooie foto, maar toch ook niet omdat men er meer in ziet Angst, maar vooral veel verdriet…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt in gesloten ogen tranen verdwijnen zijn wens verschijnt…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

doorspekt met tranen haar eeuwige angst een leven in schaduw duister gemis neergeslagen ogen zien nooit wat er is gesloten haar blik een lach zonder kleur…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…

Onder de sluier van de nacht heb ik mijn maskers afgezet Lig ik kwetsbaar in mijn bed Confrontatie met mijn diepste wezen Onder de sluier van de nacht kan ik mijn tranen laten stromen Is mijn angst niet in te tomen Ben ik eindelijk wie ik ben.…

Ze kijkt nog steeds hetzelfde De angst is niet verminderd Mijn tranen evenmin……

De angst houdt ons in de greep, stevig en niet te zuinig, leer leven met het feit, dat we constant over de schouder moeten kijken! Want ZIJ, weten niet van wijken! Dus blijf alert, is de boodschap!…

van nergens naar ergens dat ooit ging verloren dwars door de angst die twijfel zaait van ergens tot nergens meer thuis te horen dwars door de angst die twijfel zaait zonder iemand bij niemand meer thuis te horen van alleen naar samen dat ooit ging verloren zonder die angst die twijfel zaait van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…

Regen drupt op mijn hoofd Tranen rollen over wangen op de grond Het doet pijn Ik voel de angst, de woede, het verdriet Ook het samenzijn Hier en nu Daar en toen Het is zo surreëel Die blik en die ogen, om ze te zien vervagen in herinneringen Woorden komen maar schieten niet los Tranen wel Regendruppeltjes op de grond Om te vervagen…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm van mijn tranen draag maar mijn naam vandaag zonder schaamte weg met je angsten je hoort nu bij mij…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm van mijn tranen draag maar mijn naam vandaag zonder schaamte weg met je angsten je hoort nu bij mij…

Pure angst trilt zwaar in het hart wurgende houdgreep bijna stikkend vuisten gebald wanhoop in droge ogen tranen inslikkend Smeekbede geluidloos snikkend…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm in het drogen van tranen draag maar mijn naam na vandaag zonder schaamte en bevrijd je van angsten nu hoor je bij mij…

stoppen, houdt van haar vermogen om met haar hart te meten waarom en hoeveel ze mij vertrouwt maar soms is ze bang is ze bang om terug te glijden in het gat waarin ze al gezeten heeft waarin ze te lang - maar praat haar niet van tijden - heeft vergeten waarom ze zo graag leeft vergeet niet: ik wil graag voor je zorgen, zorgen dat die grote angst…

Jankend aan verre kusten de zee zelf de dood in haar armen de kracht van destructie alom boezemt angst in metershoge zeeën boezemen angst in onverwacht in een verlegen gebaar zich terugtrekkend voor de aanval ze jankt de zee haar zoute tranen over duizend doden in veelvoud die ze afgeeft aan de stranden nadien verlicht door…

Dit jaar vol pijn, verdriet, Angst, tranen en haat, Dit jaar vol onzekerheid, Het wordt tijd dat ik het achter me laat.…

Tranen worden zichtbaar en angst wordt met een traan getroost. Verdriet heeft geen overlevingskans en een lach wordt met angst verdoofd. In stilte word ik wakker en kijk naar jouw hoofd. Jij bent de persoon die mij een nieuwe dag heeft beloofd.…

verborgen verdriet er is niemand die het ziet niemand ziet je angst niemand ziet je pijn niemand ziet die ene traan niemand is met je begaan moet het alleen dragen aan niemand wat vragen verborgen verdriet dat door je ziel heen schiet en je hoopt in het verschiet dat iemand die ene traan van verdriet wel ziet…

Het zijn angstige tranen, die emmers doen overlopen. Het zijn tranen die weten, wat pijn is, wat verdriet. Het is een moedig mens, die het aandurft, om in een stille vijver van verdriet, een wonderlijke steen te gooien. Zie! De steen heeft onze angst verdreven. Onze ogen worden vanzelf weer droog. Onze vijver is opnieuw gaan leven!…

Angst is een slechte raadgever zei men vroeger tegen mij maar angst en raad geven da's er voor mij niet bij. Want angst en raadgeven combineren kun je 't niet of je nou loopt te zweven of te barsten van verdriet. Echter "tijdens" een angstexplosie om dan te adviseren bij die enorme emotie moet men nog heel veel leren.…

Mijn angst groeit. Ik raak vermoeid! Ik ben je liefde niet waard! Ook al heb je ze verklaard. Ik duw je ver weg van mij. Iedereen blij! Mijn zorgen verdwijnen. Maar voel me wegkwijnen. Ik wil niet alleen zijn. Alleen zijn doet zo pijn!…

In diepe stilte gehuld Laten tranen zich ontladen De angst is ontworteld In rouw gedompeld Wordt het lichaam teruggegeven Aan de schoot van moeder aarde...…

De verborgen angsten een wond van droge tranen verdriet zonder pijn tegen beter weten in. Met de laatste druppel van de gevallen traan heeft de transparante route een andere lading.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

zij laat het licht aan voor de angsten voor de schimmen op de muur haar deur dichtgaan voor geluiden voor gevaren elk uur haar ogen open voor de dromen voor de stemmen in haar hoofd haar tranen lopen voor de schaamte omdat niemand haar gelooft…

Laat mij je tranen kussen je bijstaan in de nacht Laat mij je angsten sussen je beschermen overdag Laat mij je lippen vormen tot een zorgeloze lach Laat mij je lichaam voelen teder, warm en zacht…

Tranen veranderen in kostbare kristallen. Gevoel en emotie losgelaten. Geen verleden, geen toekomst, NU Het altijd aanwezig zijn. Geen beperking, geen angst, geen druk, maar een ervaring allesomvattend zonder einde. IK BEN…