Alle inzendingen over traantje

stilte is De bank is leeg en koel de krant ligt er nog ongelezen zelfs je pantoffels zijn weg ik weet nu weer hoe lang een dag eigenlijk kan wezen Ik kan de geur nog ruiken die je in huis achter liet het blijft nog de vraag slaap ik wel of slaap ik niet Na zoveel jaren in één bed lijkt het nu zo groot en koud ik pink voorzichtig een traantje…

, een traantje van plezier!!…

zachtjes mijn gezicht Ik staar naar het mooie strand Glinsterend in het ochtendlicht Ik denk weer terug aan toen Wij zaten samen op dit terras Ik voelde me zo intens verliefd Toch kende ik je nog maar pas Jij gaf mijn toekomst kleur Maakte me zo vrolijk en blij Een jaar vol liefde en geluk In een zomer weer voorbij Ik pink stil een traantje…

Gewenst geboren vrolijk kind zijn gelukkig met man en kinderen liefde kunnen geven aan groot en klein Als een rode draad geluk en verdriet liggen heel dicht bij elkaar geregeld een traantje laten ik ben er nog niet mee klaar Wanneer ziekte zo dominant aan regels gebonden ik ben een ander met stil verdriet verbonden Vrienden om je…

Neem Heer mijn avondbede na een moeizame en lange dag neem mijn zorgen of dank mede met een traantje of een lach. Neem Heer mijn avondbede maak mijn hart van wrevel vrij leg in mijn hart de ware vrede maak mij welgemoed en blij.…

heel wat te vertellen, iets steels iets spijtigs, verdrietigs of juist speels ik slorp je woorden op en hoor je harteklop op deze dag zolang gewacht ik sidder, straks komt de nacht word jij brutaal van me afgescheurd weer naar die stomme trein gesleurd pijn en toch veel blijheid om uren intense tederheid mijn traantje smeekt: kom toch…

Zie Pa en Ma trots zitten genietend van hun spel pinken af en toe 'n traantje weg de kachel snort, ik ruik de geur voel de sfeer van toen, ben éven terug in de tijd en besef al spelend 'k heb een mooie jeugd gehad vol liefde, klank en kleur.…

Een regen rozenblaadjes dwarrelen op een novemberavond zachtjes in de wind Elk teer blaadje draagt een boodschapje aan jou, die ik zo mis Een paarlend traantje een zuchtje glimlach een fluister een geheimpje dat alleen met jou gedeeld kan worden In de fluister van de schemering vliegt een nachtvlindertje heel verdrietig draagt eenzaamheid…

De vakantie is weer voorbij de scholen zijn weer open hier in het dorp zie je ze nog kinderen die met stoetbomen lopen Een moeder pinkt een traantje weg heeft haar kind voor 't eerst naar school gebracht het ventje glundert om zijn groot zijn van opwinding weinig geslapen vannacht Het is weer drukker in de straten 'k zie grote en kleine…

En zie je mij nu toch een traantje plengen, 't is van pure vreugd' en anders niet.…

verlangend naar het leven, het leven met een lach, met af en toe een traantje, want AF EN TOE dat mag. Ik wil dit leven achter me laten, begin dit leven echt te haten, het spookt door mijn hoofd de hele dag, of dat ik aan niks anders denken mag. Ik voel me vaak zo machteloos,heel vaak verdrietig, en heel vaak boos…

. . . . de bekers klinken, En een traantje van verrukking Mengt zich met de druivennektar. Niemand spreekt er, maar elk aanzicht Draagt de duidelijkste tekens Van een edeldenkend harte.…

'k Liet mn gedachten gaan En laat een traantje lopen De kastdeur staat wijd open De inhoud staart me aan Dozen vol met leuke spellen Jaren stonden ze klaar De keren waren niet te tellen Gezellig spelen met elkaar Mens erger je Niet, kwartetten Domino en ganzenbord Op tijd wilden we niet letten Die leek dan altijd veel te kort Uren…

want waar ik ga, ga jij met me mee omdat onze ziel blijvend verbonden is de tijd moet je laten die doet wel zijn werk hij maakte veertien lange jaren waarin ik je steeds liever ging zien de tijd maakte gaten maar toch voel ik me sterk want ondanks alle bezwaren weet ik dat we elkaar ooit weerzien daarom, mijn jongen al vloeit er soms een traantje…

Wanneer ik je weer zie Bekend gezicht Door de straten verlicht En ik lichtjes in je ogen zie Schreeuw ik om hulp Een kleine angst Verborgen binnen in mij Om je zo gelukkig te zien Een heel klein beetje hoop, Van de tijden van weleer, wanneer je Zachtjes langs me heen sluipt Onze kleding van de regen druipt Of is het maar verdriet Een traantje…

Met mijn hart vol van liefde en warmte, pinkte ik toch een traantje weg van die woorden waar ik over gedacht had. Opgelucht en tevreden keerde ik huiswaarts om mijn dag te vervolgen. Foto Dick Voogd…

wat zwammen die dichters toch van zwelgen van de zee ze zoeken licht verzuim bij golven in het schuim mijn opa zat op het heijsche duin pruimend op tabaksche pruim te turen in d’eindeloze horizon scheepjes zoekend in de avondzon voor hem d’ eeuw’ge stilte geen gezwatel over zilte pakte hooguit een traantje mee van het zoute water van…

Zijn vrolijk geschminkte gezicht treurde zichtbaar van verdriet, het traantje op zijn wang was wat hem die dag verried. Maar amper kon hij de kinderen nog plezieren, Was hij te oud, moest hij stoppen? Is hij overgeleverd aan de gieren?…

voor zijn kinderen zal zijn, Het zijn niet alleen de moeders en kinderen die verdriet hebben en pijn, Zijn kinderen, zijn trots, kunnen te allen tijde bij hem terecht, Ook al ziet hij ze niet veel, hij gunt ze hun ontdekkingsreis van het leven oprecht, Nooit zal hij ze in weg staan, Dat neemt niet weg dat hij af en toe eigenlijk wel eens een traantje…

daarna liet je zoveel mensen genieten van je muziek en danstalent er ontstond rumoer om jou maar je werd vrijgesproken al werd de publieke mening waar rook is is vuur niet onder stoelen of banken geschoven zelf ben ik achter jou blijven staan voel nu, dat een groot muzikaal talent is heen gegaan Michael, hopelijk vind je rust ik heb een traantje…

telefoontje of een mail Niets was jou ook teveel Omdat we straks gaan vertrekken Proberen werken, op andere plekken Qua mensen is het wel even wennen Rustiger om dingen leren te kennen Soms met een praatje over deze tijd Telkens raakten we helaas iemand kwijt Uiten, er samen over kunnen praten Van de plek die we moeten verlaten Wordt er vast een traantje…

Tranen om blije of droeve dagen ik wilde ze als iets kostbaars bewaren geen traantje, ben ik dan ook vergeten daarvoor had ik de liefde té sterk aanbeden.…

Je begon je lichtelijk te schamen Je liet nog ’n traantje, gaf nog gauw ’n laatste snik Wat is er toch, dat ’t mij niet lukt? Waarom ben ik toch steeds onderhevig aan misfortuin? Onder welk onheil ga ik toch gebukt? Waarom valt alles wat ik opbouw toch steeds weer in puin?…

Steeds opnieuw de sterren zien, de zon zien stralen en misschien, even een traantje laten gaan. Wensend hadden we het maar anders gedaan..... Maar dan zouden jullie toch weer denken. We mochten er drie het leven schenken. dus storten julllie je met elkaar vol liefde in de volgende 25 jaar. Wij wensen jullie heel veel geluk.…

Had ik maar vroeger geweten dat God dan toch geen traantje vergeet!…

kinderogen elke blik en elke stap een deel van mij bevatten momenten van herinneringen, kruipen, stappen, lopen en beginnen huilen pinkt een traantje weg leefruimte op korte tijd enorm vergroot tot talloze bladzijden van gisteren die nooit zo dicht terug zullen komen of opnieuw overweldigend ontroeren kinderogen lachend, vragend…

Stoere mannen, stoere meiden ach die huilen niet sprak men jaren geleden en zo is menig traantje toch vermeden, huilen deed je immers niet, al had je nog zo'n groot en intens verdriet, neen, huilen deed je simpelweg niet.…

samen, met zijn tweeën Met Kerstávond kijken naar het sterrenfestijn En de Kerstman met zijn rendieren voorbij zien sleeën Maar waarschijnlijk zal dit niet gebeuren Tot mijn hele grote spijt Zal ik met Kerst wel eenzaam zitten treuren Denkend aan ons en onze prachtige tijd Zittend bij de stal en de kerstboom vol met lichten Zal ik dan een traantje…

Wanneer mijn zintuigen zinken in jouw opstaande en opvallende kleuren daar zij een voor een elegantie, harmonie uitstralen tegelijkertijd worden een nooit eerder vertoonde helder en mooi ontmoet, voel me vrij Waar je ook bent in de hemel, telkens weer wacht ik op jouw vrolijke terugkeer; een traantje nabij.…

kind zo onbevangen dan huilend dan weer met een blijde lach weet ieders tederheid heel warm te vangen grootouders trots maar ook ach ach hun kleinkind heeft met lach en traan uiterste emoties helder vorm gegeven maar groei en leven zullen verder gaan ervaren van verdere emoties ach nog even eten drinken schone luier slapen huilen een traantje…