Alle inzendingen over tranendal OR wanhopig OR verpleging

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

de jeugd verzorgt de stervende frisse huid tegen het vale de schok bij beiden de belofte en het kale lieve toewijding in rust aanvaard en oneindig tactvol naar elkaar gestaard ik ga, jij blijft hoe was dat ook alweer als het leven lacht in oneindigheid en meer en na dat moment terug in eigen werkelijkheid beiden naar wat voor je…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Tranendal is het leven al verbruikt zoals je verzuipt in de tranen die je wanen echt te zijn.…

Onze voorouders zeiden het al: de wereld is een tranendal Niets geleerd; veel gaat verkeerd Men zegt wel ernaar te streven in vrede met elkaar te leven Maar het enige dat telt, is het kille geld…

Ik kan je nu niet meer vasthouden mijn gezicht naar beneden -gedrukt in de aarde, ik moest je laten gaan, om weer te kunnen verstaan, de roos die spreekt onder de schrale bodem van het menselijk lijden, nu ik ben gevallen, zijn 't mijn tranen die spreken en zoekt de pijn een weg om het 'verraad' te wreken. - aan de poorten van de hemel, heb…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

onze aarde tranendal van pijn en vreugde…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

losgelaten leed ontwatert het tranendal een weldaad welt op…

de shampoo maakt van mijn al kleine wereld een pijnlijk tranendal…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

bij rust in de verpleging en die inertie verdwijnt door activiteit en stimulerend bewegen in deelname aan het groepsproces waarvan de activiteit van het geheel de basis is om ieder van energie te voorzien die zo leven herstellend wordt…

zij verliest haar lach in het dal der tranen waar de adem des doods wentelt, om haar heen en elke zucht overheerst in haar dromen telkens ontneemt dit leven een wens tot zij lachen hervindt in die liefde gekregen de wenteling breekt haar tranendal…

verdriet klaagt wee in de valleien laagland strandt zee, in schuimkoppend schreien en ik, duidt het mij niet euvel ik glimlach mij een heuvel ja, het is erg ik schater mij een berg…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel van het water en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten de vijver niet onberoerd…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten het water niet onberoerd * geplaatst in de bundel "reuring in de tent" die onlangs is uitgekomen n.a.v. het stoppen van de site van Dichttalent…

tranen druppelen in het zand ze roepen mij stil te staan ze druipen waar ze blijven glijden daar bedwelmen mijn vergeven huid die innig vraagt naar tedere momenten van ons samen zijn tranen fluisteren de dagen de klanken meedogenloos vertel mij hoe ik kringen in water moet buigen geef mij hoe ik mijn stroom moet stoppen…

ik waag er nog een vraag aan tegen binnendraadse gedachten of draadloze geur door het dal trekt met wonderen als dagsluiers of een streling de berghelling raakt met lichtvoetige tred, hoewel diffuus ondanks het antwoord, de juiste plek op het verkeerde lichaam…

Letters, woorden, tranen aan een zijden draadje blaadjes van een bloem: houdt hij nog van mij ? Zoeken, draaien, woorden op een schaaltje, blaadjes van een bloem: houd ik nog van hem ? Al die blaadjes van die bloemen afgerukt en weggegooid voor ‘t eeuwig vragen spel van ja of nee.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De mooie jonge dokter greep haar hand En vroeg de nieuwe ster van de verpleging Of zij gezellig 's avonds met hem meeging Naar een intiem tweesterrenrestaurant. Maar zij sprak: "Ik niet snappen allemaal. Ik werken kunnen, maar niet kennen taal."…

En het gevolg is nu van dit verplegen dat ik haar steeds de mantel uit moet vegen.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…