Alle inzendingen over trap OR leven

Het is een bedrog het sprookje dat hij vertelt ik trap er niet in.…

De overtreffende trap van warm is: "hittegolf"…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Trap de deur in, overbluf me, laat me zien hoe het kan zijn, doe me weer opnieuw geloven, in een liefde zonder pijn. Haal me over, verras me, duw mijn angsten maar opzij, trap de deur in, steel mijn hart, breng het beste terug in mij....…

Ik had je beet Het is geen grap Ik had je hoog Daar op die trap Totdat je beet Je nam een hap Ik liet je los Daar op die trap Daar ging je met Gezwinde spoed Eerst je hoofd Tot slot je voet Ik dacht nog even Dat je sprak Het was je nekje Het zei: “krak”…

Ook ik loop op die lange, witte trap Een klim van honderdtachtig treden hoog Ik voel de longen, voeten, maar het oog krijgt rust… ziet overal het vakmanschap Het zicht rondom verplettert mij… en plots begrijp ik al die Rotterdamse trots…

Lente: een groene ademtocht in overtreffende trap…

Een vriendschappelijke wedstrijd een vriendelijke man met vlag, een boze puber die niet inzag, dat geweld niets oplost, een paar schoppen, een paar klappen een trap na, en geen dag, is hetzelfde voor de familie van de man, met de vlag, na die vriendschappelijke wedstrijd die het leven kostte aan de man met de vlag!…

patroon De klokkenluider Praat nooit Maar luistert zacht Hij weet Dat het leven Altijd opduikt Onverwacht…

nog kraakt de trap als ik de hemel bestijg is het weerspannigheid of zijn het zaken die ik liever verzwijg het leven heeft cadeaus gegeven met hun opsmuk ben ik blij maar in het licht van boven verkleuren zij al snel tot snuisterij toch kom ik niet met lege handen aan mijn naam op aarde blijft gewoon onder de gedichten staan…

Ik hoor je al gaan de trap op anders zit ik hier nog hoor ik je…

een enkele keer ga jij nog weer naar boven de poppenkamers lijken nu steeds verder weg de trap was nauwelijks te belopen maar hun ogen hielden jou niet van ze weg je hebt ze aangekleed met alle zorg en liefde in die jaren zij gaven jou een evenbeeld vertellen hoe jouw leven is gevaren met wie je bed en dagen hebt gedeeld je…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Er liep een keer een ooievaar de trap af naar benee Hij had een kindje in zijn bek, dat bracht hij met zich mee De ouders vond hij boven niet, dus moest hij naar beneden Maar halverwege op de trap, toen is hij uitgegleden Het kindje kwam nog goed terecht, het landde op zijn veren Zo zie je maar, een ooievaar kan ook nog steeds wat leren…

we dansten op een trap naar de hemel, onbeholpen klef zoekend hoe oud waren wij twaalf, dertien ?…

uitgestorven pleinen en straten huizen in de schaduw hun reikwijdte van glazen muren verschuilen geen optie zelfs niet onder de houten trap in het voorportaal het is stikken of leven het glas is immers geen pantser ergens dwaalt het door de kamers likkebaardend ladderzat als een valse profeet spijkert eenzaamheid haar vast…

Ik wou dat er een trap was vanuit de hemel naar beneden Zodat jij die trap naar huis kon nemen Zo dat ik je een kus en een knuffel kon geven Jou kon vertellen over alles wat ik hebt meegemaakt in het leven En dat je één dag bij je kleinkinderen kon zijn Het idee is fijn maar het zal niet zo zijn Ik weet dat jij vanuit de hemel over ons zult…

Ik ren en hol, de trap verlost mij van geluid. Daarboven is mijn grijs, Ik trap de ruit eruit. Verlost spring ik mijn vrijheid tegemoet. Haar grijze vleugels strelen mij. Haar ogen stralen, zeggen mij een laatste groet. De auto zwart gevlagd. Een schone witte plek verraadt waar grijs gelegen had.…

de moniale de doorschijnende onthechte elke nacht hoort zij nog getrippel op de trap…

ik bloed als ik mijn dromen zie de scherven glas nog platter trap dat, wat ik eens was ligt op de grond gebroken in de regen glinsters in een plas jij wilde niet in transparantie leven heb jezelf toch aan mij gegeven maar koos voor eigen leven in fragmenten kan ik aan je denken want lijmen doe je niet stikt liever dan je mij…

ik moet ze smeren of vervangen ze kraken en piepen weerstand ik moet mijn rijwiel overwinnen tot dan trap ik mij het leplazarus…

Ik wandel op een bospad trap op een tak krak ik schrik wanhopig ontwend aan natuur.…

Armoedeverzet Trap-vol concentratie-kamp Kolbe's toon-gezang…

van de primaire zin van je persoonlijke bestaan Ga jezelf dus niet overstijgen maar daal af van die trap naar je binnenste binnen en bid, mediteer, voed je stilte De buitenwereld zal blijven proberen je zelfs van de laagste trede van de trap af te duwen, te donderen, te gooien Trap niet in die onzin zinloos geestelijk geweld waar…

Raak de geest schop de taal trap de liefde verkracht verbaal kijk opzij zie geen ogen donder geluk ongelogen pleur de zin scheur en stoot trap de liefde in de goot het hart verward verloren verhard geloven in blind beminnen rot op ga wat anders verzinnen…

Een deur halverwege de trap heeft een trap gekregen twee mannen komen mij tegemoet en passeren me met een korte groet Boven staat politie op de vloerbedekking ligt zand naast een bloempot op zijn kant personeel drentelt met koffie Iemand is foto's aan het maken een ander dozen aan het tellen en overal hangen er vellen Niet Aanraken…

de lach op je gezicht wist wie er kraakte op de trap jij had een uitstekend gehoor voor alles dat leven bezat en ooit beweging was jouw nonchalante streling over de stenen van de muur vertelde van vele jaren vol avontuur door jeugdigen die zo het volwassen traceerden waar jij alles alleen deelde kreeg jij op tal van manieren…

Weer een treetje verder, maar nog lang niet bovenaan 'k ben nog steeds een beetje depri 'k kan nog lang niet alles aan Ja, 'k ben weer een treetje verder maar nog lang niet bovenaan maar ik kan met blijheid zeggen ik heb nooit onderaan gestaan…

Boosaardig trap ik kokkels stuk en verbrijzel nonnetjes. Die lege hulzen achter mij - hoe ruchtbaar nog hun gruis.…