8463 resultaten.
Verloren
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 384 Alles vliegt rondom mij,
ik sta stil,
Ben als en landschap dat liggen blijft,
ook al rijdt een trein voorbij.
Zoveel gebeurd
Mijn gedachten volgen niet
Ik denk aan vroeger
aan alles en
aan de liefde die ik achter liet…
Gemiste trein
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 116 Achter het station strekt zich de polder uit.
Er staat een boom op het punt al haar bladeren
te laten vallen.
In de vroege novemberzon toont zij nog eenmaal
haar volle pracht.
Hij denkt aan treinen die hij wel gehaald heeft.
Wordt dan de boom.
Blij als een schoolkind met een geschonken uur.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
sneltrein
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 976 ik kwam te laat
te laat voor jouw trein
de trein naar niemandsland
kans verkeken, trein gemist
ik miste jouw trein
jouw trein en vaarwel
omdat ik niet kwam
ik miste jouw trein
een spoor
een spoor zonder trein
een trein met jou
zonder vaarwel…
Regenspiegel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 150 Verloren tranen
noem je in liefde
regendruppels
herinneringen
voor het brein
tijdens vervagen
van gevoelens
je draagt een oude koffer
waar de rivier het land verlaat
met een kaartje voor de trein
in gedroomde werkelijkheid
neem je afscheid
van de regenspiegel
die achter de toekomst kijkt.…
De laatste Trein
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 563 Gevangen, wachtend op de laatste trein.
Strijd om leven of dood, wachtend op de laatste trein.
Angst voor de toekomst, wachtend op de laatste trein.
Hoop op bevrijding, wachtend op de laatste trein.
Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein.
Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch
met de laatste trein.…
Spoor
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 651 Vandaag heb je de trein gepakt,
naar een witte wolkenplek
waar bloemen metershoog
samen met kittens en paarden zingen.
Je bent al slapend
langzaam in de trein geslopen
en hebt de muren van ons huis
zwart achter je gelaten.
En dat kleine jongen,
lieve kleine jongen...
dat spoort niet.…
Arnhem- Ede-Wageningen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 339 De machinist waggelt door de halflege trein,
en zoekt zijn locomotief op, het is doodstil,
de trein staat nog niet aan, en niemand die
wat zegt. Gevloek achter de dichtgeslagen
deur. Is er iets met de dienstregeling mis?
Of heeft de beste man problemen met zijn
vrouw?…
Tour de France
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.003 De "trein" van de Tour
wordt opgehouden door
de trein op de rails.
De trein op de rails,
reed misschien wel op
tijd, maar de trein van
de Tour, raakte wél
seconden kwijt!…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
De nacht-trein
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.941 O, gij daverend hart der machien,
en uw God-verloren vlucht,
O, gij kreunende jacht van wiel na wiel,
gij, gij, wroegende zucht
die uit de schoorsteen viel;
en de lange, angstige glijding der sporen
die achter de aarde reeds het gerucht
van de verre trein doen horen.
De nacht-trein die gilt en loeit.…
Haiku plus #1
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 361 De trein volgeladen
met in zichzelf gekeerde mensen
geen spoor blijft achter.
De tijd likt zijn wonden
op de vleugels van het getij
hopend op een wonder.…
Achter mijn gezicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 543 Ïk weet nog precies hoe het voelde.
Ik weet nog precies wat ik hoopte dat je zou doen.
En wat je natuurlijk niet deed.
Ik wist toen al, dat je het niet zou doen,
niet omdat je het niet kon, maar omdat je dat nou eenmaal altijd vertikt.
Ik weet nog dat ik toen twijfelde.
Of ik mijn gezicht moest laten zien,
of hem standvast moest blijven verbergen…
achter de dagen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 295 de wind ruist niet meer
alsof het raam steeds kleiner
wordt
en alle stemmen wegzinken
zoals de zee in mijn
woning
ik had nog bomen
geplant en duinen
meeuwen en een schreeuwerige
namiddag
maar mijn kamer werd zelden
door zon gedragen, noch door het meisje
dat de straat uitliep
ze zag me niet, las geen dagboek…
achter de wereld
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 350 de klok staat stil
ik twijfel
op straat wacht de wind
uit alles en binnen handbereik
misschien moet ik de weg van de wolken volgen
of tussen oeverwilgen
omlaag gedragen
waar vogels zich verspreiden over de laatste
dunne waterrimpels
omdat ik te zwak ben om te baden
in de dagen van mei, in de geur van pinksterbloemen, waarheid…
Een voorstander
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.447 "'k Ben v o o r de waarheid!” Goede man', ’k geloof het graag;
Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…
achter mij laten
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.139 Jij laat me achter, de zon zakt weg
Kou komt er voor in de plaats
Vragen vervullen mijn hoofd
Sterren zie ik niet die boven mij verschijnen
Ze willen laten zien dat het donker niet overwint
Maar ik denk met mijn ogen dicht
Scherm mij af tegen de hoop
Tegen het licht wat wil schijnen
Mij het donker uit wil leiden
Ik laat mij zelf achter in…
Koninginnedag voorbij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 398 Het nieuws schokte en deed verdriet
de eerste mei
Koninginnedag
voorbij; in aangenaam en mooi weer
tekenden zich gestaag sluiers
aan voorheen wolkenloos
gewelf. Azuurblauw
in lijnen, werd asgrauw moment
van volle bloesem. Geheel zwart
Jonge vrouw geknakt
in de bloei van haar leven
Zij genoot na, op
haar fiets terug van feest
Haar…
achter de bocht van vloed
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 282 wij zochten regels
die we ademen konden
een waanzinnige liefde om
afstand te dragen, ons staande
te houden in elkaars lichaam, en uit
zoals de slaap van vogels naar zee
die nooit afscheid nemen van poëzie
van zon en uur, almaar meer
hoe verzonnen wij de echtheid
het ruiken van de duinen, de vele manieren
van gemis en hoe je het litteken…
achter glas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 478 't leven heeft
losgelaten
gisteren
toen de zon
mild scheen
haar gezicht
tussenin
na nachten
van gewilde slaap
er zal nog meer
geschreven worden
morgen of overmorgen
als zij het jonge afscheid draagt
verder weg van vandaag
't leven heeft
losgelaten
wit op hemelsblauwe lakens…
Ik zag je
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 120 'k Deed m'n ogen open,
voelend dat je er was
niet slechts een verschijnsel
nee ik zag, je wazig
als door glas.
'k Was blij je te zien
was al eventjes gelee
'k zie je niet zo vaak meer,
maar volgend keer
ga 'k met je mee.
Dan sla 'k de ruit kapot
met blote handen, heus
want daar waar jij steeds weer heengaat
daar wil 'k zijn samen met…
Achter de coulissen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 179 Dan schuiven de maskers
met de panelen; sluiten de gordijnen
achter het verhaal.…
Nieuwe Tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 131 Een trein raast met grote snelheid
het landschap voorbij
Achter het raam staart een meisje
In gedachten verzonken
Op de achtergrond klinken stemmen
en het gerinkel van mobiele telefoons
Het is niet meer wat het was,
Het zal nooit meer terugkomen
De stad is een machine
Onpersoonlijk en dynamisch
Men weet één ding zeker:
'We leven…
Genieten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 108 Dolend op het spoor
Verborgen achter glas
Zie ik kilometers groen
Voornamelijk Hollands gras
De tijd neemt mij mee op reis
De aankomst is bekend
Vertrekken is niet echt mijn ding
Hoewel ook dat snel went
De mensen in de trein
Zijn rustig en gedwee
Wat is de wereld mooi
In zo'n stilte treincoupé…
Bericht aan de reizigers
poëzie
3.0 met 176 stemmen 30.430 Groet minzaam de stationschefs achter hun groen hekken,
want zonder hun signaal zou nooit één trein vertrekken.
En als de trein niet voort wil, zeer ten detrimente
van uwe lust en hoop en zuurbetaalde centen,
Blijf kalm en open uw valies; put uit zijn voorraad
en ge ondervindt dat nooit een enkel uur te loor gaat.…
ontspoord
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 343 over de dood en zijn dans
de bruid en haar sluier
de kerkers van het denken
achter deuren van angst
pijn van schreeuwend paars
in samengeperste vuisten
langs tollende muren
dwalend in gapende echoes
de trein vertrekt vandaag van spoor acht
schreeuwende uren
zwart vochtig en stil
cipier geworden beeld…
Mijn land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 39 deze trein wil zitten
Met mensen die hun blik
nu anders richten
Niet op mij
maar op zichzelf…
Verhevigd bewustzijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 121 Was het toeval of
voorzien,
Was het toen lust of
liefde?
Op afstand keken wij
elkaar plotseling in d'ogen
Een heel mooie tijd van
nazomeren onderweg naar
Binnenkort in de maand mei, leggen
verliefde vogels in meervoud hun ei
Ook al was het toen eerder
op afstand
Het maakte mij blij…