100 resultaten.
Vergeleken met toen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 47 glimlachend
wendde zij
zich af
weer had ze
in de spiegel
gekeken
zichzelf
vergeleken
met toen
naar een
oordeel werd
niet gevraagd
en toch
ontdekte zij
voordeelpunten
als reactie
op die lach ja
haar sterkste troef
ontwapenend
bij inzet en
afrekening
nog zwaaide spiegel
de lach terug in afscheid
met koesterende aai…
Tot daar zal ik je brengen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 De wind zal ons meevoeren,
terwijl we verder spelen,
onze handen gevuld
met een laatste troef;
niet bang meer nu
voor de dag van morgen.…
"Oude" Vrouwtjes...
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.549 Wij, de oudere mannen, weten het:
IJdelheid
's mannen troef
des vrouwen haat
"oude" vrouwen hunkeren nog...
Helaas.…
Het feest dat stilte heet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 230 ik rust
in de hoeken
van mijn geest
heb me teruggetrokken
van het feest
dat leven heet
geraaskal
en geroezemoes
ego’s zijn weer troef
in het eenzijdig
woordenspel waar
luisteraars ontbreken
prietpraat
overheerst
is morgen al vergeten
ik ben het zat
wacht in de hoeken van mijn geest
op het feest dat stilte heet…
Mama
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.390 Een telefooncel, stad bij nacht
Een jonge vrouw, koud en nat
Een trillende hand die haar afkomst reeds begroef
Toetst een nummer in als laatste troef.
Een vreemde stem die informeert
Of mevrouw de kosten accepteert
En dan de zin die een moeders' hart doorklieft
Mama... kom me halen, alsjeblieft…
Haar laatste kaarten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 295 Verdriet was troef.
Echtgenoot, kinderen
en kleinkinderen
bleven achter,
verweesd.
Voor wie legde zij welke kaarten?
Niemand komt het ooit te weten.
Waar wij wel zeker van zijn:
wij gaven haar onze harten.…
Stilt de hemel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 100 als licht
kraakhelder blijft
verstijft de zon
is de matrijs kapot
waarin warmte en
wondertjes wonen
het soepele dat
danst en zingt
verstart in gaan
stilt de hemel
in een koud en
kil onaangedaan
kom maar wind
vlaag een lieve
eerste lentebries
nog is het wat vroeg
maar kraakhelder
wordt geen troef…
Pit
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 2.079 De dood die onverwacht kwam
Hij speelde mededogen
Ik keek rustig in zijn ogen
Hij dacht te winnen toen hij nam
Met hem verdween de stille rouw
Twijfel troef zet roem in gang
Van pril begin tot durend lang
Kaarten zonder harten vrouw
Leven, omdat ik niet verloor
Ik geef het nu zelfs door…
Vliegende maan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 685 De plichtpleging hangt als
stille troef aan de wand.
Grijs,
licht en donker.
Vooral donker.
Stramme olie kruipt
over land.
Koud,
zoals het weinige warme
weerloos is.
Seconden gaan traag,
zodat
niets blijkt te zijn wat lijkt,
zoals
de Blauwste Maandag.
Zoals vandaag.…
VISSER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 169 Het schip ligt hoog
en droog
op het zand
ik voel Zijn hand
je gaat van loef
dat is je troef
de plaat is zijn plaats
van Griendvisser
naar Engelsmanschipper
de zee op drift
immer van keer naar keer
als ik kijk
twee kilometer ver
dan keer jij weer
het schip in het vizier
daar ga jij
als een strandplevier…
hoge ogen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 3.233 graafschap, heerlijkheid, baronie
wentelden eeuwen in fortuinen
tot één hunner erfgenamen
't geheel herschiep in loze puinen
's nachts rolden de dobbelstenen
blikten kaarsen vette troef
bridge en poker amuseerden
tot het eindigde in poef
kapitaal werd onvermogen
door de drang naar hoge ogen…
Dik vet fake.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 187 Een mega vrouw koop je nooit
Met geen geld ter wereld
Halfnaakte - dames - zo botox geïndoctrineerd
Armoe troef
Ware Valentijners ik tel ze net niet op één hand
Less is more
Taalkundig onderlegden
Enkelingen die nog weet hebben van de unieke klassieker
Ik doe wat binnen mijn vermogen ligt maar
..... wat een angst ...…
Zo te zijn als sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 In blakend goud ontmoet ik jou
aan het eind van mijn eerste levensjaar
al zie jij er ouder uit geef ik
je toch mijn hand en vraag je
om voor even mijn moeder te zijn
niet te lang, want moeders sterven
voor je ze kent en het geluk
wat ik lees in het venster van mijn
buurman is gelijk vaders troef, de kaart
die hij nooit heeft gehad
afscheid…
Zijn flamboyante spel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 203 met gulle hand
gaf hij de kaart
geluk nog in de ogen
zijn flamboyante spel
had met zijn maten
totaal geen mededogen
hij heerste over troef
en blufte slagen binnen
ontmoette toen de schoppenvrouw
de kentering kwam snel
onthutst ontblote hij de billen
zij kaalde hem tot op het vel
zwier en grootspraak
zijn verdwenen nu aast hij op…
Van Hard naar Hart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Onverdraagzaamheden spelen troef.
Afgunst voert oorlog.
Onze harten kloppen levenslang in vrede.
Ik open een raam en kijk naar buiten.
Ineens zie ik, hoe mooi onze wereld is!
Laten we onze harten voor elkaar openen.
Laten we uitzien naar wat er dan gebeurt.…
Het eindigt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 414 Hier op aarde
Hebben de goden
Hun macht reeds verloren
Ieder doet wat hij wil
Ieder doet naar eigen zin
Dat was niet
Hoe de goden het bedoelden
Zo velen
Tè veel
Tè machtig
Zelfs voor een god
We stoppen het leven op aarde
Zonder dat wij dat willen
En beseffen
-
Kortzichtigheid troef
-
Wij graven ons eigen graf
Het stopt
Het eindigt…
Ëight smakelijk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 101 "Acht" in het Engels
Lijkt, zo U weet,
In fonetische zin
Op ons woordje "Eet"
"Wait" als je 't opzoekt
Vertaal je met "Wacht"
Maar "Lait" heeft totaal
Niets te maken met "Lacht"
Voor wie zelden lacht
Is het eenzaamheid troef
Schijnt zelden de zon
Lijkt het leven vaak stroef
Dus trek erop uit
Dat is écht noodzakelijk
En gaat U uit…
De mysteries van het leven
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 45 Moet men roekeloos wezen of is
de voorzichtigheid de troef
die het wordt?
De mysteries van het leven.
Slapend lijkt het of we gaan.
Alle tijd duurt slechts heel even.
Is voorbij voor we verder gaan.…
wilgenfluitjes
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 61 in de oorlog van 40-45
was miserie overal troef,
veel eetwaren op de bon.
toch deed mijn vader
alles wat hij kon
voor zijn kinderen
en onze maatjes in de buurt
de geladen sfeer wat op te krikken.
hij trok met ons naar de waterkant,
bij de wilgen.
voor iedereen van onze straat
sneed hij een wilgenfluitje.…
De boventoon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 227 zij zijn weer terug
de stemmen in de
boventoon van het geroezemoes
ze schilderen woorden
in ongehoorde kleuren
raken aan het onderbuiks gemoed
door hun scherpte
vallen schellen van de ogen
worden onzekerheid en angst weer troef
zij jachten en jagen in
spiralen van terreur en geweld
maken van de anoniem een dode held
er is een god…
in zwart
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 463 in zwart gekleed
zijn wij beiden
door faun en elf
verleid
een verhaal is nooit
voorbereid
ook niet toen poorten open sprongen
ook niet toen wij engelen konden horen scoren
in de kerk en kerkers
wij de machtigen altijd doorgronden
geen leger is genoeg
geen bom, geweer of troef
zal dit licht ooit doven
kijk en wacht
ooit kun jij ook
in…
Met opgeheven kin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 458 ik heb je hand
niet laten harten
in het kaarten reiken
tranen in je stem
konden mij voor
even niet bereiken
in de dossiers
herkenden zij en jij
tal van gelijken
jouw eerlijkheid
is troef en godzijdank
nog overal te ijken
speel geen haast in
het kaartspel van de azen
geven breekt te vaak de glazen
loop met opgeheven kin
de grote…
Nodig
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 253 Zorg dat ze je nodig hebben
dat ze een klein beetje
niet zonder je kleuren
tijdens het zonderlinge
woordgebeuren
want ben je overbodig
dan geven ze taal
komt er zonder te weten
een einde aan ’t verhaal
verdwijn je langzaam uit zicht
van je laatste droef gedicht
verlies je langzaam het moraal
door het geweten van de taal
troef ze…
Het jongste ijs
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 59 de grafieken
van opwarming
en klimaat-
verandering
verdwijnen als
de eerste vleugjes
winter en kou
verschijnen
dan zijn sneeuw
en vorst weer troef
ook al is het jongste
ijs nog stroef
de garderobe wordt
snel aangepast
met wollen trui
en dikke warme das
donkere nachten
somberen in weinig
perspectief zo wordt
de mens een dief…
Antiek en schaarste
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 54 verlichting
in perfecte balans
een glimlach van
het peil art nouveaux
toch sprak
ook hier
entropie al
onverstaanbare
woorden op
waarschuwende
ondertoon
want gangbaar
blijven had zo
zijn onderhoudsprijs
waar antiek en
schaarste het
aanbod bepalen zal
de vraag nooit dalen
naast calamiteit
trekt onkunde de
gevaarlijkste troef…
De tap van ongeduld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 90 proef gaten
in gebakken lucht
mensen praten niet
maar kwaken elkaar
de decibellen terug
het onverstaanbaar koor
schuift door naar waar
leeghoofdigheid de
magen rap vult aan
de tap van ongeduld
verhitte koppen
dichter bij elkaar in
alcoholische gezelligheid
vuisten op tafel als het mes
niet van twee kanten snijdt
de kroeg is troef…
Schone schijn
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 409 wolken schuiven samen waardoor contouren
langzaam duidelijker worden staan ze
oppermachtig hoog aan de blauwe hemel
licht grijze randen kleuren donkerder
verraad eveneens de wind het naderend onheil
die de was harder doet wapperen aan strak gespannen lijnen
speelt de zon haar laatste troef uit
keert hen de rug toe, en tovert een regenboog…
Het juiste woord
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 229 stromen
de tijd gaf me de ruimte daar aan te bouwen
misschien bovenmenselijk om te dragen
maar toch
het kan je innerlijk sterk maken
hoewel de botten kraken
het juiste woord vond bij de bron
waaruit ik kracht ging putten
nu in mij latere leven kan benutten
is positiviteit
geeft me hopelijk de tijd die goed te verdelen
wil mijn laatste troef…
Geen gezelschapsspel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 72 omgeven ons met
spullen zonder leven
een decor
waarin wij figureren
het voetlicht gaat
pas aan na uitproberen
we spelen geen
gezelschapsspel
ploffen neer iedereen
bekijkt het zelf wel
in verder gaan
knippen lichten
gaat verwarming bij
naderen vanzelf aan
maar het huis voelt leeg
de haard brandt kitsch
onpersoonlijkheid is troef…
Een dwarse streek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 209 nog staan de instrumenten
wat donker afgesteld
want somberheid was troef
maar uit de bak
trekken toch al snel
hoge tonen aan een speelse bel
een dwarse streek
over slaperige snaren brengt
het pril geluid niet tot bedaren
zij lijken nog ontstemd
maar als de zon gaat schijnen
zullen dissonanten zo verdwijnen
dan gaat het lentelied…