Alle inzendingen over troost OR liefde OR hart

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Wat was ik bang je te verliezen, wat was ik bang, zonder jou te zijn, had het echt niet in de smiezen, ik deed mijn hart onnodig pijn... Wat was je lief om mij te troosten, wat was je lief, door er voor mij te zijn, kan ik nu jouw liefde oogsten, is mijn hart niet van porselein...…

de bodem van ons hart, maakt dat de pijn die vaak de liefde geeft versmelt met de tranen van het eenzaam hart…

O spreek, mijn hart, waarover wilt gij klagen? Ik dorst naar liefde, en haat is om mij heen, Ik zoek naar recht, en onrecht heerscht alleen- Wees sterk mijn hart, haat, onrecht kunt gij dragen!…

En 'k dwaal, een blinde hond gelijk, door dralige lente-roken, mijn hart van alle liefden rijk, mijn hart van liefde verstoken.…

De lach vanuit je hart Die twinkeling in je ogen Jouw enthousiasme bij weerziens Je enorme bevlogenheid Die innige omhelzing Jouw warmte die ik altijd zo voel, ook al ben je niet in mijn buurt. De troost die ik je mag bieden Mijn houvast wanneer ik dat nodig heb Jouw onvoorwaardelijke liefde. Schat, Ik koester het!…

waar jouw fijnste lach nooit meer zal stralen wij die zachte stem bewaren in het hart jouw gegeven liefde ons dierbaar was hoopvolle ogen die kleurden de nacht zoekt ons verdriet troost in het dromen waarin de eeuwigheid jou omhelst vragen wij engelen neem haar hand laat zij ook morgen leven in ons hart…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

Troosten Mag ik je troosten, als je verdriet hebt in een tijd van onzekerheid. Mag ik je troosten met woorden en liefde. Mag ik je troosten, ook al is het op afstand zo ver van elkaar vandaan. Je moet weten: 'elke dag, denk ik aan jou lieve vriendin.' Kon ik maar even bij je zijn om je te omhelzen en met je te praten.…

Troost, een zielekus die als een zachte deken het koude hart warmt…

troost is ook herinnering de foto van voorheen de warme liefde van weleer die zo plots verdween troost is de herinnering van het prentje aan de wand jouw naam die ik ginder schreef in het toen nog warme zand...…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

‘s Avonds stromen de buren samen in de kapel van het oude gehucht, waar wij onze moeder ontgroeiden maar gevangen bleven in haar hart. Hier is het licht der vele kaarsen, de troost der 50 weesgegroeten gemompeld door de eenvoudigen. Hier is de liefde van ons volk.…

dans met me ik troost je ik troost je in mijn armen. dans met me mee naar de wolken waar de zon schijnt. huil en schuil maar ik neem je in mijn hart mee.…

en het meisje, zij huilt door verdriet overmand geen troost kan helpen verstoot reddende hand haar open jeugdige geest opgesloten in trieste smart keert zich binnenwaarts kwijnend in gebroken hart deerniswekkend in tranen wil zij geen liefde meer kennen zal haar troosteloze ziel ooit aan eenzaamheid wennen?…

Troost voor mij en de toekomst. Tranen niet verloren gaan, worden opgevangen, en weer toegevoegd. Vierentwintig jaar pijn gebruiken om liefde te herontluiken. In een ander verweven. Uit elkaar gewreven. Op de huid gezeten. Het brein werd verweten: Dat liefde niet bloeide. Ons hart niet samen groeide.…

Gekweekte rozen, hebben hun geur verloren. Smakeloze tomaten, smaken naar water. Haastige mensen, zijn hun diepe wortels kwijt. Neem een moment om stil te staan. Vertraag uw moderne klok. Denk aandachtig na. Het is koffietijd.…

die troosten met hun hart.…

in mijn eiland van liefde begraven…

wast, over de voeten van de Dood, de derde Gast,- -Lieve, o Troost mijner ogen, en gij mijn Liefde, o Leie, dan zal mijn hart voor 't laatst zich in uw zijn vermeien, en zal ik, groetend, dankbaar zijn wie, ongenood, bij 't maal zijn plaatse neemt als bedelaar: de Dood.…

Toch mag je huilen lief kind want ze is altijd bij je om je te troosten als je het moeilijk hebt kijk maar in je hart, daar is ze…

Twijfel, troost, liefde en waanzin Denkflarden van hier naar daar Zie je wel, maar vind je niet Wat is wijs…

Toen zij mijn hart gebroken had reed ik huiswaarts op mijn fiets en zocht naar nachtelijke troost in dertien gore kroegen. Dronken van verdriet en vodka en stoned als een aap kwam ik ten val en brak mijn beide polsen en een rib.…

Vraag me je te troosten en ik sla mijn armen om je schouders. Vraag me voor je te vechten en ik ga voor je door het vuur. Vraag me je te laten leven en mijn antwoord kan alleen maar zijn: "Ik neem je mee in mijn hart"…

De troost slaapt aan mijn voeten, want in winters wentel ik mij in dekens, en niet in weeë heimweeflarden die ijzig hard mijn hart verwarren. Hij slaapt de winterslaap, mijn troost… Dit huis, met warme binnenbuik, stilt nu het wrang verlangen naar zoete oude dagen waarin ik onbevangen kind was, en zorgeloos.…

maar troosten Rode rozen op je graf Denkend aan alle liefde die je gaf Dood Ach... lieve opa Rust maar zacht…

gedoemd om droevig te leven is ieder die teveel liefheeft nog nooit hield mijn hart het tegen de liefde die te groot verdriet geeft weer zocht aan jouw borst mijn gemartelde hart zijn rust dat wil troost voor de brandende dorst en wordt niet geslecht door lust En altijd zal men boeten voor iedere liefdevolle daad tot de wellust der laatste…

Laat mij de nacht tot vriend en rust in rouw, dat ik hoor op mijn hart het geklop van mijn vrouw. Dat ik hoor haar vermaan, verneem haar troost, haar liefde tot mij en de angst voor haar kroost. Laat mij de nacht tot vriend; de dag is wreed. Te nacht komt mijn dode en sust mijn leed.…