7147 resultaten.
mijn tuin
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 567 poot ik de planten
eerst de rozen van de hoop
dan de randen van verwachten
en ik bezie de biotoop
waarin alles kan gebeuren
verboden voor nieuw puin
ik weet: geen groene vingers
maar hou weer even van mijn tuin…
Brutale donder.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 304 je slopen wilt
Bessen en noten
Restjes eten voor de mussen
Waarvan je er laatst nog zelf een at
En maar schelden tegen de kat
Brutale donder met pit
Door de openstaande schuifdeur loop je naar binnen
En dan weer terug, alsmaar scheldend
De honden verbouwereerd achterlatend
Grote sterke mooie brutale donder
Jouw zwart en wit
Wat zou mijn tuin…
De Tuin van Eden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 645 Vaak kijken we vol heimwee naar elkaar
als we ´s avonds zitten met glazen drank
denkend aan andere tijden en aan
de tuinen waarin wij toen leefden.…
Rode rozen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 718 Tegen het oude hek, gehurkt,
z'n hoofd een beetje schuin,
wijl hij aan z'n pijpke lurkt,
overschouwend 'hun' mooie tuin,
dwalen zijn gedachten naar
het leven met lieve Katrijn.
Kon hij één moment maar,
kon hij even nog bij haar zijn...…
Dansen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 111 Sta voor het raam kijk naar
de tuin die wordt beschenen
door het licht van de maan.
Tussen bloemen en paadjes
zie ik een meisje sierlijk
dansen in het maanlicht.
Donkere haren omkranst als
een boog om haar hoofd, haar
jurkje zweeft om haar benen.…
Zomertuin
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 339 In mijn zomermorgen-tuintje
als het glinstert van de dauw,
komt de zoete geur mij tegen,
zoet van thijm en blauwe regen
en het krieken van de dag
schildert zacht lavendelblauw.
In mijn zomermiddag-tuintje
als het schittert in de zon,
haalt een legertje van bijen
stuifmeel uit de akeleien
en een koninginnenpage
fladdert bij de regenton.…
Tuin
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 100 de wind vergaart dode bladeren
in een hoek van de tuin
om ze later weer overal rond te strooien
ondertussen snij ik oude takkenbossen
tot eerste wintertijd…
het plan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 225 zo ver en dichtbij
binnenste buiten gekeerd
in mijn eeuwige mijmering
bang voor het streven eet je niet
dat wild kind stil staat onder
gelopen door het licht van een
prinses van de sterren herkenbaar in verzen
geschreven in de tuin op
een zomerdag van een kathedraal
speerruiters bewaken deze muren van
de pijn als kiespijn mis jij in…
in paradisum
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 160 nog mag dromen
met blote voeten op het prille gras
waar jij vandaag weer tot jezelf kunt komen
en kind mag zijn zoals je vroeger was
het stille water spiegelt hemels blauw
in deze open tuin die wacht op jou
met dank aan de open tuin van cees verkerke (zie foto)…
Franse tuin
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 177 ooit was ik keurig getrimd
gewied en heel formeel
mijn buxushegjes strak
geplant in rechte lijnen
tot stormtroepen mijn lijf
met schoffels en houwelen
kliefden, hakten en verbrandden
nu haak ik mij aan elke steen
door de modder naar de meet
maar in de grond
ben ik nog steeds dezelfde
kleine Franse tuin…
Tuin
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 490 Achter ons huis ligt een tuin
hij is niet eens zo klein
een stuk of dertig aren
moet hij zo wel zijn
éénmaal in de week
dan maai ik het gras
en loop daarbij te wensen
dat het gazon kleiner was
ik maakte ook wat perken
een bloemetje staat fris
ik weet nu ondertussen
wat onkruid wieden is
over het hele karwei
loop ik te klagen en te…
Een dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 175 Er was een zondag
Waarop ik bewoog
Met liefde in mijn zog
De tuin was groen
Ik waste en ik droogde
Wapperende lakens
Terwijl alles zong
Ging ons samen
In mij rond en rond
Het bezorgde me
Keer op keer
Extase…
De (on)geplande tuin
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 165 Als men een tuin plant
Blaast de natuur er zomaar
Royaal leven in.…
De tuin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Ik wandel door de bossen
ruik de geur van vrijheid
ik mis niets, ik ben gelukkig
Ik loop langs een tuin
zo mooi als een paradijs
ik mis iets…dit paradijs
Ik zie mensen naar me kijken
lach hen vriendelijk toe
tranen stromen over hun gezicht
Ik blijf staan voor het hek
de barrière tussen hen en mij
ik wil bij hen horen
Ik voel een…
Haar tuin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 83 Zij gaat de tuin in.
Hij is stil,
het enige wat ze hoort,
is het kraken van haar knoken,
wanner zij zich traag buigt,
om wat onkruid weg te plukken.
Onkruid moet niet denken
vrij spel te hebben, hier in haar tuin.
Zij is de baas.
Deze tuin heeft zij ontworpen,
bomen en perkjes met bloemen
en haar rust plekje.
Dit is haar rijk.…
Tuintalig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 500 hoe oud mijn tuin wel was
in zijn fraaiste kleuren
leert hij taalwoorden:
sapstroom - buikrivier -
seizoensgebonden honger
hij droomt van zon
en maan en sterren
van eenzelfde makelij zegt hij
zoals een mens ooit amoebe
zo werd ik net als jij
met een durende kracht
om de kleur te bewaren
het hout te behouden
als een toegewijde…
Landerig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 In de tuin speur ik vermoeid
naar nieuwe vijandelijkheden,
dat valt mee, een stadstuin is de Gaza niet
al valt er een merel door de heg,
het maakt niet uit, de kat is comateus thans.
Ik orden mijn gedachten, in stilte nu
want Feind hört mit al ben ik zelf
mijn ergste vijand, misschien, wellicht..…
De verwaarloosde tuin
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 189 In het droge zand een paar oude kruiken
verwelkte bloemen tussen de struiken
verwilderde planten tussen de bomen
van een mooi gazon kan ik slechts dromen
in mijn kleine tuin staat het onkruid hoog
maar ook een beeld met pijl en boog
haar smalle linkerschouder is ontbloot
ze is gemaakt van afvalhout en schroot
het meesje en de merel…
Winterklaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Ik deed - vandaag - de
bruinige bladeren bij
elkaar. Bedekte er de
de vaste planten mee
Legde het loof van
tomaten op de hoop
Stalde de tuinstoelen
in de houten schuur
Deed de deur van
de serre dicht. Hing
het slot eromheen
Het metaal schuurde
Een oud bekend geluid,
dit piepen en dit kraken
Het deed me denken aan al
die vorige…
Verleden
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 217 Soms krijgt verleden
een staartje ....
Sinds we in elkaar 'wonen'
zijn we nooit
verder dan
een hartslag verwijderd
van de ander
dat is houden
van elkáár…
mijn pakhuis
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 kroop ik weer bij jou
trok mijn helft van het deken
naar me toe, zegende het huis
en zijn bewoners en droomde
van tuinen in Mexico.…
Gouddraad uit vlas
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 193 Het liefste van voorbij
is zo verweven
door mijn leven
als een bundel gouddraden
verkregen uit het vlas
het voelt nog steeds
zacht strelend
als zoete bloemengeuren
in een zomerlied
die mijn dagen doen kleuren
dat helend
opklinkt uit verleden
hoe intens
onze liefde was…
Nooit meer slaaf.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Reeds lang
diep in de schedels gevallen ogen,
gebroken ruggen,
vergane oren,
zullen niet meer zien,
niets meer voelen,
nooit meer horen.
Laat staan spreken.…
een schim
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.896 gelaten gezicht
mijn toekomst was weer
op het verleden gericht…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Verloren en vinden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 201 Een dag zonder iets van jou te horen
voelt als bruin brood eten, zonder enige volkoren,
als een stadje zonder toren,
als een zee, waarin een schip verloren,
als een tandarts zonder boren,
als mist 's morgens zonder ochtendgloren...
en toch, vandaag was ik weer als herboren,
voelde me zelfs uitverkoren,
want mooier nog dan klokkenspel en haar…
huizenjacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 408 Dun als krijt
Staat je leven
Op steen getekend
Foto’s van stof
Zelfs al heb je
En houd je in kluizen
De meest tastbare relieken
Niets verdrijft de angst
Van een toekomst
Die schromeloos
Met een wisser in de hand
De tuin van je verleden
Hertekent tot een stad
van nieuwe dromen
zeker als die morgen
dwaas heet
en ‘s nachts in bed…
Wederwaardigheden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 86 zij vertelt mij alle dagen
in jubelen en klagen
haar wederwaardigheden
wij delen het verleden
altijd op pad
naar iedere uithoek
of hooggelegen oord
overal wordt zij gehoord
stuwt met vaste hand
haar bagage vliegensvlug
over zee en land
barrières kent zij niet
geniet soms even
in de luwte van mijn tuin
dwarrelt wat met bladeren
ritselt…
Blauw in wolkfestijn
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 311 het uitzicht
oogt hemel
blauw in wolkfestijn
de tuin
kleurt meerjarig rood
in winterse borders
het huis
is warm en licht
door de lach in je ogen
maar de kelder
is gesloten met
stenen uit verleden
de specie
brokkelt in
een nieuwe wind
we hebben
alles open gebroken zonder
fundamenten te slopen
toch zal het
nog jaren…