Alle inzendingen over twaalf slagen

Ik was pas twaalf En werd geroepen door God Zei mijn oma serieus als een gebod Nadat ze kaarsen had ontstoken En haar gebeden waren verhoord Ik was pas twaalf En werd acuut misselijk Van mijn allereerste kopje koffie Met een flinke scheut melk doorheen Zeeg ik als een rozenkrans ineen Ik was pas twaalf En geloofde zeker nog niet…

Om tien voor twaalf vroeg ze me ineens: wil je worden begraven of liever gecremeerd ~~~~~~~~~~~~~~ Om vijf voor twaalf wist ik het antwoord: mag ik er eerst een nachtje over slapen ik sluit m’n ogen er nog even voor…

Soms is het 1 over twaalf in mijn leven Maar dan zet ik de klok 3 minuten terug Dan is het weer 2 voor twaalf De hoogste tijd dus, dus 4,5,6 er tegenaan Veelal lukt het dan omdat 7 mijn geheimcijfer is!…

mijn hart tikt sneller dan de tijd door mondig opgewonden zinnen en ademloos opnieuw beginnen ben ik het ritme even kwijt…

Of het nu een zandbank was de top van een heuvel die uitstak met zijn moerasceders van eeuwen her Heden ligt het eiland hier de trots van het Trasimeense meer waar Hannibal voor het eerst de hoogmoedige Romeinen versloeg ingegraven in hun stellingen zo´n tweehonderd jaar voor de geboorte van de zoon van god de heer Dacht aan jou toen…

berustende grauwheid verdreven door dodend vuur in gruwende kleuren is de geest angstig sluipend heengegaan dan veranderd weer onverwacht snel dit neerslachtig angstig beeld als een penseelstreek vrolijk fel levendigheid in vieve kleur toedeelt de scheur die leven droefheid gaf gelijmd nieuwe vreugde bedeeld neerslag verdwijnt op golvende slag…

Er zijn een aantal zaakjes in mijn lijf van slag Misschien dat het aan het eten lag? Het borrelt en het knettert en ben bang dat het straks spettert!…

er lag een bliksem op het plein toen ik vroeg wat doe je daar wees hij schichtig naar omhoog en zei: ik moest daarboven zijn maar toen ik uit de wolk vloog hoorde ik een hemelse klank werd verliefd op een klok zo rank en verloor mijn opdracht uit het oog ik zei : het is de liefde die je mist en droeg de blozende bliksem heel beslist honderd…

Ik zal het nog een laatste keer vertellen U kúnt het zijn, ú bent misschien die winnaar Draai of druk het nummer, ja, begin maar U kunt nu met het juiste antwoord bellen Ach, helpt u mij toch even; ik ben blond Is het UIT-, of is het VER- of is het ONT-?…

kort gerokt hoog gebeend gitzwart haar en met de allermooiste ogen door schoonheid gelokt stond ik als versteend te kijken naar dat wat ik niet kon geloven…

Mijn eega is wel zo van slag, komt echt niet alleen van zondag, welnee hij heeft het voor elkaar in tegenstelling tot ieder ander jaar: een probleem te hebben met " het uur" Een zucht stijgt op vanaf de bank: de dag duurt zo vreselijk lang, 'k heb het gevoel da'k een maand op ben en een ieder die mij erg goed kent weet: dat zoiets…

Je ziet bij ons al rododendrons bloeien Al schaatsten ze in Groningen op straat Het is behoorlijk mis met het klimaat We doen er wijs aan om te leren roeien En die gedachte is geen flauwekul: Zelfs op de Noordpool was het boven nul!…

De donkerende nacht betrok de wijd gesternde hemel, de rusteloze zee, de hoge duinen, de bergen en de vlakte van het heilig Ilios. Van de ene zijde stonden d'hoge muren der stede in 't flauwe schemeren der bevende hemellichten. Daarnevens legerden de kloeke Trooiers de peerdentemmers. Van alom daar brandden rode vuren.…

zie de zeevogel die met sterke vleugelslag soepel overhelt van de ene kant naar de andere laten we spelen met de wind om te komen waar we kunnen zijn kijken over steile hoekige kademuren zonder angst wuiven wuiven naar de ander prachtig werk aan de winkel kijk de zeevogel doet het al!…

Ons land is in rep, alsook in roer, hoge waterstanden komen eraan stuwen worden rap gesloten, zodat 't water niet de foute kant op zal gaan. Dijken worden gecheckt, en nog eens nagekeken een zakje hier, wat scheppen daar, want stel dat de dijk nu zou bezwijken tja dan zijn de rapen gaar. Voorzorg wordt genomen, niet gering keringen sluiten…

Alom zwaarwegend was de dag verlopen en verlangde naar zijn bed en huis even kwam het in hem op, om toch te blijven laat en ook alleen op vreemde wegen. De motor vol van eigenkracht gaf zelfvertrouwen het licht bescheen 't donker ver vooruit de bochten goed genomen, plots viel regen en bezwoer; ik houd de lome ogen open, wis het voorruit,…

voegde zich bij de de Club van Elf tegen de Belasting op de Lach* hij telde kwam ontsteld tot twaalf hij dacht dit kan niet goed zijn verdulleme ik tel me er zelf natuurlijk per ongeluk bij wel geteld elf bij twaalf pas bij dertien paste hij weer exact in het dozijn -------------------------------------- * De VVD zal 'schouder aan…

Hij floeg de tanden uit mijn bek (vandaar dit laftig fpraakgebrek), maar toen hij éven ftond te flapen, greep ik naar mijn geheime wapen: mijn linkfe hoek, ietf koloffaalf, en hij ging plat in ronde twaalf.…

Als ik het zou durven zou ik slagen. Als ik zou slagen zou ik het kunnen. Als ik het zou kunnen zou ik het willen. Als ik het zou willen zou ik het kunnen. Als ik het zou kunnen zou ik slagen. Als ik zou slagen zou ik het durven.…

De kilometers kruipen nu onder me door ik trap het gas wat harder in het is bijna twaalf Chris Rea klinkt en ik ga maar door Ik besluit: ik ga er voor maar zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Zal ik het wel halen? Het is twaalf nu, ik heb het gehaald Chris Rea klinkt en ik ga maar door dan.…

Op het kruispunt van de Lemniscaat is elke weg dezelfde Iets voor twaalf Tellen elf schaapjes tien dromen Over één werkelijkheid Een datum verspringt Hedens zullen kruisen Een momentum wiegt Om twaalf uur droom ik Negen schaapjes op het droge Verdrink ik zelf de tiende keer?…

ik was aan het strand zag het sikkeltje maan om twaalf uur doven de zee golfde traag spoelde de eerste seconden op zand want voor eeuwig is er niets aan de hand het land fonkelt en brandt in de hoogte van vuren zij feesten nieuwjaar dat slechts twaalf maanden gaat duren…

Twaalf naakte vrouwen masseren hem en zijn hart danst als een derwisj...…

Ik kan je niet zeggen wat ik psychisch voor jou voel de leegte dan wel gewoon lucht of een ademslok; jij geen lucht voor mij, een wijnglas rond en koel, op te tillen en te voeren voor de twaalf slaande klok.…

Het is één voor twaalf. Nu schreeuw je en kerm je pas om bijstand, Maar ben je niet al te laat voor een helpende hand?…

Twaalf gedroogde rozen Voor elke maand in het jaar Voor alle verschillende kleuren Voor die weinige woorden Nu leg ik ze hier Als eeuwige stille getuigen Laat ze verbranden en vervliegen Laat ze naar jou gaan Om weer plezier te hebben Hier op aard Maar nooit om te vergeten Die twaalf rode rozen…

voor twaalf nog maar....…

Tegen klok van twaalf vecht je hard voor jouw leven met mij hand in hand.…

twaalf november, ik word gestoken door een wesp... dag, mooie zomer…

Ook ik was bij de lessen vaak absent En slaagde dan ook niet voor mijn tentamen Of was het sloeg, ik zou me moeten schamen Met spelling ben ik ook niet zo bekend Want wat ze vooraf aan mij toevertrouwden Dat moet je ook maar net kunnen onthauden...…