Alle inzendingen over uurtjes

warmte van die ene liefde ze kon er echt niet meer omheen De liefde was nooit echt verdwenen 't had haar volkomen in z'n macht nog steeds leeft ze van gestolen uurtjes neemt ze mee in dromen in de nacht.…

een grammetje "G" voor wat uurtjes van bevrijding veel te duur betaald…

hij speelde Mozart geschikt voor kleine uurtjes muziek in de nacht…

een grasgroen edelgesteente, ogen als smaragd Ze kijken naar mij vol verlangen Ze staren naar mij vol verwachting Zij dringt door tot mijn ziel Zij komt aan en begint een gesprek Zij weet wat wij willen Ze kijken naar mij, vol verwachting Ze kijken naar mij, verlangen slechts Doorgedrongen tot mijn ziel Spreken we tot in de kleine uurtjes…

Koester gloeiend goud koren huiver zilver maanlicht water leef in laatste uurtjes gedenk die krans van margrietjes zélf gevlochten rond de tere kinderziel…

Ik laat me - als ik dood ben - resomeren In een hermetisch afgesloten vat Ga ik wat uurtjes in een chemisch bad Slechts wat wit poeder zal er nog resteren Mijn nabestaanden liet ik al beloven Dat ik door hen geheel word opgesnoven…

63 lentes zou je zijn geworden vandaag wanneer jouw lijf niet op was geweest dan had je gedanst gezongen, gedronken heerlijk gegeten je had geschreven gebeld en gezwegen had je voorgedragen tot in de laatste uurtjes want de nacht bleek geduldig en triviaal zwart…

De overheid maakt wat mij lief is stuk, Want kennelijk misgunt minister Klink Mij dat ik in mijn kroeg een glaasje drink Tijdens de kleine uurtjes van geluk. Ik vrees dat ik zelfs op een kwade dag Daar én niet roken én niet drinken mag.…

zonder een enkel spoor van twijfel zal ik me er compleet aan overgeven, ik moet niet treuzelen nu of nadenken, maar gewoon me er in storten en ervan genieten, dus geef me een paar uurtjes bedenktijd, dan weet ik het zeker.-…

Margreet had haar auto keurig ingeparkeerd het kostte haar wel wat uurtjes stressen dat mocht ook wel na vierhonderd lessen want zo had ze het nou eenmaal geleerd al dat getoeter had ze eigenlijk ook niet verwacht want ze stond toch keurig recht zo op de A8 ------------------------------------------------ (Vrouwen kunnen niet inparkeren…

Even stilgezet in de vroege uurtjes en verstijfd in dit ogenblik. Het leven door glas omsloten, wasemt kleurloos. Bevangen door de vorst, rinkelen sprieten bij een zuchtje wind, en kleurt de winter bleek van schrik.…

Of hoopt men dat tenminste op te schorten Dan kan ik iets goedkopers aanbevelen: Na school verplicht twee uurtjes buiten spelen!…

Nog een paar uurtjes ben ik bij je. Daarna, mag je met de maan mee. Zie ik je morgen weer.”…

Samen kan je heel veel aan Het geeft diepe zin aan je bestaan. Samen is alles prettiger, leuker en aangenamer Vertellen,lachen of een potje janken,kortom warmer. Samen zijn is dan geborgenheid en tederheid Steeds weer pijn doet het, het nemen van het afscheid. Samen broederlijk delen of geven 't Voelt rijkelijk en tint je ganse leven.…

uur ik ben helemaal alleen mijn uurtje van de dag ik zit, ik hoef nergens heen Zomaar even zitten, gedachten die zweven bak koffie, onvermijdelijke peuk ik kom langzaam tot leven Een ongekende luxe geen radio, MTV of TMF het is stil in "'t Zooitje" van tijd geen besef Ik zou ze niet willen missen écht voor geen goud maar deze uurtjes…

je ademt in de buitenwijk de groene longen van de stad de standaard blond die je als kind al aangemeten was toch trekt als een magneet de binnenstad de bohemiéns en het gemengd publiek de vrolijkheid en de muziek het uitgaan in de kleine uurtjes is spannender dan koffie bij de buurtjes het trekt en stoot weer af de buitenwijk…

als ik miljoenen bezat dan had jij jouw wereld en dompelde je mij onder zinnen met lege woorden zal haar kruistocht evenaren de geur van darmen trotseren met in mijn knapzak een pop voor de troosteloze uurtjes dus jij kwam toch langs op een drafje, amazone jouw houding gaf genot en brak het verzet in mij -------------------------…

je oogt weer ondeugend en kijkt me sprookjesachtig aan zie in je hand de fee verschijnen die staf en sterren laten staan ik tovenaar een snelle paddenstoel met kaarsjes en zacht zicht jij weeft weer sluierzacht ons liefdesbed uit stralen geel maanlicht de open haard is stuk alleen de kleine uurtjes warmen zich in ons geluk…

mijn eenzaamheid gebruikt zijn macht in de vroege uurtjes... van de nacht. dan dwaalt emotie door mijn hoofd, "een fluister" die mijn elan dooft. ik ben alleen en voel de drang om te klagen, stil te huilen... voor minutenlang!…

Diefachtige tijd, die nooit en te nimmer rust mij te beroven van de fijne uurtjes die ik ooit had. Besef dat ik daardoor vaak moe en verdrietig ben en dat de meeste levensvreugd in mij al is geblust. Grote dief, pak nu op mijn oude dag andermaal uw pen en schrijf dat Jenny mij toen voor het eerst heeft gekust.…

zacht knetterde het vuur de verhalen van dronken vlammen in de kleine uurtjes van de nacht als het slapen wacht nog speelt wind met warme en koude vlagen die de gekruide geuren van de maaltijd dragen in het laatste kwartier van de maan hier zacht neuriet de groep hun dank aan de gastheer zingen vrouwen lachend van een goede…

grote heldere ogen van een man, die vroeger tot de laatste uurtjes swingde. je lag daar als een gevelde magere reus snakkend naar adem. je was altijd welbespraakt en ging een discussie niet uit de weg. je praatte graag over het universum, maar nu schijnt een ster voor je in de hemel, daar waar je ziel is.…

De nacht kruipt moeizaam naar vroege uurtjes van de dag. Ik stik in elk woord, in elk gebaar, verloren in het diepste van elkaar. Het ochtendlicht weerkaatst tegen onze zinnen aan. Onverwachts worden armen om me heen geslaan.…

nieuwbouwwijken loopt, en langzaam doorweekt wordt van de regen die al uren blijft stromen, verdwijnt om de bocht, achter de kraam waar op donderdag een moddervette man probeert zijn vis te verkopen voor hij ze zelf allen verslonden heeft, voordat je haar je prangende vraag kan stellen of ze geloofde in een haalbare hobby om de dode uurtjes…

zacht kleuren de jaren die ik In je ogen zie de diepte van je lach een huid vol seizoenen waar zomer nog bloeit en oogst naar volrijp groeit geen spoor van winterse stramheid van leden door kou en gladheid van heden je straalt een vrolijk sportieve ambiance die nog tot in de late uurtjes kan dansen klaar voor een echte winter…

Vage beelden Om mij heen Ik lig hier stil Denk na en luister Minuten smelten Één voor één Onwaarschijnlijk Is de stilte Vreemde tekens Op de muur De slaap blijft weg Ik dwaal in het donker Zo verstrijkt Er weer een uur Nog steeds veel nacht Omringt door duister Nog steeds geen Dromen, slaap of rust Zo gaat het nog wel Heel wat uurtjes…

je hebt een koppel wit gekocht maar 'snachts vliegen je zwarte vogels ongrijpbaar in hun veren tot in de kleine uurtjes blijf je het proberen ze strelen langs je huid in jouw gedachten spreken ze te luid de welbekende zinnen zo vreten ze je op heel diep van binnen je hebt de kooi geopend nog vliegen ze niet weg licht…

Ik leg haar straks neer op het kleed voor die open haard van haar Mijn hart in de bloei brengt een boeketje liefde voor haar mee Ga d'r zoenen tot in de vroege uurtjes woorden zeggen die vertellen hoe ik aan haar heb gedacht vandaag Mijn gevoel in de groei boven de zevende hemel uit in de wolken Streel haar gezicht geniet van…

het zingt in mijn hart het straalt in mijn ogen dat jij mijn moeder bent een uitzonderlijk lieve zo geweldig en wijs ook   als ik slapen wil dan droom ik mij jou die vol vervoering in de schoot omarmend mij steeds nog koestert   als ik aan jou denk jouw liefde die nooit sterft dan straalt mijn dag van de vroege morgen tot in de late uurtjes…

ontspannen rust ik op het middag bed waar kleine uurtjes spelen met stofjes die door de warmte op hun rug worden gelegd in hun reis langs kierende gordijnen waar het licht hen beschijnt in een mistige choreografie tussen vage paladijnen zij dagen mij uit in hun onvoorspelbare tochten om vrij te zijn mee te gaan en te voelen wat verheven…