Alle inzendingen over vader OR angst OR vlinder

de vader hield zich verborgen in tranen vocht hij onder de zon nee, zijn kind kon beter spelen met een palmblad en stenen waarin het mooie vormen zag zoals vissen en paradijsvogels dansende vlinders lokten speels de handjes, vluchtigheid haperde de voetjes, ontelbare verschrijvingen de oogjes, vader op het netvlies…

Zij ontbloot haar lichaam als een zonde alsof het pijn doet naakt te zijn, de angst ongenood als ultieme wonde uitvliegt, als vlinders uit een meisjeshand. Maar is haar lijf nergens zo gesloten door haar tepels ontsteld in de blouse uit gêne in de schaamte willen vluchten als vlinders uit een meisjeshand.…

Zij toont het lichaam als een zonde alsof het pijn doet naakt te zijn, de angst ongenood als ultieme wonde uitvliegt, als en vlinder uit een meisjeshand. Maar is haar lijf nergens zo gesloten door haar tepels ontsteld in de blouse uit gêne in de schaamte willen ontvluchten als een vlinder uit een meisjeshand.…

Vanaf de allereerste blik Vlinders in mijn buik En iedere keer weer Als ik je zie, hoor of ruik Gaat mijn hart tekeer En overmand door geluk Dat ik jouw vader ben Kan niks meer stuk…

Vliegend in het rond vlinders om me heen blauwe lucht, de zon zo fel geen haat of verdriet geen jaloezie of angst alleen liefde waar bevind ik me? in mijn dromen een plek alleen voor mij…

Angst is het echte kwaad. Vader van geweld en moord. Geef angst daarom liefde. Nooit het laatste woord.…

Ach vlinder, wat doe je nou, op zoek naar bloemen en dat in de kou? Kwam je te vroeg uit je cocon, ik wilde dat ik je helpen kon! Ach vlinder, nu kun je niet meer terug, voortaan niet meer te vlug, uit je coconnetje kruipen hoor. Daar is het nu nog veels te koud voor!…

een angst voor klokken was behept.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

veel minder polonaise aan m’n lijf de haas zoekt z’n heil in het alsmaar vluchten maar ging liever zonder angst door het leven in vlinder gehuld met een leugentje gedoopt dat wel in onschuld – maar vrij fladderend met geduld door luchtige luchten…

Vader!…

De vlinder had haar ei gelegd op een groen eikenblad er kroop een piepklein rupsje uit dat at en at en at het at het hele blaadje op en nam er nog een paar het spon zich daarna in als pop toen was het rupsje klaar er na een hele tijd een nieuw seizoen begon kroop daar een kleine vlinder uit die straalde in de zon ze dartelde de…

Dat speciale plekje in mijn hart is omgebouwd tot martelkamer waar ik jou met de meest vreselijke marteltuigen diepe rijtende wonden toebedenk, dat waar je recht op hebt. Ooit zal het weer een bloementuin zijn met een bankje en een steen, waar vogels zoete herinneringen fluiten.…

Ik til over bergen en breng over wolken naar blauwe hemels waar morgen niet bestaat Ik droog tranen verwerk stil wat mij dierbaar is lach ik toe Maar ook ik huil soms…

je zou nog een vlieger voor me maken van latjes, papier en lijm en heel veel touw zoals vroeger mijn vader op het strand zouden wij weer uitgelaten kinderen zijn rennen zouden we - op blote voeten met wind en vlieger mee ik weet dat je nooit wilde geloven aan wederopstanding maar toen ik je vroeg een vlinder te zijn liet je niet lang…

In het grafschrift van mijn vader dansen vlinders met dronken katers drinken zigeuners rode wijn met zeelieden op drift zwijgende zeilboten geen zuchtje wind en in het intieme onbestemde klinken violen als wilde dieren in laatste noten nacht muziek.…

angst was mijn vlinder vloog mij en de liefde voorbij fladderde onrust wiekte wanhopig verrotte mijn leven vernietigde mij ik jatte emoties verzoop mijn gevoel neukte me suf viel op mijn smoel loog en bedroog om niet eenzaam te zijn haatte die koppen in de ogen mijn pijn ik ben ik was besta nu niet meer angst dekte alles…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

De angst weerhield hem als hij sprak van zijn gevoel was hij vast bezweken. Zijn vader zweeg over emotie. Zijn vaders vaders vader zei het evenmin. Hoe vaak stond hij met zijn mond vol tanden als hij wilde zeggen:"Jij bent het die ik bemin. "Ik hou van jou" zie hoe trots hij is. Hij zei het!…

Onheilspellend... Klinkt de blik in je ogen Waarmee je mij Vol afgrijzen bekijkt Onheilspellend... Geuren je woorden Die je vol hitte Mijn gezicht in blaast Onheilspellend... Ziet je hand eruit Wanneer je hem In de hoogte heft Onheilspellend... Kijk ik je aan Waag het niet Me nog eens aan te raken!…

Een mes van angst bleef in mijn lichaam staan. Fluisteringen ergens in het huis joegen mijn hart op. Ik zag door het raam de straat al verder in de tijd ontwijken. Het daglicht vluchtte op voeten van de wind. De eerste sterren sprongen open. Mijn vader kwam binnen. Ik had geen adem.…

angst was mijn vlinder vloog mij en de liefde voorbij fladderde onrust woekerde lust wiekte wanhopig verrotte mijn leven al leek ik zo blij ik jatte emoties verzoop mijn gevoel neukte me suf en viel op mijn smoel loog en bedroog om niet eenzaam te zijn haatte die koppen ze oogden mijn pijn ik ben wat ik was besta nu niet meer…

Vlinders - in soorten die al lang niet meer bestaan - vlogen zenuwachtig en geluidloos in grillige lijnen langs de droge struiken. Soms stak mijn vaders donkere hoofd boven de duinpan uit maar altijd was zijn vlindernet te zien dat driftig gaten sloeg in schijnbaar niets, op zoek naar razendsnel onzichtbaarheid.…

Zouden vlinders dan zo kwetsbaar zijn omwille van het ongelooflijk mooie dat hun vleugels in zich dragen zij hebben hun geheim weten te verstoppen en spreken toch uitbundig over hun verandering zich tot vlinder te ontpoppen tijdens het geduldig wachten en intussen trachten krachten te reserveren voor de metamorfose hoe de natuur ons…

Je zit in elke vezel van mijn lijf En ik weet niet hoe ik je weg moet krijgen Hoe laat men mooie blauwe vlinders zwijgen Waar laat men grote tranenkralen rijgen Tot kettingen een metertje of vijf Mijn dromen stop ik ver onder de grond De tijd is daar elkaar nu los te laten Om te voorkomen dat wij ons gaan haten Dat valt niet recht en…

de wens van de vader en dat het uit het kind de dood is het was waar huizen en treden de treden ladders en daken ontstonden de wegen hier te vinden de geluiden het gefluister van gestorvenen je hoort engelen zingen de vlinder lauwert in een nachtmerrie neemt kennis en vliegt dan weg om je op sterven na haar voortgang…

Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend oogverblindend licht.…