Alle inzendingen over vader OR familie OR ouders

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

in je zachte handen Razend, gierend de tijd ramt aan de poorten Alfa tot Omega, illusie tot de muur Verleden, veredel, verdeel De vloek ontspruit in elke lenteknol Nergens geweest, alles gezien Wenk me en ik kom Een leven op je smalle schouders Opnieuw, opnieuw de weelde van de eigen waanzin Verdwaald in de rook, nog steeds geen vuur Vader…

Mijn vader gaat zitten en donker worden en zijn handen legt hij open in zijn schoot.…

met mijn moeders trouwring onder de zijne moet hij wel mijn vader zijn.…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Vader en moeder vergaan niet in de tijd hoewel je steeds minder op ze leunt des te meer je ze benijd En als het moment daar is gekomen en je ze het hardste nodig hebt als je ligt te vechten op intensive care Dan zitten ze trouw aan je bed Ouders blijven je beschermen met mijn hand in de zijne was het weer als vroeger Zij moesten nachtmerries…

Stiekem gluur ik naar buiten Naar de vogels die fluiten en het gelach op de straat Ik sluit mijn ogen en beeld in dat ik daar tussen sta Terwijl ik weg droom heb ik het niet door dat de angst mij aanstaart Mijn droom wordt verstoord door de bonkende voetstappen die ik plotseling hoor Voordat ik achterom kan kijken hoor ik iemand in mijn nek hijgen…

m'n vader moest een operatie en de hele familie was bij elkaar om hem sterkte te wensen en misschien ook wel een afscheid en iedereen zoende hem, ik niet want ik was zwaar verkouden en ik wou hem niet aansteken maar hij keek verwijtend naar mij na de operatie bezweek zijn hart en ik ook omdat ik hem niet had gezoend voor hij…

een knuistje rust in de vingers van een liefdehand zo onkreukbaar moederszomerjurk met margrietenbloemenrand - nee, allang niet meer bang - voor tientallen flitsen vinnig gerommel op een hete zomerdag de warme stem sust de bibberatie verwant is de glimlach - nee, allang niet meer bang - (Voor Maria G )…

MIJN MOEDER Zij was het die mij baarde Toen ik kwam op deze aarde Zij was het die mij voedde En voor veel verdriet behoedde Zij was het die zich zorgen maakte En toen ik jong was over mij waakte Zij was het die liefde kon geven En deed dat haar hele leven Zij ging tenslotte heen…. Mijn moeder liet mij toen alleen.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Mijn vader droeg ik rechts. Die werd veel ouder. (Bron: Dick Swaab. Wij zijn ons brein, p. 44 Een zoon kan zijn ouders nooit dankbaar genoeg zijn voor hun liefdevolle goedheid, al zou hij honderd lange dagen zijn vader op zijn rechterschouder dragen en zijn moeder op zijn linkerschouder. De leer van Boeddha)…

Mijn familie wijst me af om wie mijn ouders zijn En achter mijn rug om is het een grote hoop schijn Familie is een groot stuk verdriet Afsluiten voor alles om me heen dan voel ik het misschien niet De pijn zal wel altijd blijven, familie gaat helaas nooit voorbij Het zal wel zo moeten wezen, dat er geen plaats is voor een beetje geluk voor…

Als het ooit met Adam en Eva begon, zijn zij iedereens ouders, en wij dus familie van elkaar. Sommigen zeggen dat God hen schiep, maar op afbeeldingen hebben zij navels, dat vind ik wel een beetje raar.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Het woord vader zit in de klank van oude hobo's die melancholisch het gejaag der harpen doet verstenen het zit in het geluid van brekend glas dat met koele gratie de sintels in de as tot glinsteren dwingt en na de stilte en de storm breekt het door de wolken, soms als een schitterend conclaaf van open en gesloten lettergrepen statig…

Ik zou mijn leven Niet kunnen voorstellen Zonder familie om me heen Vooral met verjaardagen En partijen Ik zou me echt eenzaam voelen Zonder familie Ben je zo heel alleen...…

Ik moest altijd wat doen vroeger van m’n ouders, broer en zussen want stilzitten was verspilling verspilling van je gegeven talenten en niet goed in de ogen van God en de Here Jezus je moet hard bezig zijn, je echt nuttig maken dienstbaar voor je vader en moeder en ook voor je broers, zussen, familie er zijn voor andere mensen, buren, naasten…

vaders hoe ouder ik word hoe meer ik zie hoe en wat een vader is een vriend is hij met wie je delen kan jouw succes en jouw twijfel een raadsman ook eerlijk en gewoon die jij vertrouwen kan een held is hij die dingen doen kan die jij onmogelijk acht een schouder ook die bij pijn, verdriet of probleem er gewoon is – voor jou…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

En delen met elkaar oprechte bewondering familie zo mooi opgesteld! Oud ritueel wordt uit de kast gehaald Opnieuw toosten ze voor het plaatje. Kijken, lachen en stellen vader, moeder niet teleur. De rest doet zwijgend mee en wacht vol ongeduld op het aansnijden van de taart als de ouders zijn vertrokken, bestemming onbekend.…

Noodgedwongen moest jij een keuze maken je was verliefd geworden op een vrouw in je nieuwe vaderland met haar wilde je verder je dacht ik trotseer ze wel de wetten, de traditie de cultuur van je ouders, je familie, het geloof je dacht dat jouw liefde sterk genoeg was als zij in je armen lag brak de zon door in jouw ogen ze geloofde…

Ook denkt men vaak aan hen die er niet meer zijn Vader en moeder, broers en zusters die we missen Bekende mensen, familie, vrienden en kennissen Oude herinneringen van vroeger, toch geeft dat pijn.…

een datum een man een liefde een echtgenoot een vriend een vader een grootvader altijd bij ons in ons hart in onze ziel voor de eeuwigheid hij hoorde zo graag de vogeltjes zingen daarom zingt ieder vogeltje zijn lied…

vinden kan weet je pa jou zo mijmeren mogen toveren zich de tranen mij de lippen krullend tot parels van herinnering die lachend kusjes werpen naar de overkanten tijd waar van mijn zijn nu de wortels zetelen die mij tot rugzak zijn dat weet je pa dat wil ik je zeggen toch voor mij was ben en blijf je de bron van mijn bestaan mijn vader…

Het kind zwerft op straat zijn plaats voor informatie waar hij zijn eigen gang maar gaat tot aan zijn ouders eigen integratie omdat de buurt de taal niet spreekt om ouders aan te spreken. Een kind alleen in een wereld vol gevaren waarin hij tolkend voor zijn ouders zorgen moet.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…