Alle inzendingen over van veel verloren

Mijn verloren sok is terug bij zijn maatje – lepel-lepeltje.…

Ik zit nu in een diep zwart gat ik voel me zo verloren Ik heb zo’n behoefte aan wat warmte en om iets liefdevols te horen Ik voel me zo nutteloos, eenzaam en verlaten is er dan niemand die dat ziet Heeft niemand dat dan in de gaten?…

het scharlakenrood, de zee kaatst terug het avondrood en valt terug in donkere dagen koppend grijze golven, de wind beukt in vlagen op het strand een man loopt de vloedlijn en stormvogels pikken de oogst een man loopt verloren waar ging het fout ?…

Zilveren vogels trekken sporen witte strepen tegen blauw, uitgedijd gaan zij verloren, verdwijnen als de morgendauw. Sommige mensen laten sporen achter; banen van veel licht, deze gaan nooit meer verloren maar blijven altijd in het zicht.…

Verloor hij zijn hoofd, Of verloor voetbal zijn hoofd? Ziezo, het is gedaan Zinedine Zidane…

Waar is mijn dorp gebleven Mijn lief, verdwenen In stenen Waar ben je gebleven Met je kanalen, heide en venen In de vooruitgang voorgoed verdwenen Of ben ik niet jou maar jij mij verloren Stilstaand uit het zicht verdwenen Achterblijvend in het verleden In stilstand alles verloren…

Men moet altijd enigszins verdrietig zijn, anders is men verloren, maar men moet wel een beetje verloren zijn - van het reddeloze soort - anders zou men alleen maar gelukkig zijn, toch moet men ook gelukkig zijn, zo maar gelukkig kunnen zijn, in alle staten van geluk, anders zou men maar verdrietig zijn, enigszins verdrietig…

Dromen deed ik Vannacht dat ik Oeverloos - en Vooral vergeefs - Mijn weg probeede Te vinden in De doolhof van Mijn verloren tijd - Nimmer zeker of Ik deze ooit Nog zinvol goed Kan maken…

Stilte verloren.…

Ik weet het zeker, er bestaan paradijzen – ik verloor er een.…

Mijn hart verloren aan jou mijn lief het was zo goed als bevroren jij was op het eerste oog mijn hartendief Ik wilde het nooit geloven maar nu het zover is kan ik je beloven jij was een groot gemis Laatst mijn vriend verloren door een auto ongeluk zijn rug gebroken mijn leven was weer stuk Nu weer een beetje op goede gang een nieuw…

zwart, wit, niets, alles ik weet niet wat ik voelen moet je blik breekt mijn pijlers als een toren gebouwd op een moeras weerloos en verloren ik ben de boom die bloeit in de winter en de sneeuw die valt in de zomer ik ben het slachtoffer van je ogen.…

over de daken klinkt muziek als de ochtend in mijn ogen stroomt en het licht zijn armen spreidt zoete klanken zoeken mild gestemde oren in dit kleine land van korte onschuld is nog niets verloren…

Verloren dromen Levend in de nacht Vervlogen dagen Jaren Eeuwen Verborgen schatten Liefde Jeugd De tijd staat stil De stilte leeft Schaduwen van mensen Mensen uit mijn dromen Dromen verloren In de stilte Van de Eeuwigheid…

Een ongedwongen schreeuw maar toch oneindig stil goedlachs aan de buitenkant vanbinnen volledig kil Niemand hoort het ze willen het niet verstaan En ik wil niet meer geloven dat ik ooit met jou zal verdergaan Het greintje hoop dat ik nog had verloren in de kou alles eindigt hetzelfde ik ben verloren zonder jou…

En weer die kille duisternis Zwaar drukkend op mijn ziel Nog even en dan Knalt hij in duizend stukken uit elkaar In elk stukje een reflectie Van verloren dromen Gemiste kansen Of simpelweg verdriet Dit was mijn laatste keer Geen liefde meer voor mij Nu heb ik Genoeg verloren…

Zonder jou ben ik verloren, Verloren als de sterren. Sterren die voor altijd stralen, Net als mijn gevoelens die dwalen. Ik weet niet wat ik moet doen Ik zie het zwart.. een zwarte wereld, die ik moet delen delen met de mensen waar ik om geef.. Wat moet ik zonder jou? Als je maar weet dat ik nog altijd van je hou!!!…

Ik ben verloren Al had ik alles gewonnen Ik ben verdoemd Bij de gratie Gods Ik ben verloren Achter in de Kerk Neergeschoten voor het altaar Bloedend op het kansel Kwijnend ontvang ik nog het Lichaam Christus Een druppel van het voor mij vergoten bloed Een brokstuk op m'n voorhoofd De kerk stort ineen…

De tijd heeft onderweg haar ik verloren en zij is nu verloren in de tijd.…

Ik weet waar je bent en ik weet dat je me kunt horen en toch heb ik het gevoel dat ik je heb verloren. Ik ben zo verdrietig. Ik heb zoveel spijt. Ik heb je verloren, maar ik ben je niet kwijt!…

Verloren in het niets, Schreien voor het onbekende, Hopen op een toekomst die er nooit was, Streven naar de vrede met geweld, Houden van maar niet mogen, Zoeken naar de vrijheid die niet bestaat, Hoop bouwen maar weer verliezen, Begrip tonen maar niet krijgen, Zijn maar niet zijn.…

verloren dromen vond ik eindelijk terug in 't bed van mijn lief.…

Mist Verloren De weg Weg Geen Zicht Gewicht Zwaar Slaap Maar…

in de holte van je arm heb ik mijn tong verloren houd ik mijn woorden warm totdat je ze kunt horen in de kussens van je bed heb ik mijzelf gevonden ben ik verloren en gered bevrijd en toch gebonden in de warmte van je lach nip ik van de levensbron mijn lief, je kwam, je zag en meer,...je overwon…

Woorden heb ik verloren. Woorden heb ik gegeven. Woorden die me lieten zoeken naar jouw verhaal en de puzzels die je me gaf toen ik mijn verstand verloor en dacht dat je mij jouw liefdesalfabet gaf om momenten te weven met onze liefde die alleen een spinneweb van hoopvolle woorden is gebleven…

Als alles verloren is, alles voorbij alles waar je voor vocht, doelloos gebleken, je er bij ligt, alsof het leven uit je is geknepen, hebben wij het gevoel de verliezer te zijn. Alles is verloren, alles is voorbij, alles lijkt doelloos gebleken want het gevecht is gewonnen door de ander.…

Hier zoek ik je Op het begin van elke pagina Verloren in die woorden Fluister je je naam Groot en mooi zijn je ogen Rood je lippen Ik zie en voel je Oh! Eeuwige zoete liefde Verloren zal ik voor je zijn Hier in dit heilige oord Verbind ik me In diep droevige inkt…

niet zomaar jou verloren want daar ergens bij jou is een stukje van mij verloren nooit meer vol nooit meer heel dat heb ik bij jou achtergelaten ik kijk in de spiegel en zie een vreemde want dat stukje jij is verdwenen ik wil je terug hier bij mij want enkel jij hebt de kracht mij, mij te laten zijn…

Verloren soldaat Dwalend in het niemandsland Door aarde omarmd…

Toen hij zijn vriendin een oor wilde aannaaien, verloor hij zijn gezicht…