8197 resultaten.
Een vogeltje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 264 Wat zou ik graag even een vogeltje zijn
zodat de weg naar jou, niet meer ver was
geen files nee, zelfs geen storing per trein
hoe zou je reageren als jij zoiets nu las?
Even neerstrijken om met jou te praten
rust, iets waar ik naar op zoek ben
voordat jij me straks toch moet verlaten
geen mailtjes of iets geschreven met de pen.…
Feestelijk
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 103 waarom liefhebben beperken
tot verjaardagen
waarom niet
verdagsecondes, verweekminuten en
vermaanduren ook
want nakende zijn
ons beider
vereeuwweken…
Vrede in December
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 383 December is weer aangebroken,
tijd van Sint en Zwarte Piet,
tijd van marsepein en pepernoten,
tijd van Kerstboom en een Piek.
December is weer aangebroken
en vergeet vooral niet,
tijd van vrede is er; aangenomen,
dat iedereen de waarde daarvan ziet!
Want december mag dan aangebroken zijn
niet iedereen vindt vrede even vanzelf en…
valentijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 220 wat in een mensenleven
is er mooier dan de liefde
die onzichtbaar voor het oog
als één ziel onweerstaanbaar
in twee lichamen huist
die onuitgesproken dat zegt
wat zich niet spreken laat
omdat er geen woorden zijn
die in stilte de ander aangeraakt
hem of er-dicht voor Valentijnsdag | 14 februari 2019
weet te intenderen
ik heb je nodig…
herinner gisteren morgen als vandaag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 waar in vlammen vrijheidsvuur lonkt
gloeit vandaag in ons de herinnering
aan wie hun leven gaven in de strijd
voor vrije harmonie en broederschap
om dat permanent te kunnen geven
op de hele wereld aan ieder van ons
is die opgave altijd nog de uitdaging
de geschiedenis grift ons geheugen
met de essentie van haar boodschap
dat de belofte…
valentijn zijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 54 als jij mijn bloem bent zal ik jouw zon zijn
die regenbogen schildert als het regent
ik zal jou met een warm licht koesteren
zelfs als ik mijn baan veranderen moet
als jij mijn wereld bent wil ik maan zijn
een nachtlamp in schemering en nacht
die als baken van licht jouw toeverlaat is
wanneer tijd en ruimte zich verweven
als jij een eiland…
Onder de veren
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 536 - En zo scharrelde zij maar wat aan
met aan iedere zijde een haan,
terwijl ze steeds onder d'r veren
een scharrelei kon produceren.…
Van ver
gedicht
3.1 met 17 stemmen 12.484 van buiten komt het
en omvademt ons
zoals een ongeziene
hallucinogene mist die
ademtocht na ademtocht
zich afzet, condenseert
en druipsteen vormt
totdat een samenstel ontstaat
dat als vanzelf
de plaatsen kiest
waarheen gehoorzaam
onze allersnelste voeten gaan
tot ze ijkoud en dan
van marmer zijn.
-------------------------------…
VERS
poëzie
4.3 met 11 stemmen 2.732 Geluk is als water niet in je hand te nemen
dat heel even zou lopen in die droge hand
en ze maken tot een wonderfrisse kuil,
en eveneens niet te vatten als de lippen van de vrouw
die neerstrijken, veren van je-weet-niet-waar, op je oogleden, –
als kind heb ik me vaak amechtig gelopen, om de veren in de lucht te sturen. –
Het is nergens te…
Vers
gedicht
3.2 met 31 stemmen 7.720 Zodra een beeld een spiegel wordt,
sla toe vernietiging. Niets ter wereld
blijft zichzelf gelijk. In deze vrees
te leven geeft werklijkheid geen schijn
van overleving. Antarctica gesmolten!
Al de tranen bewaart hij in zijn fles.
------------------------------------
uit: 'Het doek van de dag', 1990.…
VERS
snelsonnet
3.5 met 24 stemmen 1.254 Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie,
vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…
VERS
poëzie
3.5 met 17 stemmen 4.534 Ik heb in m'n hart 'n zonderlinge wezen
Dat een bizarre tango danst; herrezen,-
Ik weet niet hoe, zo vaag
is alles, - uit 'n aloude sarkofaag.
Terwijl het danst, hoor ik het zingen
Met bonte blijdschap over weemoedszwangre dingen.…
Zo ver
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 2.325 Het is, zover
ik, ontwaak
een droom
ik geloof
herinner, de ogen
het vuur, mededogen
de strijd, over leven
de macht, het vergeven
van zijn kracht, ontdaan
ik zie, oneindig
zo, dichtbij
kan ik niet, blijven
waar, ik ben
voorbij, gelegen
voor, het wezen
achter, zijn
waar, ik was
om, het even
bij te blijven
wat, te weten
wat, te zijn…
vers
netgedicht
4.2 met 9 stemmen 485 “verse uilen!”…
Uit de veren
netgedicht
4.3 met 6 stemmen 425 om de bocht heen gluurt
ik oker met je mee naar ‘t donker
waar we onze veren plooien
verrassend licht en eigenzinnig
zal 'k zacht bij jou ontdooien…
vers
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 802 de dobbelstenen die op tafel liggen
ons spel was nog bij lange na niet uit
we braken af en gingen samen zitten
mijn vingertoppen streelden zacht je huid
de nacht was lang jouw lichaam dat me warmde
gerust als waren wij al lang getrouwd
de ochtend die ontwaakte en omarmde
ons slapend lichaam wezenlijk vertrouwd
we dronken jus en koffie met…
Het veer
gedicht
3.1 met 110 stemmen 23.507 Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante:
de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een
hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in
beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte
Ford. De bootjes aan strakke kabels die op geheimzinnige wijze de richting…
" VER "
hartenkreet
3.5 met 13 stemmen 838 VÉR
Realiseer ik me ... , nu ik dit schijf !…
zo ver
hartenkreet
2.4 met 7 stemmen 1.399 voor olivier
jij bent zo ver
ik zie je zo weinig
waar is de passie?
waar is het vuur?
bij ons...
als we elkaar eindelijk zien
dan spat de spanning ervan af
je zus ziet het zelfs
ik mis je...meer en meer
Xx..xenia…
vers
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 498 het bevroren winterveld mijn thuis
als onbeschreven blad
zie de roerloze reiger
zoekt vergeefs zijn prooi
in dichtgeslibde vijvers
onmachtig met lamgeslagen vleugels
kijk ik verbaasd en leeg
naar de vlucht van de poëet
ongehinderd in het hoge blauw
spreid mijn armen hulpeloos
en zie hoe het ei zich opent
het baart een ongestreken vers…
Zo ver van hier
netgedicht
3.4 met 22 stemmen 1.345 Jij kleine, lieve meid,
je bent zo ver van hier;
gegaan tot waar geen wegen zijn,
en enkel maar vermoeden.
Je draagt een leven met je mee,
een teer bemind-zijn
dat niet wijken wil.…
ver van mij
netgedicht
4.4 met 18 stemmen 326 maar jij
kwam te dichtbij
en kraste
koude winterwoorden
op de ramen
van mijn ziel
ik dacht toen
dat die woorden
voor altijd
bij mij hoorden
en leefde lange tijd
in de echo
achter die leugen
als bevroren
maar niet alles
ging verloren
in die kilte
want nog steeds kan ik
de warmte van de zomer
horen zingen
in de stilte
nu nog ver…
het is zo ver
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 453 het is zo ver
na vijftig jaar zegt ze:
ik ken u niet…
Hoe ver is het nog?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 424 Reizend door uw Woord
waakzaam als de wijzen
volgen we uw Licht
dat elke nieuwe dag
opkomend uit het Oosten
uw Weg ons wil wijzen
met Goddelijke overwinningskracht.
Verheugd verwachten wij
de komst van ’t Koninkrijk
de dag waarop uw Licht
zal blijven stralen
als teken dat U ons
voor eeuwig hebt bevrijd.
Knielend voor uw Troon
het kostbaarste…
Ver
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 271 Hoewel we dicht
bij elkaar wonen
zelfs vaak onder één dak
ben jij toch dikwijls
zo ver bij mij vandaan.
Verder dan mensen
aan de andere kant
van de wereld
kom eens wat
dichterbij.…
Vers
gedicht
3.2 met 28 stemmen 5.426 Op mijn gitaar kan ik zacht een snaar aanslaan
en dan mijn vingers vormen tot een ongewoon akkoord
of laat des avonds langs de door de storm beruiste bomen gaan
'k Kan bladeren in een boek met platen
of op een nieuw vel van mijn bloc een streep zetten
of dwalen naar de stenen bank waar we eens stonden
Of met de trein naar Zandvoort naar het…
Hoe ver nog?
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 180 Eind der wereld is mij niet te ver
zolang U het einddoel bent
dan trek ik geleid door de ster
naar oorden die niemand kent.
Waar ik verdwaal door duisternis
gaat U mij voor in zuil van licht
zelfs door de dichtste wildernis
houd ik mijn oog op U gericht.…
Een vers
poëzie
3.7 met 3 stemmen 713 Een vers, al zijn de woorden nog zo klein,
wil dagen lang in ons gedragen zijn
met zachtheid en bewaakt in stil beraad,
en als een kind in zorgen opgevoed
aleer 't alleen, op eigen weg, voorgoed
en veilig in de grote wereld gaat.…
Veer
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 229 In je oren het miauwen
van de meeuwen
en het gemoedelijk getok
van het veer
beneden op de vlakke fjord
heen en weer en terug
naar je bladzij.…
Ik ben zo ver
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.098 verhaal van velen
dat onderhoud en tuin
langzaamaan te veel zijn
ik kijk met ogen van een vreemde
kozijnen worden geverfd
ook de voordeur krijgt een likje
de tuin is strak gesnoeid
dat moet wel voor de verkoop
mijn eigen hand was losser
zo groeit de afstand
tot het bewonen
van ons heerlijk huis
in dat alles zie ik
het naderend afscheid…