Alle inzendingen over ver OR ledig OR vredig

Vrede zou zich mogen verbreiden en verspreiden als het strooigoed van Sint Nicolaas je zou het mogen rondstrooien zodat hart en geest zouden ontdooien en waar eens oorlog was en heerste zou dan vrede eindelijk zich kunnen ontplooien.…

Hoe vredig kan het dwalen tussen graven zijn zoekend naar geliefden de dood in namen uitgehouwen verweerde muren omsluiten liefdevol hun dierbaren stille najaarswolken hangen zwaar van regen over aangeharkte paden zelfs de stille wijsheid van de oude bomen traag bewegend in najaarswind laat troostende woorden los het zijn woorden…

jouw ogen zijn mijn handvatten vul ze met betekenis in het ijle wit lijkt alles kil jouw handen trillen in mijn oor ledig ze tot diepe stilte teken zinnig in het licht met vingers uit een ver verleden ik hoef niets meer te benoemen woorden zijn nog enkel spatten geboren uit een levensbel…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

vallei waar zij zichzelf kwijtraken uit brandende putten klinkt gekrijs van kinderen die worden verkracht en vermoord en nog is het einde niet er is geen weg meer waar men kan terugvallen op hun god omdat die alles heeft losgelaten ogenschijnlijk lijkt alles zo vredig maar er is geen ruimen meer aan….…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

De nacht komt, liefdevol en vredig en sluipt op kousenvoeten door mijn huis waar ’k wakend dromen vul en glazen ledig waar alles slaapt en ieder weet zich thuis Het kind met tranen op de wangen, de jonge vrouw, de moeder, de godin in ’t droomkasteel heb ik ze nu gevangen de heks, de keizerin en haar slavin Tranen van bloed en wijn genoeg…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Droevig en alleen uit de wereld; is het landschap heel gedwee, stil vredig en zacht. Teder welt de bries en raakt het goudkleurig tapijt. Roekeloos zoals d'aanraking van een veer; neerdalend als duisternis'ommekeer. Is er niets meer te verwachten, stil sereen de morgen afwachten.…

Volstrekt ledig agenda bestaat nooit En ieder geeft ontzettend veel om me, helaas Vurigste tango des werelds gemist... Spijtig.…

Mijn empirische functies komen in een hogere stimilu, maar ik blijf dweeperig achter continu. Het bestaansrefrein normaal zo beduidend nu slechts opperende leegte enkel welluidend Nu weet ik de vulling was enkel een gedroomde fantasie op een authentiek waardevol leven amper een parodie.…

Mijn geest dwaalt steeds naar elders, ergens te ver van mij en deze wereld.…

op dagen van ledigheid had ik gedichten willen schrijven over het niets... maar niets lukte mij nooit kreeg het niets gestalte het bleef verborgen onder het gevallen blad en kille leegte met gretigheid het niets willen beschrijven leverde mij niets op…

dat koolmeesje rondom het ledige huis blijft maar roepen…

ik hang mijn wil aan groene bomen kleur de lucht roze rood als in mijn dromen verf mijn haren in de westen wind bol de rokken van 't spelend kind zoek 'n lieveheersbeestje al in 't verse gras kon 't maar voor altijd zo blijven, zo vredig als 't nu was…

Ik kijk en zie jou in de verte In de verte maar nooit dichtbij Ik hoor je heel zacht fluisteren Ik blijf luisteren Zo ver weg van mij Ik ruik je Vredig, zacht en zoet Het ruikt zo goed zoals het is Ik voel je Het raakt me Het maakt me dat ik je mis In de verte zal ik je tegenkomen In mijn dromen waar ik voor je vecht Zo…

ingevulde tijd is minder zwaar te verduren dan welke die ledig is…

En mijn ogen, die schouwden wel kalm en wijs, Want ik voelde in mijn boezem een paradijs En mijn lippen, die lachten zo vredig, Want ik zag wat alleen maar een moeder ziet En mijn vreugd was te heilig, ik zei haar niet En het was nog te vroeg voor een zegelied, Want mijn armen, die vielen nog ledig.…

ik zag de dood met lede ogen een strak gezicht met stijve grijns verzonken in ver weg maar zag zij mij toen ik zachtjes afscheidswoorden fluisterde nog maar half in het besef van hier en nu want gelukkig wat lig je hier vredig net onderweg naar zonder pijn een goede reis wens ik nog na het verdriet zal nog komen…

wat is er zaliger dan zonder valse schaamte met gesloten ogen je tijd verdoen ver weg van het dagelijks gemodder je zelf warmpjes te rusten leggen gelijk het kindeke op een bedje van rendiermos en dromen van een vredige kerst wanneer er buiten nog wat sneeuw mag vallen dan is het plaatje voor mij compleet...…

herinnering aan verloren tijd de smaak van weleer die je terug vindt in de geur van het verse brood dat de vrouw van de warme bakker stevig tussen haar borsten geklemd houdt 'melancholie is het vullen van ledigheid' of het zoeken naar een medicijn voor naderende pijn zoals het kneden van deeg met blote handen een proces is voorafgaand…

Volledig ledig…

ledigheid ten top door verlaten niemandsland ijlt een lege trein…

Zo ver men kijken kon gezegend akkerland dorpen vredig met elkaar verwant kortgestuikte torens een groot manoeuvre was gepland een spel van kleuren een uniek gebeuren de herfst in 't land zo zag ik het zo liep ik er doorheen 't was geen sneuvelen maar dwarrelen gratievol elk voor zich alleen…

of meer, de vredigheid staak…

daar zit je dan alleen aan je keukentafel de krant gelezen het nieuws gehoord zoals elke dag opnieuw je zet nog maar eens verse koffie alweer de tweede pot vandaag je zou zo graag weer eens een goed gesprek hebben of zomaar ergens over praten met onverschillig wie maar er komt niemand nooit iemand meer met wie jij praten kan met…