Alle inzendingen over verandering OR nieuwe tijd

Helemaal uitverkocht Amsterdams ligconcert Hier kan dus werkelijk Niemand meer bij Slechts bij het afsluitend Didgeridoosextet Zijn er nog enkele Staanplaatsen vrij…

De nieuwe tijd is schitterend, een mond vol toetsenbord. (deel van Joost Zwagerman gedicht uit hoofd geciteerd)…

ik tel de zegeningen van de tijd verdwenen zijn de uren van vervelen met verre vrienden kan ik ‘weemoed’ mailen een MP3 verdrijft de eenzaamheid de video verstilde tot mijn spijt een DVD zou alle wonden helen een Xbox waar ik dagen mee kan spelen al kom ik nooit als winnaar uit de strijd de magnetron ontdooit het hardste ijs in tram en…

ik sterf onderaan de zon waar het afschrift mijn laatste saldo zal prijzen, modernistisch gadegeslagen door de wedegeborenen jij hoeft niet ontsteld te wezen de nieuwe tijd stemt af op vreugde, zie het aan de lente die haar intrede doet met laagjes regen en bloeiende urinerende knopjes het buigen van laagdrempelige poëzie de nederigheid…

met grote snelheid het landschap voorbij Achter het raam staart een meisje In gedachten verzonken Op de achtergrond klinken stemmen en het gerinkel van mobiele telefoons Het is niet meer wat het was, Het zal nooit meer terugkomen De stad is een machine Onpersoonlijk en dynamisch Men weet één ding zeker: 'We leven in de moderne tijd…

tijden binnen leiden…

zingende, spelende, engelen op hun lier kondigen de komst aan van een nieuwe tijd herders gaan zoeken de eniggeborene Zoon van God, Verlosser, voor de mensheid…

Waar ik vandaan kom staat haast niets meer wat er stond Wat ik verliet heeft mij onzichtbaar ook verlaten Als ik er kom en mijn verleden naspeel Kijkt alles me bevreemdend aan met steeds een nieuw gezicht Alleen de kerk en de rivier Alleen de oude maan en bomen zijn nog hier Als ik er kom smaakt alles naar een onvermijdbaar later…

De toekomst heeft een oneindig vergezicht de vleugels van je adem markeren het bewijs, dat jouw gedachten zullen kiemen op de wangen van een nieuwe morgen waaruit telkens weer een hoopvol wijsje klinkt goed van wil en met een open mind van tijd, zonder vooroordeel zal worden gewogen, geeft ze de maan een nieuw naam, ze ziet…

serieuze veranderingen wachten ons met het klimaat de film " De dag na morgen " is het die daar over praat... het C.O.2 is de veroorzaker... kan men er iets tegen doen? opgeslokt door terreurbestrijding vergeten we het klimaat, van elk nieuw seizoen...…

ze heeft genoeg van knoppendrukken metafoor voor alles gaat vanzelf rond elf gaat ze naar bed met lamme vingers die haar man ontregelt en ontzegeld al het werk dat ze na het werk moet doen en kijkt ze uit naar extra handen voor verlichting want hij werkt zich na het werk ook nog eens het lazarus om haar weer automatisch tegemoet te komen doordat…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

je schepte lucht van verschillende consistentie dacht te ademen volgens oeroud concept na het niets verwachten zat je al goed fout we weten dat je bij lang verkassen op moet passen we spiegelen onszelf zijn toch vaak het beeld niet meer als een ander dat ziet of opmerkt is het meestal veel te laat verandering is leuk…

Grijze nachtvlinder koestert zich aan de laatste eenzame bloem terwijl de zwarte boogschutter zijn volgend schot trefzeker lost Stuipfladderend verdwijnt de vlinder in de duist’re nacht als een schaduwfiguur vluchtend voor ervaringen achterhaald door het lot Smalle holte van een berk lijkt de laatste rustplaats maar een winterlange…

maakt plaats voor kou Licht zand wordt grauw Hoge golven nemen afscheid Van de ooit zo volle stranden Uitgeputte meeuwen vliegen hun laatste rondje Een vergankelijke drukte is niet meer Nooit was er een beter moment Om terug te gaan naar wat eens was Naar de vege gure wind Die ons ieder jaar opnieuw vindt Alles en iedereen terug in de tijd…

Zo gaat de tijd, onvruchtbaar en verloren: 't verwordende kan evenmin vertolken wat het zijn zal als wat het is geweest.…

een gelderse roos droomt van de sneeuw van haar lente zonggeruchten lichten het schip op het anker scheurt uit de herfst verleden geurt in de wind naar de mispelen geurt de riviermond wind stuift onder zeil roeit water het land in verdwaald slentert de dijk langs het huis de appelen bewaren de zolder ----------------------…

(verandering) zoals men kut gebruikt om er weerzin mee uit te drukken zo moet het ergens ooit zijn misgegaan op een plek in het recent verleden zijn de knoppen omgegaan de tederheid bestreden met het begrip banaal zijn wij ver afgegleden naar 't koude digitaal…

Maar geen haast als tijd toch aan je zijde staat. ------------------------------- uit: 'Kritische massa', 2002.…

In de late schemering de avond valt met grijs notelaar verzamelt schaduw meer en meer om zich heen Haar gezicht straalt licht ik mag hierbij aanwezig zijn om te zeggen dat zij mooi is Zij antwoordt met nu het donker wordt al het lelijks in ongezien verdwijnt zij verblindend uit mijn ogen schijnt…

dat wil zeggen, liggen tamelijk roerloos in de baai van onze tijd. plezierbootjes maar dan zonder plezier. ---------------------------------- uit: 'Mijn soort muziek', 2015.…

Zomer in de stad iedereen maakt zowaar een beetje 'n gelukkige indruk alles is glanzend warm huiden en huizen ik eet meer fruit morgen word ik veertig en gisteren liepen ze op de maan geef vrede een kans en hoop op betere tijden ------------------------------ uit: 'Alle bundels', 1976.…

Nog steeds die luchten, schaduwen van wolken wegvluchtend op windrimpels in de rivier Het landschap onherkenbaar veranderd zeggen wij die nu leven, nu zien Er is een wereld, diep beneden, hoog boven ons die wij hier alleen vermoeden kunnen Het moment na de laatste toon voor de eerste herinnering: een ruimte die bij iedere ontdekking verder…

plechtigheid, een vers, een lied De gang naar ‘t kerkhof, nee, die is er niet Ik zie de stoet vertrekken langs de bomen De oude zerken staan hier schots en scheef En ook de houten kruizen, half vergaan Waarop al lang de namen niet meer staan Daar weer en wind ze langzaamaan verdreef De lege plekken met de hoge grassen Vertellen dat de tijd…

ik heb de gewichten zien slingeren aan kettingen van de tijd die af en toe zijn stiptheid liet vieren bij een speciale gelegenheid daarna wel in de pas ging lopen zonder het uurwerk grondig te moeten slopen omdat wij dat zo ieder jaar met elkaar goed hebben afgesproken…

De zon speelt De gang in, Werpt lange schaduwen Over het lichtgroene tapijt En wij hebben net Te horen gekregen Dat het nieuwe Leven in ons Is opgehouden Met kloppen - Daar kan geen Beeldend werk Aan de muur Meer iets aan Veranderen…

met minder, waar dwingende uniformiteit dat verhindert Wanneer we weten wat we werkelijk willen verlangen dat klokken zwijgen en de tijd zal stillen is de hoop op verandering niet verloren en wordt er weer ruimte voor iets nieuws geboren…

Ze gaan op zoek naar verandering. Naar een fijnere man of vrouw. Naar de zin van het bestaan. Naar hun zoekgeraakte zelf. Naar frisse lenteblaadjes. Naar groener gras. Een nieuwe baan. Een lange nacht. Totdat het de hoogste tijd werd, om weer terug naar huis te gaan. Naar waar domweg gelukkig zijn op zuivere liefde heeft gewacht.…

een gedenkwaardige dag van water naar lucht een dag van geboorte van huilen van schrikken van bewondering verandering vernieuwing van zijn ik ben ik ben geboren in de tijd ik ben jarig…

Zoek de stilte tussen gedachten Laat de wereld even wachten Ervaar de verandering in het beeld van de tijd Voel dat je door het "nu" wordt geleid…