381 resultaten.
Fluistert je naam.
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 130 Een zachte bries fluistert je naam,
voor altijd draagt ze de melodie van dit lied,
diep raakt het mijn hart, ik voel me zo eenzaam,
omdat je zo een leegte achter liet.
Hoe bewogen was je korte leven,
zo jong toen je het thuisnest verliet,
er was nog zoveel te beleven,
maar de draagkracht van je vleugels was er niet.
Mijn hart kent geen lente…
In Memoriam Remco Campert
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 57 vandaag verliet een dichter de aarde
zijn woorden blijven hier
nu is het aan ons om ze verder
de tijd in te lezen of ze geluidloos
als een traan op het mos te laten vallen…
As
hartenkreet
4.5 met 4 stemmen 279 Mijn opa is nu
nog verstrooider
dan voorheen.…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
BIS Gerrit dixit
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 410 (Dit eerder geplaatste distichon moge
dienen als een minimaal in memoriam.
De verwijzing naar de uitdrukking
´Ipse dixit´spreekt voor zich.)…
doorheen de dag
netgedicht
4.5 met 8 stemmen 102 ik slijp mijn dagen
aan botte stenen
vlak en nauwelijks door te zagen
het is geen tijd om te wagen
het is van binnen in stilte wenen
de lente is vals gestart
ondergesneeuwd met wit en zwart
een vleugel is al vallend gebroken
lijmen ligt niet voor de hand
ik heb mijn pols nabij mijn hart gestoken
zal moeten wachten op het licht dat landt…
tweeduizend drie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 97 toen ik jou te grave droeg
mijn handen wit
mijn schouders blauw door
onvoorzien
één mondhoek hoog
een mondhoek laag
geen schraag voor jou waarop
de stille kist, ik
wilde warmte onder lichte planken
de banken van het hof
vol zomerzon
bloemen rond te zware voeten, wuivend gras
en in mijn lijf slechts de herinnering
van wie je was…
Zo tedere schade als de bloemen vrezen
poëzie
4.8 met 5 stemmen 1.330 Zo tedere schade als de bloemen vrezen
Van zachte regen in de maand van mei,
Zo koel en teder heeft uw sterven mij
Schade gedaan, die nimmer zal genezen.
Eens, toen wij na de nacht tesaam verrezen
Lagen de rozen vochtig en gebroken, ik en gij
Wisten die lange nacht de regen, ik noch gij
Konden van teerheid immermeer genezen.
Gij hebt de…
ver weggestopt
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 99 vanmorgen stond ze op
ze had een goed gevoel, want
wetend dat geliefd zijn niet
vanzelf gaat
sprong ze over pijn
gewoon niet er aan denken
schenkt de beste troost vandaag
al had ze graag veel meer
dan wazige verbeelding
rond een oud portret gehad
traag vergaat
de tijd
dat onoverkomelijke respijt
tot ooit, waar nooit
niets meer…
De wilde ganzen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 131 hoor je de wilde ganzen
aandoenlijk
avondlied
hun onbeschaamde
schreien
geeft een stem aan
mijn verdriet
ontvouw die veren vaandels
vlieg weg
uit de schemerlucht
mijn bange hart
wordt stil nu
dit is het eind
van mijn vlucht
in dit dierbare grijze nest
slaapt zacht
alles wat was
dus breng me naar
verre velden
leg me neer
in het…
Nachtgedachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 109 In exhibitionistisch wulps
genot
heeft op Louitje's bijltjesdag
een zwerver
geluk gevonden in vrolijk
bewegen
zijn blauwe dromen in
memoriam
Hier begint het, in het nieuwe
land
levend in denkbeeldige
spagaat
alleen zijn hier geen zomervogels
meer…
Belangrijk nichenieuws
snelsonnet
4.7 met 3 stemmen 439 De componist Ten Holt is heengegaan
Zijn stukken hadden haast dat transcendente
Te midden van de nieuwsbombardementen
Deed zijn memoriam bescheiden aan
Muziek als eeuwigdurende hypnose
Behoeft dan ook geen schim van glamourpose…
Vlammende vleugels
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 841 Smeulende as
herinnert
hoe het was
oplaaiend
vuur
van korte duur
Lucifer
als mens
een vrome wens
verdoemd
tot de hel
daar brandt zij wel…
Verdoemde tijdverspilling
netgedicht
1.9 met 10 stemmen 835 Zit ik weer in de schoolbanken
Hetzelfde als gister
en de dag ervoor en die dag daarvoor
Daar moet ik deze maatschappij dan voor bedanken
Bedankt voor alle nutteloze uren
Die ik beter aan mijn taalkunsten
zou kunnen besteden
Nu zit ik een beetje voor me uit te turen
Al die kale witte saaie muren
In het begin der tijden gevuld
met posters…
vluchtelingen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Het licht in de ogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 God die ons
Het Licht in de ogen
Gunt
Die ons luchten
Kunt en zien
Wilt U waar
Liefde woont
Voor altijd
Uw zegen gebién
Ter gelegenheid van de geboorte van Matthijs Bralts, en
In memoriam Thomas Bralts…
Aanspreektitel "Juffrouw" afgeschaft
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 273 In Frankrijk werd recent onverbloemd
de titel "demoiselle" verdoemd.
Wie nu "juffrouw" heet
wordt volgens 't decreet
straks weer tot "ouwe vrijster" benoemd.…
In memoriam J. Slauerhoff
gedicht
2.8 met 6 stemmen 4.488 Als een die nooit zijn straf uitzit, hoor ik de regen
achteloos-eentonig vallen op het huis;
waar, in welke haven, heb ik zo gelegen,
liggen luisteren, reedloos, naar het zeegeruis?
Hopend, dat een vrouw, wier onvervulde leven,
aan het mijne korten tijd zou zijn verwant,
tot het wéér een sleur werd, bij mij was gebleven,
mij dan gaan zou verlaten…
In memoriam J. Slauerhoff
poëzie
2.5 met 2 stemmen 1.299 Zeeman en dichter, zwerver en piraat,
Van 't aangebeden en vervloekte leven
Wist je dat alles eenmaal moest begeven
In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat.
Jou was de dood altijd een kameraad,
Uit ziekte was een opstand nagebleven,
Maar niet de vrees die voor het eind doet beven;
Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat.
Veel…
Van den Hoofdakker
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 488 Laatst spraken wij van somberheid
hoe de tijd op een gegeven moment
met het voortschrijden van jaren
stroperig en krakkemikkig wordt.
De hersenen van jou en mij hebben
geregistreerd en stichten als vanouds
een nieuwe, herkenbare werkelijkheid
terwijl een vage onrust ontstaat.
Wij gaan door als lijnen evenwijdig
aan elkaar en met de ijdele…
Verdraaid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 118 alle woorden
zijn verwaaid
toch is jouw stem
nog altijd hoorbaar
alleen
voor degenen bij wie je
in het hart huist
laat jij de tijd zo vliegen
opdat het dan
gemakkelijker
te dragen lijkt
onzin
want niets snijdt dieper
dan gemis…
Zoals jij gaat
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 171 Zoals jij gaat
achterhaal ik niet meer
de dag naar morgen
Niet voor alles is het dan te laat
diepte lijkt in toenemende mate
in mezelf te zijn geborgen
Nog wel als een kwetsbare veer
die wankelt op de slagen van mijn hart
en geen verschil maakt tussen dag en nacht
ik heb weet van de eindeloze wederkeer
Zoals dat wordt gevoeld
en ik…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
de onwetenden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 489 Anderen keren op hun stappen terug
En vervloeken de vlag van het vaderland
Zij krijgen de splinters van de wanhoop over zich heen
Knielen voor de willekeur van de meester
Zij zijn verdoemd,
Al zij die onwetend zijn.…
Eenzaamheid
hartenkreet
2.8 met 4 stemmen 633 Verworpen, afgedankt en verdoemd
Er is toch niemand die mij roemt…
Allerzielen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 253 Ik mis je stem, al even
zo ook jouw lieve lach
je grappen, mooie ogen
als vanaf die ene dag
waarop 't droeve nieuws
mij ter ore kwam
je stoel sindsdien leeg
voor altijd in memoriam…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Geveld
netgedicht
4.4 met 17 stemmen 953 hij leek een boom
met gespreide takken
die je altijd vastgrepen
als je dreigde te vallen
hij was zo massief
een toonbeeld van kracht
maar alleen aangewend
om geweld af te wenden
toch was één schot genoeg
om hem te vellen
zijn eigen hand
tekende zijn afscheid
~~~
in memoriam…