Alle inzendingen over verdriet OR handen OR machteloos

samen je leven krijgt een fikse knauw Als moeder ben je soms machteloos verdriet van je kind doet je pijn er is maar één ding wat je kunt doen en dat is gewoon er voor ze zijn.…

Door de intense pijn word ik van binnenuit opgevreten, door het verdriet tegen de grond gedrukt. De machteloosheid graaft een donk're kuil waarin het ongeluk mij stort. Tenslotte bedelft de eenzaamheid me met de eeuwige vergetelheid. ik ben levend begraven en dood ga ik door het leven.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

ik sta hier naakt met lege handen waar machteloosheid allang tussendoor is geglipt een toverstok bestaat niet wonderen wel dus roep ik alle hulp aan om te komen tot daar waar het goed is…

stil is de machteloosheid als door duizend glazen deuren roep ik jou toch hoor je mij niet (veilig) binnenin gekropen naar daar, waar woorden niet te vinden zijn zwijg je in alle talen ogen spreken boekdelen vol inktloze letters die nooit geschreven zullen worden daar verdriet geen kleur heeft…

Handen, eens zo krachtig, ineen verstrengeld, glijden nu machteloos... uit elkaar. Tranen lopen, in stilte, alvast hun eigen weg wanneer ik mijn hoofd nog een keer tegen jouw zo vertrouwde lichaam aan leg.…

Hoe kun je me verlaten Weg te gaan zonder spoor Terwijl ik hier achterblijf Ademloos van verdriet We deelde lachen en verdriet En nu laat je me zo alleen Nu is er niets meer dan herinnering Een herinnering aan je gezicht Kijk achterom en zie de lege plek De leegte die zo voelbaar is Sta machteloos, tegen je besluit Wat mij alleen…

Zwarte wolken weerstreven mijn dagen mateloos de jagende meutes van machteloos sleuren mijn gewaden aan flarden hun koude ogen glanzen de witte tanden verscheuren mijn gemoed gebroken de spiegel in duizend schilfers die glinsterend dwarrelen door de tijd die heelt.…

Nog hoeveel nachten woelen, zuchten, smachten, nog hoeveel dagen huilen, roepen, vragen, niet huilen, opstaan, doen alsof, weggaan, niet meer doorgaan en zwijgen. Nog hoeveel momenten om in mijn dwaze hoofd te prenten dat dit alles niets is en dit niets alles, dat het leven geen “joke” is en dat jij niet perfect bent, dat je de enige…

Je bent ook vaak verdrietig. En in jezelf ben je boos. Ik kan je alleen maar vasthouden en troosten. Maar in mezelf voel ik me “Machteloos”.…

Elk mens heeft zijn beperking en soms sta je zo machteloos; gebed heeft toch zijn eigen werking, dus word nu niet moedeloos!…

Het is toch geen leven zoals ze daar ligt Maar officieel is ze niet dood Een oud ziek lijf, gevuld met slangen Een zakje vocht vervangt het brood Het is geen leven om zo te lijden Als de chemo het vertikt Is het ethisch iemand te bevrijden Als je ziet dat ze haast stikt Het is geen leven zoals zij ligt weg te teren Paniekerig kijkt door…

Ik vind slechts woede en verdriet En mijn hart voelt koud en kil. Zomaar, onterecht en onverwacht, Op een moment dat alles beter leek, Misbruikt U ineens Uw macht En levert dan zo'n klotestreek.…

Het doet me pijn Je zo te zien Ik voel tranen Verlies mijn hoop Jouw einde komt Er is geen misschien Dag maatje van me Trouwe vriend Zo´n roemloos eind In een klotenschuur Zonder zon en licht Had ik je nooit gegund Je had meer verdiend Je gaat nu snel verkassen Naar een mooi en beter oord Waar je heupen niet meer pijn doen Je kunt…

hoe kan ik jou begrijpen met onbegrip die mij overheerst wanneer jij je wel begrepen voelt in het onbegrip dat je strooit…

toch begrijp ik iets niet De dag dat zij moeder werden hun zoon op de wereld zetten zullen ook zij nooit vergeten waren zij welkom, in liefde ontvangen wat deed hen zo ontsporen dat zij Op één dag iemands moeder vader dochter zoon moedwillig van het leven beroofden dat zullen wij nooit vergeten ondanks de shock en het immense verdriet…

De sfeer van de muziek die altijd rondom jou hangt het is de harmonie die naar je hart en ziel verlangt maar al die valse noten die schrijnende machteloosheid en zielenpijn waarom toch moet elke strofe, elk refrein de dirigent van jouw ziekte zijn…

Kijkend naar de grijze lucht, Zag ik de wolken huilen En in de toppen van de bomen, Zag ik de vogels schuilen. Gedachten door mijn hoofd, Nooit zal ik ze vangen, Terwijl ze steeds harder razen, Loopt er water over mijn wangen. Daar bij die boom stopte het, Langzaam ging het weg, Eén keer zag ik mijzelf nog, Kijkend over de heg. En…

Niet in geld uit te drukken is het hoe vrienden zich voelen met elkaar verbonden door jaren lief en leed machteloos als er machteloosheid is troost indien troost voor handen nooit zakken ze dieper in de put omdat het voelt om samen pijn te hebben de een opent de ogen voor de ander de ander opent zich in schaduw van een droom die de ander…

gelaten reageert op mijn onmachttirades lijk jij te fluisteren in een beslagen zwart fezelende wereld reageer schat reageer probeer sprekend mens te zijn sterk jouw façade in eenzelfde wereld waar ben je schat, reageer het lijkt zinloos jouw ziekte laat mij niet toe moeiteloos vertrap je mijn menszijn en emoties geef mij je handen…

Ogen die dwalen waar ze eenzaam lijken op de liefde die zichzelf zoekt en de blindheid vreest omdat ze machteloos naar alles wil blijven kijken…

schaduwen, beelden, kettingen van muren naderen rondom je heen verstikt door vretende assen die kwellend in je dringen ze werpen schuimgevoel neer, druiperig en wurgend je geraakt er niet meer uit je wordt kleiner en kleiner en dan dan verdwijn je verslonden in je pijn maar nu, nu zijn ze aan't spinnen betuigd door eigen macht…

Ik voel de machteloosheid om dit oneerlijke gevecht. Je woorden klinken ongemeend en verre van oprecht. Maar ik weet dat ik eerlijk ben en zoveel van hem houd. Jij wint het niet hoor meisje, je bent onecht en koud. En als zijn ogen open gaan en hij de waarheid ziet. Wat heb je dan nog over? Ons zeer zeker niet.....…

Ach, mijn jochie ik wou dat ik je helpen kon door dit proces van groot verdriet maar sta machteloos in je pijn kan je alleen beloven er altijd voor jou te zijn!…

Ik houd jou in mijn armen al wiegend heen en weer ik wil je zo graag verwarmen verbergen al het verdomde zeer Ogen kijken levenloos en kil machteloosheid klauwt gedachten ik wil blijven geloven al is het stil in hopen en verwachten De tijd haalt moeiteloos in scheurt in zijn vijf voorbij wat heeft het nu nog voor zin en weer stormt het…

Ondoordringbaar, onvoorspelbaar Helemaal Een moeder kwijt, een ander leven Accepteren dat dat hoofstuk sluit Ze heeft je alles meegegeven Je moet op eigen kracht vooruit En juist in deze donkere dagen Die stemmingmakend kunnen zijn Gaat alles aan mij knagen Wanneer ik jou zo zie vol pijn Ik weet geen raad Met wat je nu doet Mijn machteloosheid…

, machteloos klein bevroren toch op zoek naar iemand die vasthoudt, vergeeft en ziet…

Mijn hart bloedt alle weken dagen, uren dat ik je niet in mijn armen heb mijn ziel scheurt in stukjes pijn neergelegd in 't donker van novemderwind wat kan ik nog doen mijn kind om jou te laten voelen hoeveel ik van je hou…

Vol onmacht, toe moeten kijken. Hoe die kracht, nu kon bezwijken. Waarom geen oneindig leven? keihard vechten. En dan op moeten geven, verslechten. Hard en oneerlijk, niet meer zoals toen. Je bent onontbeerlijk, maar wat kan ik er aan doen?…