123 resultaten.
De zon zien
hartenkreet
3.6 met 5 stemmen 328 Totaal verduisterd
een "zondige" stad in puin
en toch de zon zien?…
Dementiedagen.
hartenkreet
3.8 met 4 stemmen 241 Hoe een lieflijk woord
in een benevelde geest
troost tracht te brengen,
aan het verduisterd verstand
een vonkje verlichting geeft.…
Hemel
hartenkreet
4.4 met 17 stemmen 1.596 Op de natte bosgrond
lag ik te staren naar de hemel
maar mijn blik bereikte die niet
Ik zag dat een engel
de hemel verduisterde
Het was een engel in mensengedaante
met vleugels gelijk een Vlinder…
Tranen
netgedicht
3.5 met 15 stemmen 1.837 Donkere wolken
angstaanjagend
veroveren ze de hemel
verduisterd licht
alles donker
overspoeld met zoute tranen
Plots
een zonnestraal
aarzelend nog
tranen drogend met haar warmte…
Zelfverduistering
hartenkreet
4.3 met 7 stemmen 1.067 In door schaduw
verduisterde gedachten
volg je ondergronds
op afstand jezelf
wegglijdend in
zo’n fenomeen
van tweeslachtigheid:
meegaan of vechten
voor allebei te moe
doe je niets
laat de keuze maken…
ontwaken
netgedicht
3.4 met 11 stemmen 314 in de schaduw
ben jij voor mij
geschapen
zie uit
naar jouw
vragend licht
dat ontwaakt mij
uit levend slapen
op herademen
gericht
het duurde maar even
de nacht brak aan
ik droomde verder
op de verduisterde maan…
Ontzettend veel
hartenkreet
2.2 met 5 stemmen 364 Zo lang al heb ik gezocht
Waarschijnlijk gevonden
Zwarte hand
Zwarte band
Jouw naam verduisterde
Een andere.
Vecht mijn aanwezigheid aan,
Kan me niet schelen
Ik geef je naam niet vrij
Voor vast en zeker
Geef ik om jou !…
Perdida
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 187 de hemel is door gevallen sterren
in ijdele hoop verduisterd
een stem klinkt van verre
die als zachte mist
een bloemlezing uit verlangen fluistert
om te zoeken wat niet is
om te hervinden
wat in het voorbijgaan verloren ging,
de bestemming ongewis…
Return To Sender
snelsonnet
3.4 met 5 stemmen 253 De kiezers blijven aan de buis gekluisterd,
De één greep vrouwen zomaar in hun kruis,
En ook die ander is beslist niet pluis,
Want zij heeft emails ‘carelessly’ verduisterd.
Maar wat gaan beide kandidaten doen
Aan dat tekort van negentien biljoen?…
Dwars door alles heen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 74 Die dwars door
Alle donker heen
Licht geeft aan
Mijn verduisterd
Hart dat zichzelf
Niet meer voelt,
Die dwars door
De snijdende kou
De warmte geeft
Waar ik van leef,
Bent de vaste
Rots waar ik op
Bouw…
Opnieuw
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 834 Mens zo broos als porselein
klein ragfijn
en ziekte verduisterd
jouw kwetsbaar gezicht
ontbeert warmte
droomt een nieuw begin
ogen dicht!
en bereikbaar betreed jij
nieuw warm levenslicht…
Historiebeeld
snelsonnet
4.1 met 12 stemmen 167 Vers nieuws wordt nu verduisterd, a priori.
Kijk maar wat Willem Engel stug blijft seinen:
bedrieglijke bloedlinke rookgordijnen.…
heb mij lief
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 653 heb mij lief
vertrouw mij toch
ik weet
het zijn woorden
diep en ver verborgen
huilt je kind
ze wilden het
vermoorden
het gemis
is jouw levensweg
eeuwig zoekend
naar dat
verduisterd licht
telkens weer
die ongelijke strijd
en telkens weer
gezwicht…
mijn zwijgzaamheid
netgedicht
3.9 met 14 stemmen 360 naarmate de jaren korten
en seizoenen vervlakken
groeit mijn zwijgzaamheid
niet dat aan praten
maar iets zou schorten
het brengt niet bij voorbaat
iemand in verlegenheid
nee, als ik enkel kijk
met uitnodigende ogen
hoeft niets gezegd,
of blijft iets verduisterd
vaak is het zo
dat zelfs beter
naar mij wordt
geluisterd…
Zinnebeelden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 325 Bevrijd het gevangen licht,
met het raam verduisterd
daagt geen enkel zicht.…
Vastgoedfraude
snelsonnet
1.8 met 4 stemmen 283 Die J. de V. wiens naam is Jan van Vlijmen
Die witwas-rommel-ritsel-graaifraudeur
kocht om, verduisterde en dacht: ‘Ik beur
en grabbelgrijp, de baas kent mijn geheimen’
Gebeiteld zat hij, snor en strakjes vast
Dan achteroverdrukken in de kast!…
Gesprekken als wajang
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 129 Gesprekken als wajang,
Schimmen zonder diepte
Een scherm tussen schijn
En werkelijkheid
Een veilige projectie
De schaduwkant belichtend
En zo verduisterd
Slechts de contouren zichtbaar
Fragiele nuances
Maken verschil
Tussen zwart en wit,
Iets wat alleen gevoel ziet…
Roerloos
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 133 nu de aarde de maan verduisterd heeft
laaien de gemoederen weer op
bomen staan er bevroren bij
evenals de meerkoetloze vijver
ijsbloemen staren vragend naar omhoog
waarom de maan ze niet kussen wil
staat het riet roerloos aan de kant
wat rest is een onheilspellende stilte…
Morgen is 't
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 woorden zwerven
door de ijle lucht
kinderen wordt
hun stem ontnomen
prachtige zonnestralen
bruut verduisterd
pakken donkre wolken
zich samen
scholen vliegende
vissen voor altijd
op de vlucht
voorzichtig ontluiken
tulpen zich geel
morgen is het vrede
wordt er gefluisterd…
Griet Op de Beeck
snelsonnet
3.8 met 4 stemmen 344 Slechts zelden ben je aan de buis gekluisterd
’t Gebeurde wel in d’afgelopen week
We zagen dappere Griet Op den Beeck
wier leven in haar jeugd zo werd verduisterd
Haar incest-trauma had ze lang verdrongen
Nu eind’lijk uit haar schaamte weggesprongen!…
Toekomstzon
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 916 Ik geloof niet wat ik denk dat ik geloof
Fantasie spreekt tot mij in de ware gedachten
Verduisterd door een realiteit
Niet van mij
Ik geloof niet wat ik steeds maar hoop
De toekomstzon gaat onder
Voorlopig aan mijn zicht onttrokken
Hoop vervliegt
Maar de zon zal herrijzen
Om geluk en liefde te stralen
En licht te schijnen op het leven…
getijden
netgedicht
3.8 met 11 stemmen 1.225 zoeken
over de grens
van de schaduw
is een wens
het blijft bij een
schuchtere verbeelding
van ravijnen
die ik vul met goden
of te zoete rozijnen
soms
schep ik een
verduisterd einde,
opgaan in niets
van al het zijnde
zo bewegen
mijn getijden
als liefde en
verlies
van vermijden
of bezitten
het is maar net
hoe het gemoed…
ondanks alles
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 78 zoveel forten
cirkels en lijnen
om me te
verschansen
terwijl het
ondenkbare
wacht op je
binnenkomst
lang vonden
de beelden hun
bijgesneden
gedraaide weg
ongewapend
schuifel ik nu
naar zwarte
gruwelijkheden
waar ik me in
verduisterde tijd
geen voorstelling
van kan maken
ondanks alles
zijn de beulen
onze gelijken…
Gedachtenfloers
netgedicht
3.3 met 9 stemmen 183 Wanneer gedachtenfloers sombert
onder een verduisterde maan
onrust gedachtenvol waakt
als dreigend nachtelijk onweer
in een almaar wakkere nacht
duren alle kleine uren
langer dan hun werkelijke tijd
is de werkelijkheid van het moment
meestal te ver weg van de realiteit
om als waarheid verder te gaan…
Vlucht zonder retour
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.750 We probeerden
mee te leven
aan te klampen
maar zijn geest
was verduisterd
en de wolken
reeds voorbij
Hij ontsteeg
zichzelf definitief
en ontvluchtte
alle anderen
Ons vertwijfeld
lamgeslagen
achterlatend
in schuldgevoel
en boosheid
Zoveel talent
nog onbenut
teveel verdriet
achterlatend
En alweer
had de dood
z’n onschuld…
Aartsvader.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 209 gij heiligde onze aarde
in Gods naam verricht
je zoon te vergeten
in verduisterd levenslicht
stortvloed van tranen
over jouw Bijbelse land
wonderen in verhalen
ruïnes in het zand
gij schiep vele kinderen
in eerbied en roem
wij lezen in geschriften
het leven van toen
1974.…
Op bezoek
hartenkreet
1.8 met 5 stemmen 3.109 In de gang
van mijn leven,
hier en daar verduisterd,
was jij heel even
het baken,
dat weer richting gaf
aan mijn weg.
Als geschenk
alleen jezelf,
zomaar een bezoekje,
spontaan en welgemeend,
als mens,
die weer voeding gaf
aan mijn geest.…
Verwachtte te vliegen
netgedicht
3.2 met 8 stemmen 200 Even leek het
een zomernacht
met volle maan
en nieuwe sterren
Maar de grond
was pijnlijk hard
bij elke landing
De sneeuwmeerman
blijkt nachtblind
door de zwarte sneeuw
Zweefde boven zichzelf
maar zag een ander
in het tegenlicht
van de verduisterde zon
Het is weer nacht
in zijn gedachten
met nieuwe maan
en lege sterren…
In vervreemding
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 98 als de schemer
zich verdiept
heeft dat altijd
iets mystieks
hoor ik stilte
voel hoe licht en
donker zich bewegen
in hun strijd om leven
proef droefheid
van melancholie
omdat ik weer
het spijtig einde zie
van wat een mooie
dag ons bracht
aan zonnepracht
in prille lentetooi
nu verduisterd door
het holle van de nacht
in vervreemding…
Achterlaten
hartenkreet
3.7 met 14 stemmen 754 Verloren,
het zicht voor eeuwig verduisterd.
Enkel nog gehoor,
maar niet een die luistert.
Wachtend,
op betere tijden.
Om je van de ketens,
te bevrijden!…