185 resultaten.
Even verlaten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 603 Verzonken uren in de klagende nacht
zoekend naar het stillende fluister
Zij staan voor de spiegel verdwaasd
bewasemd tussen spatten tandpasta
Tussen heden en morgen verstikt het verleden
tussen nu en dan liggen dagen zegt hij
waarin ik vluchten kan in de oppervlakkige
voor even zijn wij verdwenen…
ster
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 555 soms is het net
alsof jij me een spiegel voorzet
en me degene laat zien
die ik niet ken
die ik niet ben
ach lief, we doen elkaar pijn
boos en verdwaasd
wanneer lachten we laatst?
tot aan de sterren en de regenboog
niemand weet hoe lang
kindje, wat is er dan?
waarvoor ben je bang?…
gevlogen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 194 ja lieverd, we gaan wat eten nu
als een oud verdwaasd vogeltje
zo broos vleugellam
God, wat hou ik van je!…
Flinterdun
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 209 Flinterdun als gesponnen zijde
Trillend in een huiverige wind
Begeleiden verwarrende gedachten
Waar ik geen antwoord op vind
Verdwaasd dwaal ik steeds verder
Verdwaald in droog grillig labyrint
Zoek ik terug in het kort verleden
Tastend in eindeloos karig heden
Dan hoor ik haar, flinterdun…
op
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 3.119 verdwaasd
vergeten
onwaar
vanaf hier
verdwaal ik verder
verder
in het donker
flonkerende sterren
achterna
alsof tijd niet bestaat
zweef ik
tot het eindige licht
de morgen in
het begin
van oneindig
lieven
zonder betovering
onbedwelmd
vergeten
lief
zonder jou
de waarheid
nooit geweten
zij was
is
voor altijd
bij…
Uit het lood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 215 ik ben op drift
los geslagen van de ankers
in vrijheid maar ontwricht
heb de schepen
achter mij zien branden
tot verleden en de dood
voel me speelbal
van de golven
verdwaasd en uit het lood
zoek naar bakens
die mij gidsen vaar op lichten
met een strakke koers
naar havens waar
ik aan zal meren
een nieuwe ligplaats uitproberen…
Tijd bijna stil gezet
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 750 De klok heeft mijn hoofd verlaten
de uren stil gezet
toekomst in nevel verhuld
geen tijd voor nu gelaten
De tijd heeft de geest gegeven
wat zij nodig had of meer
nu dwaalt hij rond
proberend verleden opnieuw
te beleven
Maar de haast
eeuwig ijlende haast
zelfs de tijd kan hem niet stoppen
en ik ren mee, verdwaasd…
ik kan niet zonder je
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.135 haar ouders zijn geschokt
en haar ex-vriendje verdwaasd.…
Scheiden
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 6.705 Duivelse machten
verstoren wreed
de heersende vrede
van het koninkrijk
Twee angstige wezens
verdwaasd in strijd,
opgelegde keuzen
innerlijk verscheurd
Knellende ketens
liefde ontkracht,
warmte ontnomen
in haat en bedrog
Oorlogswonden
tekens van werk’lijkheid,
‘t onontkoombaar einde
van een falend verbond…
Op zoek
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 519 zo
Zoek ook ik, in deze
verdwaasde wereld,
voorbij het gehaaste
wegvervoer, en
de zwartberoete wegen
naar die ene, stille plek
ontdaan van elk streven
waar ik toch kan leven.…
vogel-thriller
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 809 Verdwaasd gaap je rond,
je snapt het niet.
Pas op voor de kat!
Een makkelijke prooi,
zo'n mus
op z'n gat!
Langzaam bekom je
je neemt je tijd.
Ik adem diep,
als je je vleugels weer spreidt.…
comazuipen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.208 als ik
in de late ochtend
aarzelend de ogen open
baadt de kamer
in het rauwe licht
der werkelijkheid
de zon verwarmt
de lege plaats
naast mij
in bed
op de vloer
liggen een gebroken glas
en lege flessen
als ik
verdwaasd
uit bed kruip
snij ik me
aan de scherpe scherven
van liefde
die gespeld wordt
in voltooid verleden…
Tussenweg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 129 Daar sta je dan
ietwat verdwaasd
zonder koers of richting
je raapt de keuze op
de verkoelende duisternis
met de muizenissen
of het warme licht
vol fata morgana's
in beide werelden
liggen de stammen geveld
geteld en gemarkeerd
je draalt een wijle
bukt, legt de keuze terug
en verdampt in de omarming
van alle kruinen.…
Irma
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 169 Ze had haar boze oog gericht
op een prachtig eiland
in de Atlantische oceaan
hoe kan het toch bestaan
dat een orkaan zo tekeer kan gaan
het eiland heeft haar schoonheid verruild
als je de verwoestende beelden ziet
zo veel chaos, wanhoop en verdriet
bevolking totaal verdwaasd
want nog is zij niet uitgeraasd
de natuur
heeft weer haar…
Tijdbom...
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.691 Verdwaasd
Geschokt
Verbaasd
Hoe is het mogelijk?
Waarom nou juist zij?
Plotseling
Onverwacht
Zonder melding
Ze heeft niks fout gedaan;
waarom is haar leven zo abrupt voorbij?
Verdrietig
Gebroken
Nietig
Wat nu met haar twee jongens
zonder papa... te jong stierf ook hij.…
de snarendans
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.739 met verhitte
zwetende koppen
weten we niet
hoe te stoppen
je trekt aan
een van mijn
grijze haren
je bespeelt de
viool met je
eigen snaren
met je vingers
strijken en rekken
probeer jij mij
geheel te nekken
gek word ik ervan
verdwaasd speel ik mee
op jouw speels getokkel
als een oud viool
die kraakt onder
een zuigend mokkel…
luisterende luchten
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 503 ik wilde de volheid bezitten
een leegte ontvluchten met
zoveel donkere muren
en mijn armen doen strekken
naar luisterende luchten
om de vullende verwachting
blindelings op te wekken
die tot in eeuwigheid zou duren
verdwaasd trek ik me op
langs dode takken
de handen geschuurd
nu vol met blaren
zocht de eenzaamheid te bedaren
die al…
Grote blauwe ogen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.708 Ik ben verdwaasd
vol ongeloof.
Jij klein wezentje
in mijn leven.
Grote blauwe ogen
kijken naar mij
Grote blauwe ogen
gegeven met een lach.
Lief klein meisje,
ben je daar zo opeens.
Ik ben verbaasd,
maar vind het echt wel leuk.
Grote blauwe ogen
kijken mij vragend aan.
Grote blauwe ogen
-van wie ben jij dan?-…
golft bloot in blauw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 361 bloemen slierten
tussen geurig groen
trillen kleur in
spiegels water
bloei verlopend in
groei omhoog
hang naar licht
gebogen loof
verdwaasd pluk ik
in rood en blauw
mijn bloemenzee
rood golft bloot
in blauw de koele
ondertoon voor jou
je kijkt me aan
met het verwelken
van de dag zie ik je gaan…
Dromen van 'n industrieel Hawaï
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 502 Woestijnen van wuivende winden
betokkelen z'n slaap
en verdwaasd klautert
hij aan wal
Op marmerwitte galerijen
van gekauwde steen
'n verlaten interesse
deint een machinaal aloha
doelloos op en neer
In 'n schicht van hebzucht
lanceerde hij fortuinlijk
'n ontspoorde industrie
en was weer een
illusie rijker
toen hij jammerlijk
werd…
Ahmad Joudeh
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 76 hij danst een pad tussen het puin
de danser van Damascus
muziek klinkt in zijn hoofd
onhoorbaar voor publiek
zon verlicht het grijze stof
dat schuift en waaiert
door het denkbeeldig huis
dat hij nog ziet
ik zie alleen een platgebrande stad
verdwaald huisraad
speelgoed dat verdwaasd
getuigt
hij danst
stil en sereen
zijn…
weggevlogen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 461 ik had je op mijn hand gelegd
probeerde toch die warmte even
maar jouw kleine leven–
kwam er niet voor terug
ik weet nog hoe je wandelde
je vleugels strekte en heel zacht die
ruisgeluidjes maakte
langs de vezels van de mat
in vierkant licht uit koude deuren
liep je enigszins verdwaasd en bracht
wat lente in mijn hart
maar nu je zomaar…
Eenzame leegte
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 357 En toch is het gedaan
De pijn doorklieft mijn lichaam
Mijn gedachten die staan stil
Eens zei jij mij de woorden,
“ja mijn lieverd, Ik wil”
Maar dat voelt nu als een leugen
Niets is voor mij nog waar
Nu loop ik verdwaasd rond
En jij?…
Het einde van de avond.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.431 Met verdwaasde blikken en
vermoeide ogen werd er rondgekeken.
Waarop zij me aankeek en zei:
"Denk niet alleen aan mij,
maar ook aan ons."
"Zo zou je moeten eindigen".
Verzuchtte ik.…
Loslaten
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 1.394 Ik loop doelloos rond, verdwaasd.
Je lijden en pijn zijn nu voorbij,
zachtjes ben je ingeslapen,
je van niks meer bewust.
Je bent o zo ver weg nu,
maar in mijn hart blijf je nabij.…
Bonte Piet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 253 Een bonte Piet liep door de straat
Ietwat verdwaasd, ietwat gehaast
In kleuren van de regenboog
Met oogverblindend zwart gelaat
En prachtgewaad, z'n kraag heel hoog
Gesloten om zijn hals en nek
Een pauwenveer van amethist
Met een azuren ring als oog
Dat hij verdween is extra zuur
Helaas, ik krijg nu rust nog duur
(volgende keer beter…
Kale muren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 965 Een lege kamer
We liggen verdwaasd, verbaasd te luisteren
naar de liederen van de ekster.
De vrieslucht in onze ogen
Die niets meer vinden in de ander.
Ons pril verleden is een doolhof
Van wisselende beloftes
Van pijnscheuten en samen reiken naar
de vollere nacht.…
Hunnebedden
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 353 ode aan de doden
uit een ver verleden
onder grijszwarte stenen
kolossaal
de gele brem
verbergend
naar God zoekend
dwaalt hun ziel
boven korrelig zand
de hei
kleurt paars
hun aura
verdwaasd
hun geur kwijt
zonder lichaam
verdoold
vechtend vol afkeer
tegen verder verval
leven
is zolang
geleden
Hun
eeuwige vraag
waar…
daarna
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 281 de klap van de deur
ogen dicht zodat stilte
klonk zonder echo van vloeken
wat er bleef
behalve stapels onbetaalde rekeningen
en verstopte leidingen
een jongen van acht
die ongevraagd naar buiten zeulde
zakken vol verdriet
elk weekend als verdwaasde japanners
op toeristische trektocht
zien dat er meer was
geen tijd voor gemis
regisseur…
Groei uit mn armen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 802 twee verwonderde ogen
zo blauw als de hemelbogen
kijken mij wat angstig aan
maar krijgen niks gedaan
ik duw je zachtjes naar je stoel
je weet niet wat ik nu voel
je kijkt verdwaasd wat rond
en ik sta genageld aan de grond
dan geef ik een kus en draai me om
ik zeg je snel dat ik weer kom
groei maar kleine man groei uit mn armen
en kom…