15641 resultaten.
In de mist
poëzie
1.0 met 3 stemmen 2.312 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooiden…
Nacht
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.256 Vind ik u eindlijk, broeder Nacht?
Hoe heb ik dag en nacht gesmacht
Naar 't water uwer ogen.
Wel viel de dauw der donkerheid,
Maar neevlen dicht en kimmewijd
Hielden uw blik betogen.
Nu aan de open hemel staat
De vaste rust van uw gelaat
Zo sterrestil gerezen -
Tot grauwe dag de vooglen wekt
En met zijn floers uw glans betrekt…
Bij de lamp
poëzie
2.0 met 14 stemmen 2.525 Bij de lamp blijf ik alleen.
Waar uw kus en lach verdween,
Sluit de stilte rond mij heen
Tot de effen glans waarin,
Liefelijkste droombegin,
Ik mij klaarst op u bezin.
En mijn ogen lezen niet
't Oud verhaal van vreemd verdriet,
Waar ik straks de wijzer liet ...:
Door bezonken wolkepracht,
Heel de dag om…
NAMEN
poëzie
3.0 met 19 stemmen 5.456 Wat is u of mij een naam,
Werelds prijs of werelds blaam,
Als de ziel de dingen weet en mint
Dieper dan hun naam, mijn kind?
Elk ding krijgt zijn gouden naam
Eens in schoonheids vol verzaam
Als al schone dingen zijn
Zonneklaar en zonder schijn.…
Sterrenhemel
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.802 Nu kunt gij veilig slapen gaan,
Nu al de heemlen openstaan:
Ziel, wier verlangen elke donkre wand
In ster aan ster doorzichtig brandt,
En in de schoonheid van dit tijdlijk land
Al minnen moet uw eeuwig lot,
Daar uw verrukking uitziet tot
De troon van God.…
Eervolle zachte
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 322 Een kopje schuin en wijs,
haar feestzaal, de straat
Steeds dansend op reis,
in veel vergeten ornaat
Ze spreekt om te vragen,
haren krijgen de wind
Straal je weer met vlagen,
de gedachte blijft bemind
Je kon je leven niet kleuren,
dus dans je telkens onrijp
En de reis zal blijven zeuren,
tot ik oud en wijs begrijp
Een traan hoopt op…
Ziin Shirt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 357 Een oud verwassen shirt maar heel dierbaar
ik trek het aan om in de tuin te werken
In mijn herinnering ruik ik zijn geur
en alles krijgt weer kleur
Vijf maten te groot maar dat maakt niet uit
even dat gevoel van zijn
Dan gaat hij in de was en belandt in de kast
tot hij totaal is versleten
En dan wordt ook deze herinnering vergeten…
Doorgestreept
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 93 op de wc-kalender
staan verbleekte namen
in laatste overbodigheid
de een is overleden
een ander is verhuisd
er zijn er ook vergeten
soms keert een naam terug
die ik weggestreept had
contact, dat weer hersteld is
toch aarzel ik even
als ik namen weglaat
op mijn nieuwe kalender…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Depressie IV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 192 Ongemerkt gestorven
Te lang al
Dwaal ik over
Het kerkhof van
Vergeten namen
En ontdek in 't
Voorbijgaan mijn eigen
Naam - en 't stelt
Mij gerust want
Mijn eigen sterven
Was ongemerkt
Aan mij voorbijgegaan…
Cabaret: VOOR IK HET VERGEET
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 431 moet ook op het programma staan
cabaret moet wel een naam hebben
stel je voor dat het geen naam heeft?…
steeds noem ik jou
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 57 steeds weer
zeg ik jouw naam
als ik denk
steeds weer
beleef ik jou
in mijn dromen
steeds weer
koester ik jou
met al mijn liefde
steeds weer
als ik jou naam noem
ben jij dichtbij
steeds weer
noem ik jouw naam
die ik niet vergeten zal…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.407 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.382 Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.
Alleen de grote zonnen hangen
Als feller kaarsen in die schijn:
De ziel herdenkt haar lang verlangen
In niets-verlangend zalig zijn:
Alsof van achter diepe slippen
Haar dolend tasten eindlijk vond
Met hare…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.330 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.765 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.144 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.651 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.558 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 93 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
Mijn naam ...
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.728 verstuurd
kilte verdwijnt
waar rust verschijnt
Gevangen in het licht
straal ik als nooit tevoren
fluisterend zeg ik nogmaals
mijn naam ...…
Meneer Muskens
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 538 Mens het idee
een universele naam
voor God
bijvoorbeeld ‘Liefdevolle’
maar als te verwachten
reacties
menselijke krachten
muskens wordt dement
alsof de demente mens
niet voelt en denkt
en nu al gevechten
mensenwerk
wat mag men dan verwachten.…
haastig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 801 straten dragen geen namen meer
tijd staat stil in dorpskommen
zonlicht tussen berooide bomen
wind in nauwe doorgangen
haastig in de tijd voorbijgegaan
schaarse overblijfsels
in het losgemaakte
in een dagdunne spoeling
de stad makt een pas op de plaats
al mompelend in zichzelf
met andere woorden
voor haar voorbijganger…
afscheid ( Benny Neyman)
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 2.460 de nacht draagt zwarte schoenen
jouw bekende liederen
zal je nooit meer zingen
jouw stem was verwondering en verbazing
gestorven in de melodie
der versmelting
jouw naam nu
in de wind van verfluistering…
scheppen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 161 haar naam
geeft een klank
kleur
geeft een gevoel
geur
zacht duwend op mijn maag
traag glijdend over mijn tong
licht rollend op mijn lippen
schept zij liefde…
en ik schreef mijn naam
netgedicht
4.0 met 73 stemmen 4.817 en ik
schreef mijn naam
in de aarde
waarin ik mijn voetafdruk achterliet
in het water
dat mij meevoerde op de stroom
in de ongrijpbare lucht
die ik greep met m'n adem
in de stralen van de zon
die mijn dagen verlichtten en verwarmden
in die dagen
die kwamen en gingen
zich vullend met
vrede en verdriet
ontmoeting en afscheid
droom…
Je naam.
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.009 Jeroen, je naam in duizend kussen.
In de zwoele geur van liefde.
De geur van duizend violen vermengd met duizend rode rozen.
De zoete geur van samen zijn.
Verlangen, hunkering versmelten in het nu.
Al dromend duizend en een nacht.
Het heden van het stil verlangen…
zij wil een naam om in te bloeien
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 403 I.
zij wil op bloemen groeien
zoals de zon
op het zalig onbewolkte
zwartvertakte gedachten
achterlaten onder het zacht
bestreken mos
blauw staan
op bomen
wanneer seringen wuiven
naar romige, roze
vruchten
ver weg
van blank beschenen berken
die hun kruinen optrekken
door het eenzame beven
omdat zij niet anders kunnen
en…
zij was haar naam
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 668 vragen rennen me
achterna
en terwijl de stilte tegen me leunt
of ben ik in de waan
luidt een vlinder
de metamorfose van de dood
kinderen wisselen land
en keren herfst om
verplaatsen aarde
naar hemel, weer naar aarde
en wanneer ik me aan hen bind
blijft de weerspiegeling
niet onberoerd
wij huilen
om het afscheid
en vinden…
Vuur van Tijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 Zeg tegen echt iedereen
uit naam van Iemand
dit nooit meer te doen...!…